درسی بزرگ از حضرت فاطمه (سلام الله علیها)

اسماء بنت عمیس میگوید روزی حضرت فاطمه (علیها السلام) به من فرمود من از کار مردم مدینه که زنان خود را بعد از مرگ به صورت ناخوشایندی برای دفن میبرند و تنها پارچه ای بر او می افکنند که حجم بدن از پشت آن نمایان است – ناخرسندم.

من :گفتم در سرزمین حبشه چیزی دیده ام که با آن جنازه مردگان را حمل میکردند.

سپس اسماء شاخه هایی از درخت نخل را برداشت و به صورت تابوت درآورد و گفت: مردم حبشه بر روی چوب هایی اینچنین پارچه ای می افکندند و جسد را درون آن میگذارند، به گونه ای که بدن پیدا نبود

هنگامی که بانوی بزرگ اسلام آن را مشاهده کرد فرمود: بسیار خوب و عالی است و هنگامی که من از دنیا رفتم مرا با آن بردارید 

امام صادق (علیه السلام) فرمود:

اول من جعل له النعش فاطمة بنت محمد صلى الله عليه وآله وسلم

اولین کسی بود که در اسلام تابوت برای جنازه مطهرش قرار داده شد، حضرت زهرا (سلام الله علیها) بود. 

ابن عباس میگوید: وقتی حضرت فاطمه (سلام الله علیها) (در اثر غصه ها و ضرب و شتم ها مریض ،شد به اسماء فرمود جنازه مرا طوری حمل کنید که حجم بدنم پیدا نباشد اسماء بن عمیس تابوتی از شاخه های درخت خرما برای آن حضرت درست کرد و این اولین تابوت در اسلام بود. وقتی حضرت زهرا(سلام الله علیها) آن را دیدند فتبسمت و ما رأيتها متبسمة الا يومئذ حملناها فدفناها ليلاٌ

لبخندی زد که بعد از رحلت رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) تا آن روز او را چنین خوشحال ندیده بودیم

سپس جنازه مطهرش را شبانه حمل و دفن نمودیم.

منبع: فلسفه حجاب/ محمدرضا هاشم زاده