مهتاب9

مرا حالاتى است که هیچ فرشته مقرب الهى و پیامبر مرسلى به آن نرسد. (14)
بر این اساس، مى توان گفت: آن زمان که تیر از پاى مبارک على (ع) بیرون آورده مى شد و حضرت هیچ التفاتى به آن نداشت، به اوج این پرواز و قله متعالى فناى فى الله مربوط است. اما زمانى که به سائل توجه مى کند، در حالى است که این پرواز و معراج روحى در آن اوج نیست.
البته دست ما خاکیان از سفر روحانى و درک شیوه و توجه تام حضرت به بارى تعالى کوتاه است و آن بزرگواران چنان است که خود فرمود: (لا یرقى الى الطیر) هیچ تیز پروازى بر ستیغ و بلنداى دانش و معنویت من دست نمى یابد. (15)

صفحات: 1· 2· 3· 4· 5· 6· 7· 8· 9· 10· 11· 12· 13