مساله ی حجاب به معنای منزوی کردن زن نیست. اگر کسی چنین برداشتی از حجاب داشته ،باشد این یک برداشت کاملا غلط است مساله ی حجاب به معنای جلوگیری از اختلاط و آمیزش بی قید و شرط زن و مرد در جامعه است زیرا آمیزش و اختلاط بی قید و شرط هم به ضرر جامعه و هم به ضرر زن و مرد به خصوص به ضرر زن است 

سن لازم برای زن جهت رعایت مسائل حجاب و عفت از چند سالگی میباشد؟

1. الصادق عليه السلام: حد بلوغ المرأة تسع سنين». 
حضرت امام صادق (علیه السلام) فرمود: سن بلوغ (وتكليف) زن نه سال است

2.سأل الصادق (علیه السلام) أحد من أصحابه عن جويرية ليس بيني و بينها محرم تغشانی، فأحملهاع فاقبلها؟ فقال: «اذا أتى عليه ست سنين فلا تضعها علی حجرک». 

یکی از اصحاب امام صادق (علیه السلام) از وی سؤال کرد: دختر کوچکی هست که برایم محرم ،نیست وقتی نزدم میآید او را بغل میکنم و میبوسم؟ حضرت در جواب فرمود: «هرگاه شش ساله شد او را بر روی دامنت قرار نده

3. عن الصادق عليه السلام: «اذا بلغت الجارية الحرة ست سنين فلا ينبغي لك أن تقبلها 

حضرت امام صادق (علیه السلام) فرمود: هرگاه دختر آزاد (یعنی غیر کنیز به شش سالگی رسید جایز نیست نامحرم او را ببوسد.

4. ان بعض بنی هاشم دعا الرضا (علیه السلام) مع جماعة من أهله، فأتى بصيية له، فأدناها أهل المجلس جميعا اليهم فلما دند منه سأل عن ستها؛ فقيل: خمس، فنحاها عنه. 

نقل است که بعضی از بنی هاشم امام رضا (علیه السلام) را به همراه جماعتی به مجلسی دعوت کردند یکی از اصحاب به همراه خودش دختر کوچکی را هم به مجلس آورد و اهل مجلس همگی او را به طرف خود خواندند (و نوازش نمودند)، وقتی نزدیک امام رضا (علیه السلام) شد، امام پرسید: «سن این بچه چقدر است؟ گفتند پنج سال امّا او را از خودش دور نمود.

5. عن الصادق عليه : «اذا بلغت الجارية ست سنين فلا يقبلها الغلام و الغلام لا يقبل المرأة اذا جاز سبع سنين». 

حضرت امام صادق (علیه السلام) فرمود: وقتی دختر شش ساله شد نامحرم نباید او را ببوسد و پسر هم وقتی هفت ساله شد نباید زن نامحرمی را ببوسد

6. كان أبو الحسن الماضي (علیه السلام) عند محمد بن ابراهيم والى مكة - و هو زوج فاطمة بنت أبي عبدالله (علیه السلام) و كانت لمحمدبن ابراهيم بنت يلبسها الثياب، و تجىء الى الرجل، فيأخذها و يضمها ،اليه، فلما تناهت الى أبى الحسن (علیه السلام) أمسكها بيديه ممدوتين و قال: «اذا أتت على الجارية ست سنين لم يجز أن يقبلها رجل ليست هي بمحرم له ولا يضمها اليه». 

نقل است که روزی امام کاظم (علیه السلام) در نزد محمدبن ابراهیم (والی مکه، و داماد امام صادق (علیه السلام) ،بود محمد بن ابراهیم دختری در خانه داشت که لباسهایش را پوشاند و او را نزد میهمانان ،آورد مردی از میهمانان او را بغل نمود، وقتی نزد امام کاظم، (علیه السلام) آمد، امام او را گرفت و روبروی خودش با دو دست نگه داشت و فرمود: «هرگاه دختر شش ساله شد جایز نیست مرد نامحرم او را ببوسد و یا بغل کند

سن لازم برای مردان نامحرم در رعایت مسائل حجاب و عفت

7. عن الرضا (علیه السلام) الا تعطى المرأة رأسها من الغلام حتى يبلغ الغلام 

حضرت امام رضا (علیه السلام) فرمود: «تا پسر به سن بلوغ نرسیده، پوشاندن موی سر برای زنان نامحرم از آنان واجب نیست سنی که در آن سن باید رختخواب دختر و پسر را از هم جدا کرد

8. عن رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم: الصبى و الصبي، والصبى والصبية، و الصبية والصبية، يفرق بينهم فى المضاجع لعشر سنين». 

رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمود: «پسر با پسر پسر با دختر و دختر با دختر، وقتی به ده سالگی رسیدند حتما باید خوابگاه و رختخواب آنان از هم جدا شوند.

