لب پرتگاه

كسي كه برتري ظاهري دارد، جمالي دارد بايد بداند كه اين جمال ظاهري را بايد در راه كمال واقعي بكار گيرد، اگر بغير اين صورت باشد جمالش موجب ركود ميگردد و براي هميشه گرفتار مصائب سختي خواهد بود. كسي كه با حركات، عشوه گري، گفت و شنودش زمينه جلب توجه ديگران را مهيّا ميسازد بايد بداند كه گاه يك نگاه كاشانه اي را به هم ميزند در نتيجه او هم زندگيش متلاشي ميشود.

گرچه بايد زن و مرد مؤمن و متعهّد نگاه خود را كاملاً كنترل نمايند ولي زن و مرد بايد به گونهاي ظاهر شوند كه موجب جلب توجه و نگاه ديگران نگردند. دلبري نكن بايد به اين نكته توجه كرد كه اگر كسي زمينه ساز دلبري ديگران گردد در زندگي روي سعادت و خوشبختي را نخواهد ديد، از همه مهمتر علاوه بر عقاب آخرت در همين دنيا كاشانه اش از هم پاشيده ميگردد. چون همين يك نگاه ممكن است او را از زندگي دنيا و آخرت بازدارد، وي را از رفاه و آسايش محروم گرداند و هرگاه كه بياد آورد نفرين ميكند، تنفر دروني پيدا خواهد كرد، کسی مي گويد:

در ازدواج اصلي هم با مشكلاتي مواجه شدم كه هرگاه بياد ميآورم آن لحظات و جلوهگري او را از وي متنفر ميگردم كه اگر او نبود من اين زندگي بهم ريخته را نداشتم. براي همين است كه اسلام بعنوان پيشگيري تذكرات گهرباري داده است. 

زن نبايد گفتارش بگونه اي باشد كه عشوه گرانه و محرّك باشد.

زن نبايد طوري راه برود كه صداي كفش، حالت راه رفتنش را ديگران متوجه شوند.

زن نبايد براي غيرهمسر خود زينت (آرايش) كند.

زن و مرد نامحرم (يا محرمي كه ترس تحريك باشد) نبايد در يك مكان تنها باشند.

هر زني كه از روي هَوي و هوس به مردان اجنبي و نامحرم نگاه كند خداوند اعمال نيك او را كه تا آن وقت انجام داده محو ميكند و اگر به بستر غيرشوهر خود رود بر خداوند متعال است كه او را با آتش بسوزاند پس از آن عذابي كه در عالم قبر و برزخ بر او روا داشته است.

زن نبايد پوشش نازكي داشته باشد كه بدننما باشد.

پيامبر گرامي - صلي الله عليه و آله - نهي فرمود: كه زن با مرد نامحرم بيش از حد ضرورت سخن بگويند.

پيامبر گرامي - صلي الله عليه و آله - فرمود: بوي بهشت از فاصله 50 هزار سال قابل استفاده است ولي كسي كه به پدر و مادر خود بي احترامي كند و مردي كه نسبت به عفت خانواده اش بي توجه باشد بهره اي از بوي بهشت نميبرد (يعني اينقدر از بهشت دور است)

سؤال كردند يا رسول الله - صلي الله عليه و آله - چگونه است اين مرد؟

فرمود: اجازه ميدهد ناموسش (زمينه هاي زنا را بوسيله جلوه گري، خودنمائي و…) در بين جامعه ظاهر گردد.

منبع چشم نگاه چشمک محمد حسین حق جو