وقايع(آیةاللّه احمدی میانجی 1379 ش)

آیةاللّه احمدی میانجی

تولد: 1305 شمحل تولد: شهرستان میانه
وفات: 1379 ش عمر: 74 سال
مزار: حرم مطهر حضرت معصومه سلا م اللّه علیها
اساتید: اعاظم و آیات بزرگی هم چون بروجردی‚ گلپایگانی‚ محقق داماد‚ علا مه طباطبایی‚ میرزا ابومحمد حجتی و … .
آثار: مکاتیب الرسول‚ مواقف الشیعه‚ الا سیر فی الا سلا م‚ مالکیت خصوصی‚ ازاحةالا رتیاب عن حدیث الباب و … .

آشنایی با راه و روش تربیت یافتگان مکتب اهل بیت علیهم السلا م خود طریقی به سعادت است و همراه شدن با سیره علمی و عملی آنان موجب رستگاری دنیا و عقبی است. آیةاللّه حاج میرزا علی احمدی میانجی قدس سره فقیهی اخلا قی بود که سیمای نورانی اش دل ها را به یاد خدا می انداخت و سخنش ایمان را در دل ها شعله ورتر می کرد.

استاد وارسته ای که علم را با عمل و تقوا را با جهاد در آمیخته بود و در دل طلا ب جایگاهی خاص داشت. ایشان تحصیلا ت مقدماتی را نزد پدر بزرگوارشان که از عالمان برجسته منطقه بود‚ فراگرفت. سپس پدر‚ او را به شهر میانه آورد و امر تعلیم و تربیت وی را به عالمی دلسوز و فداکار سپرد. او سالیانی چند در میانه با جدیت و نظارت اساتید فاضل و برجسته به تحصیل پرداخت. آن گاه استادش طی نامه ای ایشان را به علا مه طباطبایی در تبریز معرفی کرد و بدین ترتیب مقدمات رشد و بالندگی ایشان فراهم شد و میرزا علی در محضر اساتید بزرگ تبریز مدتی کسب فیض نمود. آن زمانی که حوزه علمیه قم به برکت تلا ش های آیةاللّه العظمی بروجردی رونق خاصی گرفته بود آیةاللّه احمدی نیز از این قافله باز نماند و توفیق تشرف به قم و هم جواری با کریمه اهل بیت سلا م اللّه علیها نصیبش شد. او پس از اسکان در یکی از حجرات مدرسه دارالشفا‚ با تلا شی منظم به تلمذ و کسب فیض از محضر اساتید بزرگ پرداخت. پس از اتمام سطوح عالی به محفل درس خارج فقه و اصول اساتید بزرگ به خصوص آیةاللّه العظمی بروجردی راه یافت و چند سالی به تلا ش علمی و عملی مشغول گشت; ضمن آن که با مرحوم علا مه طباطبایی انس بیشتری داشت و به طور خصوصی بهره های فراوانی را از آن جناب در زمینه های فقه و اصول و اخلا ق برد. ایشان درباره آشنایی خود با مرحوم علا مه می گوید: اوایل با اینکه از طریق مرحوم آیةاللّه زنوزی به ایشان معرفی شده بودم‚ اما چندان توجهی به من نمی کردند‚ تا اینکه بعداً ما›نوس شدیم و رفت و آمد به خدمت ایشان‚ زیاد شد و معظم له نیز به بنده لطف داشتند. ولی همیشه در ذهنم بود که چرا آقای طباطبایی در اوایل این طور برخورد می کردند یک روز که فرصتی پیش آمد‚ این سئوال را با ایشان در میان گذاشتم‚ فرمودند: اول تصورم این بود که می خواهید بی جهت وقت مرا بگیرید و عمر خودتان را هم ضایع کنید‚ این بود که نمی خواستم این طور بشود. اما بعد دریافتم این طور نیست لذا نظرم عوض شد …

