گام شانزدهم: مرافقه (همراه نیک گزینی)
«اللّهمَّ وَفِّقْنی فیهِ لِمُوافَقَةِ الاْبْرار»، «بار خدایا در این روز به همراهی با نیکان موفقم گردان».
از گام های دیگر خودسازی، دوستی با افراد صالح و شایسته و همراهی با نیکان است که برگزیدن همراه نیک در سعادت دنیا و آخرت انسان بسیار مؤثر است؛ گفته اند:همنشین تو از تو به باید تا تو را عقل و دین بیفزاید. در قرآن کریم آمده است که مؤمنان عاقبت به خیری و مرگ با نیکان را از خداوند می خواهند؛ «وتوفَنا مع الابرار»،
«ما را با نیکان بمیران.» این نتیجه ی زندگی و عاقبت کار است؛ در حقیقت، تا انسان در طول زندگی با نیکان زندگی نکند، نمی تواند با آنان بمیرد. در روایتی آمده است: «هر کس آن گونه می میرد که زندگی می کند و آن گونه برانگیخته می شود که می میرد».
از امام صادق(علیه السلام) روایت است که فرمود: «استکثروا من الاخوان فانَ لکلَ مؤمن شفاعة»، «با برادران دینی خود زیاد ارتباط برقرار کنید، چرا که هر مؤمنی را نزد خدا شفاعت پذیرفته ای است». مولانا، جلال الدین محمد، مثنوی معنوی از ابن عباس نیز روایت است که گفت:«به پیامبر خدا(صلیالله علیه وآله وسلم) گفته شد کدام یک از دوستان بهترین اند؟ فرمود: کسی که دیدارش شما را به یاد خدا بیندازد، گفتارش دانش شما را بیفزاید و کردارش شما را به آخرت تشویق کند».
در قرآن کریم خداوند متعال پیامبرش را از این که با دیگر مردم با مهر و محبت رفتار می کند و با آنان مشورت می کند، مورد تقدیر قرار می دهد و می فرماید: «به لطف خدا با آنان نرم خو شدی و اگر درشت خو و سخت دل بودی از پیرامونت پراکنده می شدند. پس آنان را ببخشای و برای شان آمرزش بخواه و در کار با آنان مشورت نما».
و بهترین رفیق و زیباترین دوست برای انسان رفاقت و دوستی با خداوند است. پیر عارفان در تفسیر عرفانی آیه 31 سوره یوسف «فلما سمعت بمکرهن ارسلت الهنّ…» گوید:
چون عزیز مصر در کار یوسف برفت، و و داستان عشق او همه ی ولایات را گرفت، زبان طاعنان بر او دراز شد، زنان مصر تیر ملامت بر او می انداختند، و او خود را تسلی می داد که معشوق خوب روی به ملامت می ارزد. که گفته اند: آن کس که بار ملامت نکشد عاشق کی بود؟!
زلیخا که این سخنان شنید آنان را فرا خواند تا معشوقش را بدانان بنمایاند، تا بدانند!
و زنان چون جمال یوسف را دیدند، همه از دهشت فرو افتادند و به جای ترنج دستانشان را بریدند، و همگی گفتند: این بشر نیست، این فرشته است!
دعای روز شانزدهم ماه رمضان: «اللّهمَّ وَفِّقْنی فیهِ لِمُوافَقَةِ الاْبْرارِ وَجَنِّبْنی فیهِ مُرافَقَةَ الاْشْرارِ وَآوِنی فیهِ بِرَحْمَتِکَ اِلی دارِ الْقَرارِ بِاِلهِیَّتِکَ یا اِلهَ الْعالَمینَ».
[ذکر این روز «اللّهمّ وفقنی لمرافقة الابرار» است.]
منبع سی گام خودسازی: بر پایه دعاهای روزانه ماه مبارک رمضان/ محمود صلواتی.
فرم در حال بارگذاری ...
فید نظر برای این مطلب