چهل حدیث درباره الگوی خانواده
عاشِروهُنَّ بِالْمَعْروفِ فَاِنْ کَرِهْتُموهُنَّ فَعَسى اَنْ تَـکْرَهوا شَیْئا وَ یَجْعَلَ اللّهُ فیهِ خَیْرا کَثیرا؛ [سوره نساء، آیه 19]
با زنان به شایستگى رفتار کنید، و اگر آنها [به جهتى] ناخوشایندتان بودند [اظهار نکنید]چه بسا چیزها که ناپسند شماست، حال آنکه خداوند در آن، خیر فراوانى براى شما قرار داده است.
1 پیامبر صلی الله علیه و آله: مَنْ اَحَبَّ اَنْ یَلْقَى اللّهَ طاهِرا مُطَهَّرا فَلْیَلقَهُ بِزَوجَةٍ ؛
هر کس دوست دارد خداوند را پاک و پاکیزه دیدار کند، باید ازدواج نماید. [وسائل الشیعه، ج 20، ص 18، ح 24912]
2 پیامبر صلی الله علیه و آله: خَیْرُ النِّـکاحِ اَیْسَرُهُ؛
بهترین ازدواج آسان ترین آن است. [نهج الفصاحه ، ح 1507]
3 پیامبر صلی الله علیه و آله: مَنْ زَوَّجَ کَریمَتَهُ مِنْ فاسِقٍ فَقَدْ قَطَعَ رَحِمَهُ؛
هر کس دختر گرامیش را به ازدواج مردى گنه کار درآورد، در حقیقت نسل خود را ضایع کرده است. [مکارم الاخلاق، ص 204]
4 پیامبر صلی الله علیه و آله: ایّاکُمْ وَ خَضْراءَ الدَّمَنِ، قِیلَ: یا رَسُولَ اللّهِ و ما خَضْراءُ الدَّمَنِ؟ قالَ: اَلْمَرْاَةُ الحَسْناءُ فِى مَنْبَتِ السُّوءِ؛
از سبزه ی زباله دان دورى کنید! گفتند: اى رسول خدا(ص) سبزه زباله دان چیست؟ فرمودند: زن زیبا در خانواده بد. [کافى، ج 5، ص 332، ح 4]
5 امام على علیه السلام: لا تُغالُوا فِى مُهورِ النِّساءِ فَی عَداوَةً ؛
مهریّه هاى زنان را سنگین نگیرید، که باعث کدورت و دشمنى مى شود. [مکارم الاخلاق، ص 237]
6 امام سجاد علیه السلام: حَقُّ رَعیَّتِکَ بِمِلْکِ النِّـکاحِ فَاَنْ تَعْلَمَ اَنَّ اللّهَ جَعَلَها سَکَنا وَ مُسْتَراحا وَ اُنْسا وَ واقیَةً وَ کَذلِکَ کُلُّ واحِدٍ مِنْکُما یَجِبُ اَنْ یَحْمَدَ اللّهَ عَلى صاحِبِهِ وَ یَعْلَمَ اَنَّ ذلِکَ نِعْمَةٌ مِنْهُ عَلَیْهِ وَ وَجَبَ اَنْ یُحْسِنَ صُحْبَةَ نِعْمَةِ اللّهِ وَ یُکْرِمَها وَ یَرْفَقَ بِها وَ اِنْ کانَ حَقُّکَ عَلَیْها اَغْلَظَ وَ طاعَتُکَ بِها اَلْزَمَ فیما اَحْبَبْتَ وَ کَرِهْتَ ما لَمْ تَـکُنْ مَعْصیَةً فَاِنَّ لَها حَقَّ الرَّحْمَةِ وَ الْمُؤانَسَةِ وَ مَوْضِعَ السُّکو اِلَیْها قَضاءَ اللَّذَّةِ الَّتى لابُدَّ مِنْ قَضائِها وَ ذلِکَ عَظیمٌ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ؛
حق زن آن است که بدانى خداوند او را مایه آرامش و آسایش و همدم و پرستار تو قرار داده است، هم چنین بر هر یک از شما واجب است که خداوند را به خاطر وجود دیگرى ستایش کند و بداند که او نعمتى است که خداوند ارزانى داشته و واجب است که با نعمتِ خداوندى رفتار نیک داشته باشد و او را گرامى بدارد و با او سازگارى کند و هر چند حق تو بر زنت بیشتر است و فرمان پذیرى از تو، در هر چه دوست مى دارى یا نمى پسندى، تا آنجا که گناه نباشد، بر او لازم تر است، در هر حال او این حق را دارد که از تو مهربانى ببیند و از همدمى تو برخوردار شود، و حق دارد که در برآوردن کامى که به ناچار باید برآورده شود، آرامش و آسایشش تأمین شود و این حقى بس بزرگ است و هیچ نیرو و توانى جز به خداوند نیست. [تحف العقول ، ص 261]