متعه نساء يا « ازدواج موقت » آن است كه 

زن ، شخصاً يا به وسيله وكيل خويش ، خود را براى مدتى معلوم با مهريه تعيين شده به ازدواج مردى درآورد كه مانع شرعى ازدواج با او نداشته باشد - مانع شرعى مانند :

💖‌‌💖‌‌💖‌‌

خويشاوندى نسبى يا سببى يا شيرى يا عدّه يا شوهر داشتن - و هنگامى كه مدت معلوم پايان پذيرد ، يا شوهر ، مابقى مدت را به زن ببخشد ، از مرد جدا مى شود ، و اگر دخول و زناشويى انجام گرفته باشد ،

💖‌‌💖‌‌💖‌‌

زن بايد به مقدار دوبار قاعدگى [عادت ماهانه] عدّه نگه دارد ، و اگر از كسانى است كه عادت ماهانه و قاعدگى ندارد ، و به سن يائسگى نرسيده ، بايد چهل و پنج روز صبر كند ، اما اگر دخول انجام نگرفته ، مانند زن مطلَّقه پيش از دخول است و لازم نيست عدّه نگه دارد .

💖‌‌💖‌‌💖‌‌

فرزند ازدواج موقت ، در همه احكام شرعى ، حكم فرزند ازدواج دائم را دارد .

💖‌‌💖‌‌💖‌‌

منبع ازدواج موقت در اسلام مرتضي عسكري

فما استمتعتم به منهن فاتوهن اجورهن فريضه و لا جناح عليكم فيما تراضيتم به من بعد الفريضه ان الله كان عليما حكيما

و زنانى را كه به عقد موقت خود در آورديد ، پاداش و مهريه واجب آنها را بپردازيد ، و اگر بعد از مهريه واجب ، بر چيزى توافق كرديد ، بر شما باكى نيست كه خداوند عليم و حكيم است . نساء / 24

از عمربن خطاب متواتراً خبر داده اند كه او گفته است :مُتْعَتانِ كانَتا على عَهدِ رَسول اللَّه و أنَا أَنهى عَنْهُما و أُعاقِبُ عَليهما : مُتْعه الحجِّ و مُتعه النِّساء ؛

در زمان رسول خدا ( صلی‌الله علیه وآله وسلم) دو گونه متعه [بهره بردن حلال] جارى بود كه من اكنون آنها را ممنوع كرده و بر انجام آنها كيفر مى دهم : متعه حج و متعه نساء.

1 . متعه نساء يا ازدواج موقت در مصادر مكتب خلفا ،در تفسير قرطبى گويد : « علماى گذشته و حال اتفاق دارند كه متعه ، ازدواج (موقتی) است كه ارث ندارد ، و جدايى اش بدون طلاق و در پايانِ مدت تعيين شده است . ابن عطيّه گويد : « متعه [ازدواج موقت] آن است كه مرد ، زن را با حضور دو شاهد و اجازه سرپرست او ، براى مدتى معين ، به زوجيت بگيرد . با اين شرط كه از يكديگر ارث نبرده ، و مرد ، مهريه مورد توافقشان را به او بپردازد . و چون مدت تعيين شده فرا رسد ، حقى از مرد بر زن نيست مگر آنكه بايد تا وقوع عادت ماهانه و پاك شدن رحم ، عده نگه دارد - زيرا فرزند [احتمالى] بدون شك [به آن دو] ملحق مى گردد - و پس از نگهدارى عده و يقين به عدم باردارى ، ازدواج او با مرد ديگر جايز است . »

در صحيح بخارى از رسول خدا ( صلی الله علیه وآله وسلم) روايت كند كه :أيُّّما رَجلٍ و إمْرَأه تَوافقا فَعِشْرَه ما بَينهما ثَلاثَ لَيالٍ ، فَإنْ أحبّا أن يَتَزايدا أو يَتَتارَكا ؛هر مرد و زنى [بر ازدواج موقت] توافق كردند ، زندگى موقت آن دو تا سه شب ادامه مى يابد . پس از آن اگر دوست داشتند ، بر آن افزوده يا از هم جدا مى شوند .

🌹🌹🌹

در مصنّف ابن ابى شيبه از جابر روايت كند كه گفت : « هرگاه مدت تعيين شده پايان يابد و بخواهند دوباره از سرگيرند ، بايد مهريه ديگرى به زن بپردازد . »

🌹🌹🌹

از او پرسيدند : « عده زن چه قدر است ؟ » جواب داد : « به مقدار يك حيض [عادت ماهانه] كه بايد براى شوهر خود نگه دارد. »

🌹🌹🌹

در تفسير قرطبى از ابن عباس روايت كند كه گفت : « عده زن به مقدار يك حيض [عادت ماهانه] است . و نيز گفت : از يكديگر ارث نمى برند . 

