زندگينامه12

او عاشق علم بود. هر كتابى كه براى تصحيح يا تأليف بدست مى‏گرفت همه وجودش را بر سر آن مى‏نهاد. بسيارى از ساعتهاى عمرش را فقط در چاپخانه‏ها گذرانده بود. در هنگام چاپ تفسير گازر كه پنج سال طول كشيد اكثر روزها ساعتها در چاپخانه مى‏گذراند و در همانجا ناهارى مختصر مى‏خورد. دقت او در تصحيح متون چنان بود كه گاه هفته‏ها بر سر يك مشكل يا لغت تحقيق مى‏كرد بطوريكه همه اطرافيان و دستيارانش را خسته مى‏كرد ولى خود خسته نمى‏شد.

هيچگاه در هيچ مجله‏اى مقاله ننوشت و فقط يك بار كه شخصى كتابى را كه او تنقيح نموده و پرداخته بود بنام خود منتشر ساخت، خواست مقاله‏اى بنويسد و حقيقت امر را بشناساند، اما با مشورت محمد قزوينى از آنهم صرف‏نظر نمود. او بخاندان پيامبر عشقى شديد داشت و خدمتگزارى بان خاندان را باعث افتخار خود مى‏دانست.
اجازات علمى فراوانى از اساتيدش كسب كرده بود و بدقت در صندوقچه‏اى نگهدارى مى‏كرد كه حدود سى سال پيش صندوقچه را بسرقت بردند. و شايد كسى كه آن را برده بود پنداشته بود كه پر از جواهر است! پس از آن اجازات چندى از مشايخ ديگر گرفت، كه از جمله اجازه‏اى است از شيخ آقا بزرگ طهرانى، و اجازه‏اى از شيخ محمد على معزّى دزفولى.
نتيجه عمر پر بركت 75 ساله او يك سلسله كتب و متون معتبر است كه همه از مآخذ مهم اسلامى و شيعى و ادبى شمرده مى‏شود، و گذشت روزگار جلوه آنها را افزون مى‏نمايد.
على محدث‏

 

صفحات: 1· 2· 3· 4