یک جرعه آفتاب

پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم): «درهای آسمان، شب اول این ماه گشوده [می شود] و تا آخر این ماه بسته نمی شود». «در ماه رمضان، قرآن بسیار تلاوت کنید» ، «دعای روزه دار رد نمی شود»، «اگر بنده، ارزش ماه رمضان را می دانست، آرزو می کرد که سراسر سال، رمضان باشد»،حضرت علی(علیه السلام): «رمضان، رمضان نامیده شد؛ چون گناه را می سوزاند»،امام صادق(علیه السلام): «هرکه روزه داری را افطاری دهد، اجرش همانند اجر اوست».

«هرچیزی را زکاتی است و زکات بدن، روزه است».

هرچند با گرفتن روزه، فرد با نخوردن ها و کم خوری ها، تربیت می شود، ولی گاهی اوقات مشاهده می شود که این کم خوری ها، تنها به یک محدوده زمانی که مطابق واجبات، خود را ملزم به انجام دادن آن می دانیم، بسنده می شود و هنگامی که زمان خوردن، یعنی موقع افطار فرامی رسد، پرخوری هایی که چه بسا بیشتر از قبل است، آغاز می شود.

معمولا بر سر سفره های افطار و سحریمان، غذاهای چرب و فراوان است و پیوسته به دیگران هم اصرار می کنیم که بیشتر میل کنند، درحالی که زمان روزه داری آن گونه تعریف شده است که ما را متوجه گرسنگی گرسنگان کند تا از این طریق، کمی بیشتر برای کمک به نیازمندان و فقیران تلاش کنیم.

باید دانست که نباید به روزه تنها به دید یک فریضه واجب و اجتناب ناپذیر نگاه شود و این ساعات محدود، برای گذراندن و فرارسیدن زمان خوردن دوباره تلقی شود، بلکه روزهای ماه رمضان را باید فرصتی جهت تمرین برای همه سال در نظر بگیریم. از این کلام گهربار ائمه بر آن می شویم که وقتی بخشش بی اندازه نیز نکوهش شده است، پس خوب است در همه رفتارهای روزانه خود، نگاه عمیق تری داشته باشیم و از دارایی های امروز خود، برای آیندگان نیز باقی گذاریم.

منبع: حوزه نت