آیةاللّه احمدی از همان دوران تحصیل به تدریس نیز اهتمام ویژه داشت و از اساتید شناخته شده سطوح عالی به شمار می رفت و هم کاری نزدیکی در امر آموزش طلا ب با آیةاللّه شهید قدوسی در مدرسه حقانی داشت. او که در بعد اخلا قی به شدت تحت تا›ثیر شخصیت کم نظیر علا مه طباطبایی بود‚ تبلور عینی یک فقیه اخلا قی بود و خدمات فراوان و گسترده ای در توجه به اخلا ق و معنویت در سطح مدارس قم بین طلا ب و فضلا نمود. مجلس و درس اخلا ق ایشان جذاب‚ تا›ثیرگذار و آموزنده و سخنانش بسیار دلنشین و مورد استفاده تمام اقشار مردم بود. در بین طلا ب جوان‚ از محبوبیت خاصی برخوردار بود; زیرا خوب می دانست که چگونه با جوان ها برخورد و توصیه های بسیار مفید و ارزشمندش را ارائه کند. آیة اللّه احمدی میانجی وظیفه اصلی طلا ب را تحصیل علم به نحو صحیح و احسن می دانست و می فرمود: خوب بخورید‚ خوب بخوابید تا خوب درس بخوانید‚ از خواب و غذا کم نگذارید که به درس صدمه می زند.

این گونه سخنان ایشان برای عموم طلا ب به خصوص طلا بی که دچار نوعی افراط و تفریط گشته و در امر تحصیل یا معنویت از جاده اعتدال خارج می شدند‚ آموزنده و راهگشا بود.

ایشان عقیده داشت و همواره تاکید می کرد: طلبه باید اهل مطالعه باشد و بیکار ننشیند‚ حتی اگر مطالعه کتاب موش و گربه و یا نان و حلوا باشد. می فرمود: در شب های چهارشنبه به مسجد مقدس جمکران نروید چون شب درسی است‚ در عوض می توانید در شب های پنج شنبه یا جمعه بروید تا خلل و صدمه ای به درس و بحث وارد نشود‚ و این هشداری بود برای کسانی که وظیفه اصلی و بعضا امر واجب را فدای امور مستحبی می کردند. از خصوصیات پسندیده آیةاللّه احمدی میانجی این بود که رعایت حال دیگران را می کرد و برای عبادت و کمال معنوی خود دیگران را به زحمت نمی انداخت; چنان چه وقتی ایشان به سفر حج دعوت شد‚ نپذیرفت و در جواب اصرار فرزندانش فرمود: من راضی نیستم به خاطر یک عمل مستحبی‚ همسرم مجبور شود به خاطر فرار از تنهایی به خانه فرزندانش برود.

ایشان انس خاصی با قرآن داشت و تاروپود زندگی اش دستورات قرآنی بود و همین امر سبب شد تا تحقیقات و مباحث تفسیری ایشان با جمعی از دوستان از جمله مرحوم آیةاللّه سیدمهدی روحانی نزدیک به نیم قرن ادامه یابد.

آیةاللّه احمدی میانجی یکی از علا قه مندان واقعی امام خمینی قدس سره‚ بود به طوری که از ابتدای شروع نهضت‚ به منظور اجرای فرمان حضرت امام‚ در شهرستان میانه به روشن گری مردم پرداخت که ردپای آن فعالیت ها در اسناد ساواک موجود است. بعد از پیروزی انقلا ب اسلا می نیز ایشان طی حکمی از سوی امام خمینی در مناطق مختلف با مسئولیت های متفاوت به بهترین وجه انجام وظیفه نمود. او حتی از فرزند عزیزش گذشت; چرا که او را در دفاع مقدس و جنگ تحمیلی تقدیم انقلا ب و اسلا م کرد.

ایشان درحمایت از انقلا ب و شخص رهبری‚ بسیار دقیق و ظریف عمل می کرد و از هر نوع حرکت یا سخنی که موجب تضعیف نظام و رهبری تشخیص می داد‚ دوری می جست.

این عالم ربانی آسایش خود را در شادمانی و راحتی محرومان می دانست و این شعر زمزمه لبش بود:

شنیده اید که آسایش بزرگان چیست برای خاطر بیچارگان نیاسودن

حوزه