مهتاب9

قراین زیر نشان مى دهد مراد از (ولى) سرپرست و اولویت در تصرف است.

1 ـ شإن نزول آیه
پس از این که پیامبر گرامى اسلام از خداوند خواست براى او وزیرى از اهل خویش همانند هارون وصى حضرت موسى قرار دهد، این آیه براى برآوردن این خواسته نازل شد و طبیعى است. آیه وقتى با خواست پیامبر(ص) مطابق است که ولایت به معناى سرپرستى و وصایت باشد؛ زیرا در این صورت على (ع) وزیر رسول خدا خواهد بود و خواسته آن حضرت اجابت شده است.
اگر ولایت به معناى (دوستدار) باشد، با خواست پیامبر هماهنگ نیست.

2 ـ مفرد بودن (ولى) و عدم تکرار آن
آیه همان ولایت خدا و پیامبر (ص) را براى صدقه دهنده در حال رکوع نیز اثبات مى کند؛ زیرا ولى به صورت مفرد آمده و تکرارى صورت نگرفته است. با توجه به کلمه انما ـ که در کلام عرب بیانگر انحصار است ـ آیه شریف مى فهماند که این ولایت در خدا و پیغمبر و شخصى که در حال رکوع صدقه داده، منحصر است؛ و در این صورت جز معناى سرپرستى و اولیت در تصرف معنایى نخواهد داشت؛ زیرا اگر ولى در آیه به معناى دوست باشد، نادرستى آن روشن است و دوست مردم به این سه منحصر نیست.

صفحات: 1· 2· 3· 4· 5· 6· 7· 8· 9· 10· 11· 12· 13