منبع: فلسفه حجاب/ محمدرضا هاشم زاده

حضرت زینب (سلام الله علیها) در شام خطاب به یزید (لعنة الله علیه) فرمود:

امن العدل يابن الطلقاء تخدیرک حرائرک و امّائک و سوقک بنات رسول الله سبايا قد هتكت ستورهن و ابدیت وجوههن، تحدو بهن الاعداء من بلد الى بلد و يستشرفهن اهل المناهل و المناقل و يتصفح وجوههن القريب والبعيد والدنى والشريف؟ 

ای پسر آن کسی که جد من اسیرش کرد و سپس آزادش فرمود: آیا این عدالت است که زنان و کنیزان خود را در پناه پرده و مکان مناسب قرار دهی؛ ولی دختران رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) را در حال اسری به این سوی و آن سوی بکشانی و پرده و پوشش آنها را از بین ببری و چهره هایشان را نمایان کنی و دشمنان آنها را شهر به شهر ببرند و بومی و غریب به آنها چشم بدوزند و دور و نزدیک پست و شریف صورتهای آنها را ببینند؟!

شگفتا حضرت زینب (سلام الله علیها) در میان آن همه مصایب کمر شکن که دید، به نداشتن حجاب اشاره میکند و آنچه او را زجر میدهد و دلش را میگدازد ناپوشیدگی چهره ی آنان و نگاه نامحرمان به ایشان است.

ام كلثوم نیز خطاب به شمر :گفت: «اذا دخلت بنا البلد فاحملنا في درب قليل النظارة وتقدم اليهم ان يخرجوا هذه الرؤوس من بين المحامل و ينحونا عنها فقد خزينا من كثره النظر الينا و نحن في هذه الحال

هنگامی که ما را به شهر شام بردی از دری وارد کن که کمتر تماشاگر آنجا باشند تا به ما کمتر بنگرند و بگو تا این سرهای شهداء» را از بین کجاوه ها بیرون ببرند تا مردم متوجه سر ما نشوند و به ما نظر نیفکنند. زیرا ما در اثر نگاه نامحرم بسیار رنج و عذاب کشیدیم.

منبع:فلسفه حجاب/ محمدرضا هاشم زاده

اسماء بنت عمیس میگوید روزی حضرت فاطمه (علیها السلام) به من فرمود من از کار مردم مدینه که زنان خود را بعد از مرگ به صورت ناخوشایندی برای دفن میبرند و تنها پارچه ای بر او می افکنند که حجم بدن از پشت آن نمایان است – ناخرسندم.

من :گفتم در سرزمین حبشه چیزی دیده ام که با آن جنازه مردگان را حمل میکردند.

سپس اسماء شاخه هایی از درخت نخل را برداشت و به صورت تابوت درآورد و گفت: مردم حبشه بر روی چوب هایی اینچنین پارچه ای می افکندند و جسد را درون آن میگذارند، به گونه ای که بدن پیدا نبود

هنگامی که بانوی بزرگ اسلام آن را مشاهده کرد فرمود: بسیار خوب و عالی است و هنگامی که من از دنیا رفتم مرا با آن بردارید 

امام صادق (علیه السلام) فرمود:

اول من جعل له النعش فاطمة بنت محمد صلى الله عليه وآله وسلم

اولین کسی بود که در اسلام تابوت برای جنازه مطهرش قرار داده شد، حضرت زهرا (سلام الله علیها) بود. 

ابن عباس میگوید: وقتی حضرت فاطمه (سلام الله علیها) (در اثر غصه ها و ضرب و شتم ها مریض ،شد به اسماء فرمود جنازه مرا طوری حمل کنید که حجم بدنم پیدا نباشد اسماء بن عمیس تابوتی از شاخه های درخت خرما برای آن حضرت درست کرد و این اولین تابوت در اسلام بود. وقتی حضرت زهرا(سلام الله علیها) آن را دیدند فتبسمت و ما رأيتها متبسمة الا يومئذ حملناها فدفناها ليلاٌ

لبخندی زد که بعد از رحلت رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) تا آن روز او را چنین خوشحال ندیده بودیم

سپس جنازه مطهرش را شبانه حمل و دفن نمودیم.

منبع: فلسفه حجاب/ محمدرضا هاشم زاده

امام خمینی رحمة الله علیه :

پس ای فرزند عزیزم! که خداوند تو را با ذکر خود مطمئنّ القلب فرماید، نصیحت و‏‎ ‎‏وصیّت پدر سرگشته و حیرت زده ات را بشنو و به این در و آن در برای رسیدن به مقام و‏‎ ‎‏شهرت و آنچه مورد شهوات نفسانیه است مزن، که به هر چه برسی از نرسیدن به مافوق او‏‎ ‎‏متأثّر می شوی و حسرت بالاتر را می بری و ناراحتی های روحیت افزون می شود.

#بازخوانی_اندیشه_امام

امام خمینی رحمة الله علیه:

با دلی آرام و قلبی مطمئن و روحی شاد و ضمیری امیدوار به فضل خدا از‏‎ ‎‏خدمت خواهران و برادران مرخص، و به سوی جایگاه ابدی سفر می کنم. و به‏‎ ‎‏دعای خیر شما احتیاج مبرم دارم. و از خدای رحمان و رحیم می خواهم که‏‎ ‎‏عذرم را در کوتاهی خدمت و قصور و تقصیر بپذیرد.‏

#بازخوانی_اندیشه_امام