اولين ميوه تلخي كه از درخت نكبت بار (بي حجابي) نصيب اجتماع مي شود، عبارتست از هرج ومرج جنسي كه زن و مرد را گرفتار مي كند، بشر چه زن وچه مرد به مقتضاي طبيعت خود ميل دارد به جنس مخالف خود نزديك شود، و از يكديگر بهره مند گردند، اما مقدار جاذبه جنسي مرد بيشتر است.

و طبق آمارگيريهائي كه در اين مورد شده است، مقدار جاذبه زنان نود درصد (90%) و جاذبه مردان ده درصد (10%) است، به اين معني كه نود درصد مردان از زنان فريب مي خورند، و در صورتيكه زنان ده درصد بيشترفريب نخواهند خورد. روي اين حساب اينطور كه امروزه زنان بدون حجاب در انظار جوانان و مردان خود را نمايش مي دهند، و مظاهر زيبائي و مراكز جاذبه جنسي خود را نمايان ميسازد، موها و صورت خود را آرايش داده دست و پا و سر عريان مي كنند.. قهرا موجب بروز هرج و مرج جنسي و فساد اخلاقي خواهد شد، و اين دو امر نيز منشأ بلاهاي فردي و اجتماعي بي شماري ديگر، و سرچشمه مفاسد و زيانهائي است كه همين زنان و مرداني را بسفلگي و هرزگي كشانده از انسانيت بدور مي سازد. و در اثر همين بي پردگي و بي حجابي است كه از چشم چراني، چشمك و لبخند، پبامي و وعده ملاقاتي شروعي مي شود تا از فضاحت و رسوائي و بدتر بدنبال آن خودكشي يا فاحشه گري سر در مي آورد.

اما زن با عفت بوسيله حجاب و پوشش، خود و مردان را از فريب و انحراف محفوظ مي دارد.اين زن با هوسهاي زودگذر دچار بدبختي و مفاسد نخواهد شد، و در پناه همسر مشروع و محبوب خود از (بي بندوباري) و هرج و مرج در امان خواهد بود.

منبع مفاسد بي حجابی صادق شیرازی

فَاَمَّا الَّذِینَ کَفَرُواْ فَاُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا شَدِیدًا فِی الدُّنْیَا وَ الاخِرَهِ وَ مَا لَهُم مِّن نَّاصِرِینَ. (آل عمران: 56)کسانی که کفر ورزیدند، در دنیا و آخرت به سختی عذابشان میکنم و یاوری نخواهند داشت.

اصل کاربرد این واژه در گفتارهای قرآنی برای حقپوشی است و کافر به کسی گفته می شود که پوشاننده حق و حقیقت باشد. حال این حقیقت می تواند خودِ خداوند باشد؛ یعنی اگر کسی خداوند را که نخستین و آخرین حقیقت هستی است، با پرده انکار خویش بپوشاند و به او بیایمان و بیاعتقاد شود، چنین شخصی مصداق آشکار و نخست کافر است. همچنین این حقیقت میتواند هر آن چیزی باشد که با اندکی تأمل، حق بودنش آشکار میشود؛ مانند وجود قیامت، رسالت پیامبران، وجود دین و احکام الهی که شأن همه اینها آن است که بدان ها ایمان آورده شود و اگر کسی بدان ها ایمان نیاورد و آنها را منکر شود، به او کافر می گویند.کفرورزی در قرآن یکی از معانی سهگانه زیر به کار رفته است:

یک _ کفر به معنی انکار و بیاعتقادی، که در مقابل آن، ایمان و باور داشتن قرار می گیرد. این بیایمانی و انکار، درباره مفاهیم و حقایق گوناگونی به کار رفته است. از جمله بیاعتقادی به خدا، فرشتگان الهی، کتاب های آسمانی، فرستادگان الهی، روز جزا و دیدار خداوند که این حقایق، از سوی گروههای مختلفی ابراز و انکار شده است.

