فضيلت36

در ( تذكره سبط ابن الجوزى ) است كه از مكارم اخلاق حضرت صادق عليه السلام است آن چيزى كه زمخشرى در ( ربيع الا برار ) نقل كرده از اولاد يكى از آزاد كرده هاى حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله و سلم كه گفت : در ايامى كه منصور شروع كرده بود به عطا و جايزه دادن به مردم ، من كسى نداشتم كه براى من نزد منصور شفاعت كند و جايزه براى من بگيرد، لاجرم رفتم بر در خانه او متحير ايستادم كه ناگاه ديدم جعفر بن محمّد عليه السلام پيدا شد و من حاجت خود را به آن جناب عرض كردم ، حضرت داخل شد بر منصور و بيرون آمد در حالى كه عطا براى من گرفته بود و در آستين نهاده بود پس عطاى مرا به من داد و فرمود:
( اِنَّ الْحَسَنَ مِنْ كُلِّ اَحَدٍ حَسَنٌ اِنَّهُ مِنْكَ اَحْسَنُ لِمَكانِكَ مِنّا ) ؛
يعنى خوبى از هركس باشد نيكو است و لكن از تو نيكوتر است به سبب مكان و منزلت تو از ما، يعنى انتساب تو به ما كه مردم تو را مولى و آزاد كرده ما مى دانند، و بدى و قبيح از هركس بد است و لكن از تو قبيح تر است به جهت مكانت تو از ما.
و اين فرمايش حضرت صادق عليه السلام به او براى آن بود كه شقرانى شراب مى خورد، و اين از مكارم اخلاق آن جناب بود، او را ترحيب كرد و حاجتش را برآورد با علمش به حال او و او را به نحو تعريض و كنايه موعظه فرمود: بدون تصريح به عمل زشت او، ( وَ هذا مِنْ اَخْلاقِ الاَنْبياءِ عليهم السلام . ) (19)

صفحات: 1· 2· 3· 4· 5· 6· 7· 8· 9· 10· 11· 12· 13· 14· 15· 16· 17· 18· 19· 20· 21· 22