در تفسير طبرى از سدى ، آيه را چنين روايت كند : « فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ - إِلى أَجَلٍ مُسَمًّى - فَآتُوهُنَّ . . . »

گويد : « اين متعه چنين است كه ، مرد و زن براى مدتى معين با حضور دو شاهد و با اجازه سرپرست زن ، ازدواج مى كنند ، و چون مدت پايان گيرد ، مرد را بر زن حقى نيست و زن آزاد است و تنها بايد رحم خود را پاك سازد [عده نگه دارد] ، و از يكديگر ارث نمى برند. »

زمخشرى در تفسير كشاف گويد : گفته شده : « اين آيه : [فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ . . . درباره متعه [ازدواج موقت] سه روزه نازل شده و حكم آن تا زمانى كه خداوند مكه را به روى رسول خود ( صلی الله علیه وآله وسلم ) گشود [فتح مكه] باقى بود و سپس « نسخ » گرديد ، و آن چنين بود كه : مرد زن را براى مدتى معلوم ، يك شب ، دو شب ، يا يك هفته با دادن جامه يا چيز ديگرى [مهريه] به عقد خود درمى آورد و كام خود را از او گرفته و آزادش مى گذارد . نامش را از آن رو « متعه » [بهره ورى] گويند كه ، مرد از زن كام گرفته يا زن از مرد « مهريه » مى گيرد. »

منبع ازدواج موقت در اسلام مرتضي عسكري

یک بار برخی از یهودیان عروسی داشتند به همین جهت نزد پیامبر صلی الله علیه وآله آمده و گفتند: «ما حقّ همسایگی داریم، از شما خواهش می کنیم دخترتان فاطمه را به خانه ما بفرستی تا عروسی ما بوجود او زیبنده تر شود، و در این دعوت بسیار اصرار کردند.»

پیامبر صلی الله علیه وآله فرمود: «او همسر علی بن ابیطالب و به فرمان اوست (یعنی: باید اجازه آمدنِ او را از علی علیه السلام بگیرید).» آنان از پیامبر خواهش کردند که نزد علی علیه السلام برای این دعوت واسطه شود .

یهودیان در این عروسی همه گونه لوازم فراهم کرده و زینت و زیور چشمگیری گرد آورده بودند. و گمان می بردند که فاطمه علیها السلام با لباس مندرس و کهنه اش شرکت می کند، و می خواستند او را خوار و خفیف کرده باشند!

در این هنگام «جبرئيل» لباسی بهشتی آورد با زینت و زیوری که همانندش را ندیده بودند، و فاطمه علیها السلام آن را پوشید و بینندگان از رنگ و بوی خوش آن شگفت زده شدند، و چون به خانه یهودیان وارد شد زنان یهود در برابرش به سجده افتادند و جلوی او بر زمین بوسه می زدند و بسیاری از یهودیان به جهت همین اعجاز، اسلام را پذیرفتند و مسلمان شدند 

منبع زندگينامه چهارده معصوم عليهم السلام/محسن خرازي

پدر گرامی فاطمه علیها السلام بی نیاز از توصیف است،پدری که خدای جهان او را صاحب«خُلق عظیم »معرفی کرده و به نصّ كتاب الهی: «مَا يَنطِقُ عَنِ الهَوى إِنَّ هُوَ إِلاَّ وَحیّ يُوحَی: از هوای خویش سخن نمی گوید و آنچه می گوید وحی الهی است».

فاطمه علیها السلام سراسر حیات پرنور خویش را در شعاع وحی و در سایه انسان ساز چنین پدری گذراند؛تقریباً دو ساله بود که همراه پدر در محاصره اقتصادی کفّار قریش قرار گرفت و سه سال در«شعب ابیطالب»همراه پدر و مادر و سایر مسلمانان در تحمّل سخت ترین شرایط گرسنگی و سختی شرکت داشت.