دو _ کفر به معنای ناسپاسی، که در برابر شکر قرار میگیرد. این معنا از کفر نیز در آیه های گوناگونی آمده است. از جمله آیه 152 سوره بقره که چنین می فرماید:وَ اشْکُرُواْ لِی وَ لاتَکْفُرُونِ.شکرانهام را به جای آرید و با من ناسپاسی نکنید.یا آیه 7 سوره ابراهیم که می فرماید:لَئِنْ شَکَرْتُمْ لأَزِیدَنَّکُمْ وَ لَئِنْ کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِی لَشَدِیدٌ.اگر واقعاً سپاس گزاری کنید، [نعمت] شما را افزون خواهم کرد و اگر ناسپاسی کنید، به یقین عذاب من دشوار خواهد بود.در این دو آیه، به خوبی مشخص است که کفر در برابر شکر قرار دارد و به مفهوم ناسپاسی به کار رفته است.

سه _ کفر به معنای سرکشی و نافرمانی در برابر دستورهای الهی. این معنا، گستره بسیار وسیعی دارد که نمونه های فراوانی را در قرآن دربرمیگیرد. خداوند، بسیاری از نافرمانیها را در کتاب خویش کفر نامیده است. از جمله در سوره آل عمران پس از آنکه فرمان حج میدهد و حج خانه خویش را بر توانمندان واجب می شمارد، در ادامه می فرماید:وَمَنْ کَفَرَ فَإِنَّ اللهَ غَنِیٌّ عَنِ الْعَالَمِینَ. (آل عمران: 97)و هر که کفر ورزد، یقیناً خداوند از جهانیان بی نیاز است.همچنین در سوره آل عمران می خوانیم:قُلْ أَطِیعُواْ اللّهَ وَ الرَّسُولَ فَإِنْ تَوَلَّوْاْ فَإِنَّ اللّهَ لاَیُحِبُّ الْکَافِرِینَ. (آل عمران: 32)بگو: از خدا و فرستاده او اطاعت کنید و اگر سرپیچی کنید، خداوند کافران را دوست ندارد.از تعبیر پایانی این آیه نیز می فهمیم، سرپیچی از فرمان خدا و رسول، در فرهنگ قرآن نوعی کفر به شمار می آید.

نکته دیگر درباره کفر، آن است که هر کس با توجه به اندازه سرپیچیاش در برابر خدا، کافر است. ازاینرو، نافرمانی ها در افراد گوناگون، با توجه به موقعیت و شرایطشان متفاوت است. زن، در برابر یک حکم می ایستد، مرد در برابر یک حکم، جوان در برابر یک حکم، پیرمرد در برابر یک حکم و اینگونه نیست که همه به همه دین کافر باشند،بلکه هر کس به اندازه ای که به دستورهای الهی بیتوجهی میکند، به همان اندازه کفر ورزیده است.

اما هشدارهای الهی درباره کفر فراوان است و خداوند در بسیاری از آیه های قرآن درباره کفرورزی و فرجام آن هشدار داده است. مهمترین آنها، همان آیه ای بود که ابتدای بحث مطرح شد. در این آیه نیز می بینیم که کافران افزون بر عذاب های اخروی، به عذاب های دنیایی نیز دچار می شوند. از جمله عذاب های دنیویشان، این است که در حیرت، دلتنگی و رنج به سر می برند؛ زیرا انسان ضعیف است و تکیهگاهی میخواهد و اگر تکیهگاهی همچون خدا نداشته باشد، در گرفتاری ها، رنج ها و هجوم اندیشه ها، هیچ پناهگاهی ندارد که او را آرامش دهد. 

انسانی ممکن است از امکانات مادی فراوان برخوردار باشد، ولی نمی تواند آسوده زندگی کند و به تعبیر قرآن کریم زندگی تنگی خواهد داشت.وَ مَنْ اَعْرَضَ عَنْ ذِکْرِی فَإِنَّ لَهُ مَعِیشَهً ضَنْکًا… . (طه: 124)هر کس از یاد من رویگردان شود، زندگی (سخت و) تنگی خواهد داشت.

از این نکته نتیجه میگیریم که هر کس به هر اندازه به خدا و تقدیر او بی ایمان تر و کافرتر است، به همان اندازه حیرت، دل تنگی و درد و رنجش زیادتر است و این، ملاک بسیار خوبی برای تشخیص ایمان از کفر است.

منبع هشدارها و تحذیرهای قرآنی/ حمیدرضا حبیب اللهی

آنگاه كه پيامبر خدا - صلي الله عليه و آله - به معراج تشريف بردند نمونه هايي از عذابهاي الهي را نسبت به بندگان مشاهده كردند كه به برخي از آنها اشاره ميكنيم.

🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺

البته ناگفته نماند كه اين روايت را حضرت عبدالعظيم (ره) فرمود كه از امام جواد - عليه السلام - شنيدم كه آن حضرت از اجداد بزرگوارش تا امام علي - عليه السلام - و ايشان نقل كردند كه آن حضرت فرمود: روزي رفتم خدمت پيامبر خدا - صلي الله عليه و آله - ديدم فاطمه - سلام الله عليها - نيز آنجاست و پيامبر خدا - صلي الله عليه و آله - گريه ميكند، عرض كردم آقا چرا گريه ميكنيد.فرمود: يا علي وقتي معراج رفتم در آن شب زناني از امتم را در عذاب شديد ديدم.زني را ديدم كه به موي سرش آويزان بود و مغز سرش (از شدت عذاب) ميجوشيد از جبرئيل - عليه السلام - پرسيدم؟فرمود: زيرا آن زن موي سرش را از مردان بيگانه نميپوشانده.

زني را ديدم كه گوشت بدن خود را از غيظ و ناراحتي ميجود و شعله او را فراگرفته بود.

از جبرئيل پرسيدم؟فرمود: زيرا براي نامحرم آرايش و زينت ميكرده.

زني را كر و كور و لال در تابوت آتش ديدم در حالي كه مغز سرش از بيني او درآمده بود از جبرئيل پرسيدم؟

فرمود: زني بوده كه خود را به مردان نامحرم نشان ميداده، جلوه گري ميكرده، و از زنا فرزنددار شده و به گردن شوهرش انداخته.

زني را ديدم كه گوشت بدن او را از همه طرف با قيچي ميبريدند از جبرئيل پرسيدم.

فرمود: زيرا خود را به مردان نشان ميداده و به آن ميل داشته.

زني كه سرش بشكل خوك و بدنش بشكل الاغ بود زيرا او سخن چيني ميكرده و دروغ ميگفته.

زني كه به صورت سگ در آتش غوطه ور بود و از دهانش آتش بيرون ميآمد و فرشتگان الهي با گرزهاي آتشين بر سر و صورت او ميزدند زيرا او زني رقاصه و خواننده بوده است.زني را ديدم كه…

🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺

افراد نظر باز و ديدگاه مردم نسبت به او ،بارها شنيده شده، ديده شده كه مردم افراد نظرچران را مورد نكوهش قرار ميدهند، او را مذمت ميكنند، گاه در برابر چشم خودش نكوهش ميكنند و گاه هم پشت سرش ميگويند، نه بابا او بدچشم است، چشم پاك نيست، چشم چران است ميخواهد آدم را بخورد، بي تربيت چقدر نگاه ميكند، مثل اينكه خودش مادر و خواهر و ناموس ندارد.

آهاي بابا چه خبره، جلوت را نگاه كن الآن به درخت خورده بودي و…اين كار اثر ديگري دارد اين است كه اعتبار اجتماعي انسان كاهيده ميگردد و مردم با يك ديد كم بهائي به اينگونه اشخاص مي نگرند، اعتماد مردم در كارهاي ديگر نيز نسبت به اوكم ميشود، از جامعه طرد ميگردد و اكثر مردم با ديد حقارت به او نگاه ميكنند.

منبع چشم، نگاه و چشمک/ نوشته محمدحسین حق جو

یكى از نيازمندى هاى انسان، غريزۀ جنسى است. شناخت اين نياز، احتياج به آگاهى دارد.

غريزۀ جنسى يك غريزۀ طبيعى است و همۀ انسانها داراى اين غريزه هستند. كسى نمى تواند بگويد كه من از ديدن زنى زيبا، خوشم نمى آيد. اين دروغ است ولى ترس از خدا موجب مى شود كه انسان از نگاه حرام بپرهيزد.

غريزۀ جنسى اگر در وجود كسى نباشد، مريض و بيمار است. و بايد در صدد معالجه باشد.

غريزۀ جنسى در انسان بايد آگاهانه با آن برخورد شود. تا دچار بيمارى هاى روحى ناشى از آن مانند:

ناتوانى جنسى، انحراف جنسى، گناه، نگاه، فساد، سرخوردگى، سردمزاجى و افسردگى نشود.

