فضيلت36

اول ابن شهر آشوب از ( مسند ابوحنيفه ) نقل كرده كه حسن بن زياد گفت : شنيدم كه از ابوحنيفه سؤ ال كردند كه را ديدى كه از تمامى مردم فقاهتش ‍ بيشتر باشد؟ گفت : جعفر بن محمّد! زمانى كه منصور او را از مدينه طلبيده بود فرستاد نزد من و گفت اى ابوحنيفه مردم مفتون جعفر بن محمّد شده اند مهيا كن براى سؤ ال از او مساءله هاى مشكل و سخت خود را، پس من آماده كردم براى او چهل مساءله ، پس منصور مرا به نزد خود طلبيد، و در آن وقت و در ( حيره ) بود من به سوى او رفتم ، پس چون وارد شدم بر او ديدم حضرت امام جعفر صادق عليه السلام در طرف راست منصور نشسته بود همين كه نگاهم به او افتاد هيبتى از آن جناب بر من داخل شد كه از منصور فتّاك بر من داخل نشد، پس ‍ سلام كردم به او، اشاره كرد بنشين ، من نشستم آن وقت رو كرد به جناب صادق عليه السلام گفت : اى ابوعبداللّه ! اين ابوحنيفه است . فرمود: بلى مى شناسم او را، آنگاه منصور رو به من كرد و گفت : بپرس از ابوعبداللّه سؤ الات خود را، پس من مى پرسيدم از آن حضرت او جواب مى داد، مى فرمود شما در اين مساءله چنين مى گوييد و اهل مدينه چنين مى گويند و فتواى خودش گاهى موافق ما بود و گاهى موافق اهل مدينه و گاهى مخالف جميع و يك يك را جواب داد تا چهل مساءله تمام شد و در جواب يكى از آنها اخلال ننمود، آن وقت ابوحنيفه گفت : پس كسى كه اعلم مردم باشد به اختلاف اقوال ، از همه علمش بيشتر و فقاهتش زيادتر خواهد بود.(15)

صفحات: 1· 2· 3· 4· 5· 6· 7· 8· 9· 10· 11· 12· 13· 14· 15· 16· 17· 18· 19· 20· 21· 22