ازدواج موقّت

در واقع «ازدواج موقّت» برای افرادی است که قادر به ازدواج دائم نیستند ویا قادرند، ولی به دلایل شرعی دیگر، تمایل به ازدواج موقّت دارند. این ازدواج، عامل مهمّی است که نمی گذارد جامعه به سوی گرداب مفاسد زنا سوق بیابد.

ازدواج موقّت از یک بُعد، مانند ازدواج دائم است؛ از قبیل: ارضای شهوت از راه حلال، حفظ وجدا سازی نسلها از یکدیگر و رعایت کردن مظاهر پاکدامنی وحیا در جامعه، ولی از بُعد دیگر و جهات فرعی، ازدواج موقّت، آسان تر است که این امور ارتباطی با حقیقت ازدواج ندارد؛ مثلاً در ازدواج موقّت، عقد، مهر، عدّه و وقت معین وجود دارد، ولی میراث ونفقه در آن وجود ندارد.

💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞

این نوع از ازدواج، از طرف شرع مقدّس با تصریح قرآن کریم و سنّت مقدس پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) به اثبات رسیده است ودر میان هیچ یک از مسلمانان دربارۀ شرعی بودن آن در زمان پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) اختلافی وجود ندارد. تنها دربارۀ آن گفته شده که: خلیفۀ دوم عمر بن خطّاب آن را ممنوع ساخت! وبرای آن مجازات تعیین کرد! و مکتب خلفا نیز از باب این که اعتقاد به حجّیت عمل اصحاب دارند، از او تبعیت کردند، برخی از آنان نیز آن را به منزلۀ نسخ حکم ازدواج موقّت دانستند.

💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞 

آنان برای توجیه موضع گیری او در برابر ازدواج موقّت، دست به یک سری ادّعاهای پراکنده زدند؛ مثلاً گفتند: حرمت و ممنوع بودن ازدواج موقّت از زمان خود پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) آغاز شد و قرآن آیۀ مربوط به ازدواج مؤقّت را نسخ نمود.

منبع:ازدواج موقت ، عبدالکریم بهبهانی