وقايع

رحلت آية‏اللَّه مرعشي نجفي (1369 ش)
تاریخ وقوع: 7 شهریور
________________________________________
آية‏اللَّه سيدشهاب الدين بن سيد محمود بن سيدالحكماء تبريزي مرعشي نجفي، در سال 1276 ش ( 1315 ق) در نجف به دنيا آمد. تحصيلات ابتدايي و مقدمات علوم را نزد پدرش فرا گرفت و سپس به درس حضرات آيات ميرزا محمدتقي حائري شيرازي، آقاضياءالدين عراقي، شيخ احمد كاشف الغطاء و… پيوست و در نجف، كربلا، كاظمين، سامرا، تهران و قم، نزد بيش از يكصد استاد بزرگ زانوي ادب به زمين زد. حافظه قوي، هوش سرشار و علاقه شديد به اهل بيت(علیهم السلام)، از ايشان عالمي ساخت كه نه تنها در علوم ديني بلكه در بسياري از علوم مانند كلام، اديان، انساب، حديث، رجال، درايه و علم حروف نيز مهارت بسيار داشت تا جائي كه بيش از 200 تن از علماي تشيع اثني عشري و ديگر فرق شيعه و تعداد كثيري از شخصيت‏هاي اهل سنت بر اجازه اجتهادش، مهر تأييد زده بودند.
وي در سن 27 سالگي در قم رحل اقامت افكند و تا پايان عمر در همانجا به تدريس و تأليف مشغول گرديد. حاصل عمر پربركت ايشان در حدود 150 اثر نفيس است. وي طي بيش از 70 سال تدريس، شاگردان فاضلي پرورش داد كه هر كدام از آنها، در شمار علما و مدرسين حوزه‏هاي علميه شيعه مي‏باشند كه حضرات آيات سيد مصطفي خميني، سيد محمود طالقاني، مرتضي مطهري، سيدمحمد بهشتي، شهاب الدين اشراقي، محمد مفتح، امام موسي صدر، ميرزا جواد تبريزي، شيخ حسين نوري همداني، سيدرضا صدر، سيد مهدي روحاني و سيد مرتضي عسكري از آن جمله‏اند.
از مهم‌ترين خدمات معظم‏له بناي كتابخانه، مسجد، مدارس، حسينيه‏ها و مراكز درماني مي‏باشد. آن بزرگوار در جريان حضور انگليسي‌ها در عراق متوجه شد كه عمال استعمار پير، براي غارت ميراث علماي جهان اسلام به خريد كتاب‌هاي نفيس و خطي مبادرت مي‌كنند. از اين رو با زحمات بسيار و گاه با كسب درآمد ناچيز از راه كارگري به خريد كتب نادر اقدام كرد. حاصل اين اقدام، حفظ بسياري از متون جهان اسلام در كتابخانه‌اي است كه بعدها در قم تاسيس كرد.
آية‏اللَّه مرعشي در طول نهضت اسلامي ايران به رهبري امام خميني(ره)، همواره حامي و پشتيبان نهضت بود. پس از پيروزي انقلاب نيز، همواره از نظام اسلامي حمايت مي‏كرد و در مناسبت‏هاي مختلف، با ارسال پيام‏ها، به تقويت نظام مي‏پرداخت. سرانجام اين اسوه فضيلت و علم، در هفتم شهريور 1369 ش برابر هفتم صفر 1411 ق، در 96 سالگي دار فاني را وداع گفت و پس از تشييعي باشكوه، بر حَسَب وصيت معظم‏له، در راهروي ورودي كتابخانه ‏اش مدفون شد.