فضيلت35

از نظر امام صادق - علیه السلام - دعوت ابوسلمه نمی‌توانست جدی تلقی شود. از این رو در پاسخ نامه او، حضرت به فرستاده او فرمود: «ابو سلمه، شیعه شخص دیگری است.»[9] در نقلهای دیگری آمده است كه ابومسلم نیز در این باره نامه‌ای به امام صادق - علیه السلام - نوشته بود كه امام در پاسخ او مرقوم داشت:

ما أنت من رجالی و لا الزَّمان زمانی.[10] نه تو از داعیان من هستی و نه زمان، زمان من است.
در هر صورت، عكس‌العمل امام در برابر این حركت، احتیاط و عدم موافقت با مفاد دعوت بود. چنانكه اتخاذ همین مواضع را با عبدالله بن حسن درباره فرزندش محمد ـ نفس زكیه ـ نیز توصیه فرمود. وفاداری ابوسلمه به بنی عباس و تثبیت امامت در خاندان آنها، نشان از جدی نبودن دعوت او است.
حتی اگر فرض شود كه او در دعوت خود مصمم بوده ولی به كرسی نشاندن چنین امری با وجود اشخاصی چون ابومسلم و عباسیان عملی نبوده و پذیرفتن آن، افتادن در ورطه نابودی بود. شاید قتل ابوسلمه و ابومسلم به دست عباسیان، بهترین شاهد بر این امر باشد.

صفحات: 1· 2· 3· 4· 5· 6· 7· 8· 9· 10· 11· 12· 13· 14· 15· 16· 17· 18· 19