آرام جـان

آرام جـان

مهدی جان در کوچه های دلمان نسیم جانبخش یادت را همواره زنده نگهدار. بنگر چگونه در تن خود غوطه وریم .سیل شک و ظن و تردید را شیطان بر قلبهامان وارد می کند .

مهدی جان می دانیم با آمدنت فتنه ها و کدورتها را که بر دل داریم بر می کنی و این سینه ها را با بخشش و احسان خود در تلاطم دریای درون بر کشتی نجات خود سوار می کنی و در صبحگاهان و سپیده دمان به لذت عدالت خود عزیز می داری .

مهدی جان تمام راههای نزدیکی به تو را در سر مرور می کنیم و هر لحظه و هر نفس به یاد تو آهسته نامت را ذکر می کنیم و به قلبمان فرمان تپش به خاطر تو را صادر می کنیم .

مهدی جان بنگر چگونه طاعتمان به رنگ ریا آغشته است . گدایی ما گدایی ریایی است . ما پرده های شرم و حیا را دریده ایم . ما غمزده ، نگاه به دستان تو بسته ایم . برما بیاموز تا علاج دل بیمار کنیم .

مهدی جان برگیر از دیده هامان ابرهای تیره شک را و پاک گردان از دلمان پرده های تردید و حجاب را و هر چه حجاب است بدر. طوفان باطل را که در نهادمان غوغا می کند به اشاره لطف و احسانت ، آرام گردان .

مهدی جان ما در این شهر غریبیم و در این ملک فقیر . بینوا و درمانده ، جهت گدایی و التماس آمده ایم . ای منتهای آروزی گدایان ، به خیل الطاف مبارک دل بسته ایم ..

مهدی جان نمی دانم با این همه ناسپاسی چگونه تمنایم را از تو طلب کنم . از تویی که خورشیدی را در زمستانی ترین روزهای زندگیم تاباندی تا گرمی بخش لحظه های یخ زده ام باشد. اکنون خورشیدم در افق آرزو ها در حال غروب است و من مانده ام دلتنگ ، در حسرت آرزوهای مانده بر دلم و هراسان از سکوت و تنهایی شب .

مهدی جان در این شب که ابرهای تیره دلم خیال باریدن دارد فقط ذکر نام تو از بار غمهایم می کاهد ..

مهدی جان این چشمانم را که از دنیا و آنچه در آن می بیند، لذت می برد به سوی مهربانیت متوجه گردان تا اشک های حسرتم سراسر خاک وجودم را همچون موم نرم نماید و دوباره شکل بگیرم. به تو متوسل شده ام . به مهربانی و رحمتت ، دعای سوزان قلبم را استجابت فرما . امیدم به درگه لطف توست فریاد العجل العجلم را بپذیر .. آمین

آفتاب پنهان