رعایت ادب و آداب در هر امری، سبب دست یافتن بهتر به اهداف آن کار است. هر چیزی هم برای خود آدابی دارد. مثل آداب تجارت، آداب معاشرت، آداب کسب علم، آداب جنگ و مبارزه، آداب نماز و قرائت و … که شناخت و مراعات آنها، آن امر را موفقیت آمیزتر و عامل را به هدف نزدیک‌تر می سازد. از جمله برای زیارت هم آدابی ذکر شده است. مراعات آنها هم ثواب بیشتر دارد، هم زائر را در دستاوردهای معنوی زیارت کامیاب‌تر می سازد و هم تربیت کننده است و مایه ارتباط روحی بهتر می شود.
یعنی برخی آداب، ظاهری است و برخی باطنی. در کتب حدیث هم عنوان آداب ظاهری و آداب باطنی برای برخی از اعمال و سنن مطرح شده است. بی شک همان آداب ظاهری هم به حصول توجه قلبی و آداب باطنی کمک می کند. کیفیت زیارت کردن و جزئیات زیارت خواندن و کم و کیف آن تشرّف و دیدار معنوی را نیز باید از اولیای دین آموخت.
ساختار کتاب
کتاب پیاده تا کربلا: آداب و فضائل زیارت سیدالشهدا (علیه السلام) دارای بخش بندی و فصل بندی مشخصی نیست. اما می توان سه بخش برای آن مشخص کرد.
بخش اول کتاب با عنوان بصیرت، هشیار و هوشیاری، مشخص شده است. عناوین دیگر این عبارت است از: بصیرت، هشیار و هوشیاری، راهکارهایی برای زیارت با معرفت، توجه و دقت به محتوای زیارت‌ها.
بخش دوم این کتاب با عنوان فضیلت زیارت سید الشهداء علیه السلام، مشخص شده است. برخی عناوین این بخش: فضیلت زیارت سید الشهداء علیه السلام، چهار هزار فرشته، آیا دوست نداری؟، پیام آور خدا، برترین اعمال، جامانده از حج، هر قدم، حق خدا و رسول، دستور به زیارت، زیارت واجب، ایمان ناقص، ادعای شیعه ما!، خیر فراوان.
بخش سوم این کتاب با عنوان سخنانی از امام حسین علیه السلام، مشخص شده است. برخی عناوین این بخش: بلای تدریجی، مالت را بخور!، سخن مناسب، آنچه پسندی، دوستان چهار دسته‌اند، من از شیعیانم، دانشمند کیست؟، مرگ یعنی خوشبختی، دین زبانی.
ویژگی های اثر
1. پرداختن به مسئله زیارت
2. اهمیت دادن به آداب زیارت معصومین(ع)
3. اهمیت زیارت سید الشهدا و آداب زیارت
4. پرداختن به دو جنبه از زیارت؛ زیارت ظاهری و زیارت قلبی
برشی از کتاب
در صفحه 11 و 12 این کتاب در مورد آداب زیارت و زیارت آگاهانه این مطالب نگاشته شده است:
زیارت آگاهانه آن است که زائر بداند که هدف از زیارت «رسیدن» به حرم نیست، وارد شدن به «حریم» است؛ «بیدار ماندن» در حرم نیست، «بیدار شدن» در حریم است. اگرچه رسیدن زیباست و بیدار ماندن در آن زیباتر. شناخت و معرفت، اساس همه سعادت ها وسربلندی هاست. معرفت، چراغی است که راه را به ما می نمایاند و ما را تا رسیدن به هدف، راهنمایی می کند. از همین روست که زیارت عاشورا بیشتر به تعمق معرفت و شناخت می پردازد، نه بیان فاجعه و ذکر مصیبت.
بنده های که حسین را بشناسد و به گوهر او دست یابد دیگر چه کم دارد تا از خدا طلب کند؟! هیچ! فقط باید دعا کند که از این نعمتی که نصیبش شده محروم نگردد. برای همین است که می گویی: فَأَسْأَلُ اللَّهَ الَّذِی أَکْرَمَنِی بِمَعْرِفَتِکُمْ وَ… أَنْ یَجْعَلَنِی مَعَکُمْ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَه؛ «و از خدا می خواهم که… مرا در دنیا و آخرت با شما قرار دهد». و از ترس آنکه مبادا در راه عشق حسین علیه السلام ثابت قدم نباشی و خدای ناکرده دچار سستی و انحراف شوی، ادامه می دهی که: وَأَنْ یُثَبِّتَ لِی عِنْدَکُمْ قَدَمَ صِدْقٍ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَه…؛ «و گام صدق مرا نزد شما در دنیا و آخرت ثابت گرداند».
مردم از نظر بینش به دو دسته تقسیم می شوند: دسته اول، دیده عقل آنها نزدیک بین است، آینده خود و جهان را نمی بینند و ادراکات آنها در محسوسات خلاصه می شود؛ دسته دوم، جامع نگر و واقع نگرند؛ هم نزدیک را خوب می بینند و هم دور را. ادراکات آنها، در محسوسات خلاصه نمی شود؛ هم خانه دنیا را می بینند و هم خانه آخرت را. دیده بصیرت، در واقع، همان شعور فطری مرموز و ادراک باطنیِ موجود در باطن انسان است که قدرت تشخیص نیک و بد، خیر و شر و حق و باطل را دارد و او را به آینده نگری و پیروی از حق و دوری گزیدن از باطل، دعوت می نماید.
انتشارات قدس کتاب «پیاده تا کربلا: آداب و فضائل زیارت سیدالشهدا (علیه السلام)»، نوشته رحمت پوریزدی را در قطع رقعی و 64 صفحه به چاپ رسانده است.
اذان صبح: 
طلوع آفتاب: 
اذان ظهر: 
غروب آفتاب: 
اذان مغرب: 
نیمه شب شرعی: 
