نماز: مبارزه با طاغوت، خودسازی

از دیگر مطالبی که در آن سال ها؛ یعنی حد فاصل سالهای 1337 تا 1341 می تواند به عنوان مأخذ سیره عملی شهید بهشتی در پیوند بین سنت و تجدد مورد بررسی قرار گیرد تهیه و تنظیم کتاب ”نماز چیست؟“ میباشد.

این کتاب در ابتدا به زبان آلمانی بوده و کلمه به کلمه اش آلمانی نوشته شده است و جزو مواردی است که ساواک آن را کتاب سیاسی دانسته است. 

ایشان در این کتاب دو دسته مطالب را مورد توجه قرار داده است:

1. مطالبی که در مورد انسان شناسی و مقام و منزلت او در برابر عبودیت خداوند است.

2. راه های سازندگی شخصیت در پیوند با ایمان و تقرب به خدا.

موارد فوق همه نیازهای انسان معاصر و بیانی معرفت شناسانه از فلسفه توجه به متغيرات بشری است. انسان نمازگزار، سرگردان، متملق و مغرور نیست و بت های مدرن به هر شکل فردی و اجتماعی امکان رسوخ در او را ندارند.

نماز اساسی ترین راه مقاومت و سازندگی انسان است و جامعه نماز گزار جامعه ای منطقی، انتقاد پذیر و مبرا از هرگونه غرور و خودخواهی است. دنیای جدید بی سامان و اخلاق گریز است ولی نماز علاج و نسخه جاودانه اوست و این الهامی است از سنت و تجدد که شهید بهشتی به آن اصرار ورزیده است. او نماز را پشتوانه و پایگاهی در پیوند بین انسان و خدا دانسته است.

منبع اسلام و مقتضیات زمان از دیدگاه شهید آیت الله دکتر سیدمحمد حسینی بهشتی/ صدیقه قاسمی؛ باهمکاری بنیاد نشر آثار و اندیشه های شهید دکتر بهشتی.