گام سی ام: بقاء باللّه(به خدا جاودانگی)

«عَلی ما تَرْضاهُ وَیَرْضاهُ الرَّسُول»، «بار خدایا در این روز روزه ام را، آن گونه که تو و پیامبرت می پسندی، با سپاس و پذیرش خودت قرین فرما».

امروز روز پایان یافتن ماه مبارک رمضان است و روز پاداش و نتیجه، و آن قبول افتادن نماز و روزه و تلاوت قرآن و عبادات این ماه، به درگاه خدای متعال و در پیشگاه پیامبر و فرستاده اوست، امروز باید نتیجه زحمات روزه دار و نماز گزار مهر تایید و قبول بخورد و به جاودانگی بپیوندد. امروز با جاودانگی عمل، سالک نیز به جاودانگی می پیوندد و پس از یک دوره خودسازی و پالایش، و پیرایش و آرایش، چون قطره ای متصل شده بر دریا به دریا واصل می شود و پس از پشت سر گذاشتن منزل فناء فی اللّه به مقام بقاء باللّه می رسد. و در این مقام می ماند. این مقام دیگر منزل نیست که از آن گذر کند، اینجا مقام است و جایگاه ماندن برای همیشه؛ فوز عظیم است و جایگاه صدق عند ملیک مقتدر و عالی ترین مرحله سیر و سلوک انسان و پیوستن به ابدیت که اناللّه و انّا الیه راجعون و این همه بی عنایت او حاصل نمی گردد.شیخ قشیری در تعریف فناء و بقاء گوید: فناء سقوط اوصاف مذموم است و بقاء یافتن اوصاف محمود.

پیر هرات گوید: الهی!

آب عنایت تو به سنگ رسید.

سنگ بار گرفت.

سنگ درخت رویانید،

درخت میوه و بار گرفت.

درختی که: بارش همه شادی،

طعمش همه انس،

بویش همه آزادی؛

درختی که بیخ آن در زمین وفا

شاخ آن بر هوای رضا

میوه آن معرفت و صفا

و حاصل آن دیدار و لقاست.

سخن را با این مناجات کوتاه پیر هرات به پایان می بریم که فرمود:

الهی!

هر چه مرا از دنیا نصیب است به کافران ده!

و آنچه مرا از عقبی نصیب است به مؤمنان ده!

مرا در این جهان، یاد و نام تو بس،

و در آن جهان دیدار و سلام تو بس.

دعای روز سی ام ماه مبارک رمضان: «اللّهمَّ اجْعَلْ صِیامِی فِیهِ بِالشُّکْرِ وَالْقَبُولِ، عَلی ما تَرْضاهُ وَیَرْضاهُ الرَّسُولُ، مُحْکَمَةً فُرُوعُهُ بِالْاُصُولِ، بِحَقِّ سَیِّدِنا مُحَمَّدٍ وَالِهِ الطاهِریْنَ، وَالْحَمْدُللّه رَبِّ الْعالَمینَ».

[ذکر این روز «انا للّه وانا الیه راجعون» است.]

منبع: سی گام خودسازی/ محمود صلواتی.