در سال دهم بعثت، مدّتی پس از نجات از«شعب»مادر گرامی خویش را - که رنجهای ده سال مبارزه و تحمّل و بویژه فشار سختیهای محاصره اقتصادی رنجورش ساخته بود -از دست داد؛ فاطمه علیها السلام، بی مادر شد واین هر چند سخت رنج آور و مصیبت بار بود،امّا بیش از پیش او را در کنار پدر و در دامان تربیت پیامبر صلی الله علیه وآله قرار داد.در هشت سالگی، اندکی پس از هجرت پیامبر،همراه سایر بانوان خاندان پیامبر صلی الله علیه وآله و با همراهی علی علیه السلام از مکّه به مدینه آمد و باز در کنار پدر قرار گرفته در مشکلات مختلف زندگی پیامبر در مدینه،همواره فاطمه علیها السلام با او بود؛ در جنگ اُحُد پس از آن که مسلمین مجبور به عقب نشینی و پناه گرفتن در کوه شدند فاطمه علیها السلام سراسیمه از مدینه به اردوگاه پیامبر آمد و همراه امیر مؤمنان علی علیه السلام به مداوای زخمهای پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم  پرداخت

فاطمه علیها السلام با اسلام بزرگ شده با اسلام و قرآن همراه بود،در هوای وحی و نبوّت تنفّس می کرد و می بالید،زندگی اش از زندگی پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم جدا نمی شد،حتّی پس از ازدواج و فرزندداری خانه اش متصل به خانه پیامبر بود، و پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم بیش از هر جای دیگر به خانه فاطمه رفت و آمد داشت؛ هر بامداد پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم پیش از رفتن به مسجد به دیدار فاطمه می رفت، و خدمتکار پیامبر صلی الله علیه وآله می گوید:«آن گرامی چون می خواست به سفری برود با آخرین کسی که وداع می کرد فاطمه بود، و چون باز می گشت پیش از دیدار هر کس نزد فاطمه می رفت.»

و سرانجام در آخرین ساعات زندگی پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم نیز فاطمه بر بالین او بود و می گریست و پیامبر عزیز او را دلداری می داد که پیش از دیگران به پدر خواهد پیوست 

منبع زندگينامه چهارده معصوم عليهم السلام/محسن خرازي

روز جمعه بیستم ماه جمادی الثانیه، پنج سال پس از بعثت پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم در دامنه کوههای سنگی مکّه،در چشم انداز کعبه، در منزل وحی، در عرصه ای که دهان خداجوی پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم با تلاوت قرآن بر آن نور می پاشید،در خانه ای که فرشتگان آن را خوب می شناختند و در آن رفت و آمد داشتند،آنجا که زمزمه نماز پیامبر و آوای ملکوتی تلاوت قرآن او در دل شب زمینش را به آسمان پیوند می زد، در خانه امید یتیمان، در خانه دستگیرِ مستمندان،در خانه پناه اسیران، در خانه پیامبر صلی الله علیه وآله و خدیجه؛ دختری چشم به جهان گشود.

دختر پیامبر صلی الله علیه وآله ، نوباوه رسالت، پیکره عصمت، بشریّت در یک زن، همسنگ و همسر خلیفه خدا در زمین بانوی بانوان جهان؛ فاطمه علیها السلام به دنيا آمد.

خانه رسول خدا صلی الله علیه وآله با تولّد فاطمه علیها السلام بیش از پیش کانون مهر و عطوفت شد. در غوغای رنجهای عظیم پیامبر عزیز که در آن هنگام در مکّه با آن دست به گریبان بود،فاطمه کوچک چون نسیمی آرامش بخش گونه های خسته پدر و مادر دردمند را هر صبح و شام نوازش می داد و رنج روزهای پرمشقّت رسالت را تسکین می بخشید.

چه شورانگیز است دختری چنان ارجمند باشد که سیّد کاینات رسول اکرم صلی الله علیه وآله بدوتسکین یابد و درباره او بفرماید:«روح من است؛ بوی بهشت را از او استشمام می کنم»؛و این درباره فاطمه علیها السلام شگفت نیست،چرا که او از زمره بزرگوارانی است که خدای جهان، درباره ایشان در کتاب آسمانی خویش می فرماید: «اِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذهِبَ عَنكُمُ الرَّجسَ أَهلَ اَلبَيتِ وَ یُطَهَّرَکُم تَطهِيراً:خدای متعال اراده فرموده است که شما اهل بیت پیامبر از هرگونه پلیدی پاک و برکنار باشید.»

فاطمه علیها السلام خلاصه وجود پیامبر عظیم اسلام است،زندگی سراسر نور فاطمه علیها السلام شایان هرگونه تقدير آسمانی است،و او برگزیده ای از میان بانوان در پیشگاه خداست که با قداست خویش ارجمندی زن را اثبات می کند، وجود فاطمه علیها السلام به تنهایی برترین گواه آن است که زن نیز می تواند در اوج معنویتهایی که رادمردان آسمانی به آن نائل آمده اند سیر و پرواز کند.

منبع زندگينامه چهارده معصوم عليهم السلام/محسن خرازي