سخنان امام حسین علیه السلام: معرفت خدا و امام
امام صادق (عليه السّلام) می فرماید روزی امام حسین (عليه السّلام) در خطبه ای به اصحاب خود فرمودند:
«أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ اللهَ جَلَّ ذِكْرُهُ مَا خَلَقَ الْعِبَادَ إِلَّا لِيَعْرِفُوهُ فَإِذَا عَرَفُوهُ عَبَدُوهُ فَإِذَا عَبَدُوهُ اسْتَغْنَوْا بِعِبَادَتِهِ عَنْ عِبَادَةِ مَنْ سِوَاهُ. فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ يَا ابْنَ رَسُولِ اللهِ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي، فَمَا مَعْرِفَةُ اللهِ؟ قَالَ مَعْرِفَةُ أَهْلِ كُلِّ زَمَانٍ إِمَامَهُمُ الَّذِي يَجِبُ عَلَيْهِمْ طَاعَتُه».(1)
«اي مردم! بدرستي كه خداوند خلق خود را نيافريده است، مگر از براي آنكه به او معرفت و شناسائي پيدا كنند. پس زماني كه او را بشناسند، در مقام بندگي و عبوديّت او برميآيند؛ و به واسطه عبادت و بندگي او از عبادت و بندگي غير او بی نیاز ميگردند.
در اين حال مردي گفت: اي پسر رسول خدا! معرفت خداوند عزّوجلّ چيست؟
حضرت فرمود: معرفت و شناخت اهل هر زمان، یعنی شناخت امامشان كه اطاعت و پيروی از او برای آنها واجب شده است.»
______________________
پی نوشت:
1. علل الشرایع، شیخ صدوق، ج1 ص9
منبع: لمعات الحسین، علامه سيد محمد حسين حسينی طهرانی