احتلام، شير اطمينان انسان است. وقتى انسان به بلوغ مى رسد و غريزۀ جنسى رشد مى كند، زمانى كه اين هيجانهاى روحى به اوج مى رسد، احتلام صورت مى گيرد تا بدن تعادل خود را حفظ كند. با توجه به روايات و آيات الهى، تا پيدا شدن زمينۀ مناسب براى ازدواج، انسان بايد سعى كند، به خاطر غريزۀ جنسى، دچار انحراف و گناه نشود.

شناخت غريزۀ جنسى مناسب است. سركوب كردن آن غلط و تعديل و نرمال كردن آن مثبت مى باشد و فوايد زيادى دارد.

منبع نیازمندیهای نسل جوان ویژه برادران و خواهران …/ تالیف محمدحسین حق جو.

كسي كه برتري ظاهري دارد، جمالي دارد بايد بداند كه اين جمال ظاهري را بايد در راه كمال واقعي بكار گيرد، اگر بغير اين صورت باشد جمالش موجب ركود ميگردد و براي هميشه گرفتار مصائب سختي خواهد بود. كسي كه با حركات، عشوه گري، گفت و شنودش زمينه جلب توجه ديگران را مهيّا ميسازد بايد بداند كه گاه يك نگاه كاشانه اي را به هم ميزند در نتيجه او هم زندگيش متلاشي ميشود.

گرچه بايد زن و مرد مؤمن و متعهّد نگاه خود را كاملاً كنترل نمايند ولي زن و مرد بايد به گونهاي ظاهر شوند كه موجب جلب توجه و نگاه ديگران نگردند. دلبري نكن بايد به اين نكته توجه كرد كه اگر كسي زمينه ساز دلبري ديگران گردد در زندگي روي سعادت و خوشبختي را نخواهد ديد، از همه مهمتر علاوه بر عقاب آخرت در همين دنيا كاشانه اش از هم پاشيده ميگردد. چون همين يك نگاه ممكن است او را از زندگي دنيا و آخرت بازدارد، وي را از رفاه و آسايش محروم گرداند و هرگاه كه بياد آورد نفرين ميكند، تنفر دروني پيدا خواهد كرد، کسی مي گويد:

در ازدواج اصلي هم با مشكلاتي مواجه شدم كه هرگاه بياد ميآورم آن لحظات و جلوهگري او را از وي متنفر ميگردم كه اگر او نبود من اين زندگي بهم ريخته را نداشتم. براي همين است كه اسلام بعنوان پيشگيري تذكرات گهرباري داده است. 

زن نبايد گفتارش بگونه اي باشد كه عشوه گرانه و محرّك باشد.

زن نبايد طوري راه برود كه صداي كفش، حالت راه رفتنش را ديگران متوجه شوند.

زن نبايد براي غيرهمسر خود زينت (آرايش) كند.

زن و مرد نامحرم (يا محرمي كه ترس تحريك باشد) نبايد در يك مكان تنها باشند.

هر زني كه از روي هَوي و هوس به مردان اجنبي و نامحرم نگاه كند خداوند اعمال نيك او را كه تا آن وقت انجام داده محو ميكند و اگر به بستر غيرشوهر خود رود بر خداوند متعال است كه او را با آتش بسوزاند پس از آن عذابي كه در عالم قبر و برزخ بر او روا داشته است.

زن نبايد پوشش نازكي داشته باشد كه بدننما باشد.

پيامبر گرامي - صلي الله عليه و آله - نهي فرمود: كه زن با مرد نامحرم بيش از حد ضرورت سخن بگويند.

پيامبر گرامي - صلي الله عليه و آله - فرمود: بوي بهشت از فاصله 50 هزار سال قابل استفاده است ولي كسي كه به پدر و مادر خود بي احترامي كند و مردي كه نسبت به عفت خانواده اش بي توجه باشد بهره اي از بوي بهشت نميبرد (يعني اينقدر از بهشت دور است)

سؤال كردند يا رسول الله - صلي الله عليه و آله - چگونه است اين مرد؟

فرمود: اجازه ميدهد ناموسش (زمينه هاي زنا را بوسيله جلوه گري، خودنمائي و…) در بين جامعه ظاهر گردد.

منبع چشم نگاه چشمک محمد حسین حق جو