پيامي از طرف خدا
پيامي از طرف خدا براي تمامي انسانها:
وآنگاه كه دوست داري كسي به يادت باشد به ياد من باش كه همواره به يادت هستم . بقره152
پيامي از طرف خدا براي تمامي انسانها:
وآنگاه كه دوست داري كسي به يادت باشد به ياد من باش كه همواره به يادت هستم . بقره152
شيطان در بهشت ؟؟
وقتي حضرت آدم وحوا در بهشت بودند، شيطان چطور توانست وارد آنجا بشود؟
در پاسخ به مطالب ذیل توجه کنید :
1- بهشتى كه حضرت آدم قبل از هبوط به زمين به طور موقت در آن ساكن شد، بهشت جاودان اخروى نبوده.
دليل براين كه آن بهشت، بهشت اخروى كه به عنوان پاداش انسانهاى مطيع وعده داده اند، نبوده است چند چیز است :
اولاً بهشت اخروى (جنه الخلد) جاودان و دائمى است. در آيات بسيارى بر جاودانه و دائمى بودن آن تأكيد شده و اين كه كسى كه وارد آن شود، هرگز خارج نخواهد شد (فرقان، آيهى 15 / توبه، آيهى 89 / هود، آيهى 107 و فرقان، آيهى 16).
ثانياً در بهشت اخروى، ابليس و وسوسه هاى شيطانى هرگز راه ندارد. در حالى كه آدم و حوا در آن بهشت فريب شيطان را خوردند: «فوسوس لهما الشيطان؛ شيطان آنان را وسوسه كرد» (اعراف، آيهى 20).
«فدلّيهما بغرور؛ پس آن دو را فريب داد» (اعراف، آيهى 22). همچنان كه آن بهشت، باغ دنيوى نيز نبوده است كه اولاً هم تعبير آيات قرآنى به «هبوط به زمين پس از عصيان» بر اين امر دلالت دارد (بقره، آيهى 36 و 38 / اعراف، آيهى 24 / طه).
ذوالكفل
سوره انبيا ايه 85به ذالكفل برخوردم اين ذالكفل چه كسي است و چرا مثل بقيه معروف نيست بعداز كدام پيامبر امد و قبلش؟روش تبليغي اش چطور بود و ايا ايمان اوردنده به او بوودند؟وكجا زندگي و تبليغ ميكرد و..؟
وَإِسْمَاعِيلَ وَإِدْرِيسَ وَذَا الْكِفْلِ كُلٌّ مِّنَ الصَّابِرِينَ * وَ أَدْخَلْنَاهُمْ فِى رَحْمَتِنَآ إِنَّهُم مِّنَ الصَّالِحِينَ (انبياء، 85 - 86) و اسماعيل عليه السلام و ادريس عليه السلام و ذى الكفل عليه السلام (را ياد كن كه) همه از شكيبايان بودند. و ما آنانرا در رحمت خويش وارد ساختيم. بدرستى كه آنان از شايستگان بودند.
ذوالكفل عليه السلام يكى از پيامبران الهى است كه بعد از حضرت سليمان عليه السلام و قبل از حضرت عيسى عليه السلام زندگى مىكرده است.(1) چنانكه مشهور است قبر او در مسير كربلا به نجف قرار دارد.
در تفسير تبيان مىخوانيم: چون اين پيامبر الهى با خود عهد كرده بود كه روزها را روزه بگيرد و شبها را به عبادت بپردازد و تنها از روى حقّ قضاوت نمايد و جز براى رضاى خداوند خشمگين نشود و تا آخر به آنچه متكفّل شده و تعهّد كرده بود وفادار ماند، او را «ذوالكفل» يعنى «داراى تعهّد» ناميدند.
آيه مباهله
1. داستان آيه مباهله چيست؟ 2. مقام حضرت على (ع) بالاتر است يا مقام پيامبران: (غير از خاتمالانبياء)؟ 3. آيا همسران پيامبر (ص)، اهلبيت او هستند؟ 4. آيا كسانى كه مادرشان از سادات است، سيد مىباشند؟
شب زنده داران و قرآن
منصور بن عمار ميگويد: سالي كه عازم حج بودم مقداري در كوفه توقف نمودم. از قضا شبي كه در كوچههاي كوفه ميگشتم به خانهاي رسيدم كه از آن صدايي بلند بود. گوش فرا دادم، شنيدم كسي ميگفت: گناهي كه مرتكب شدم نه به سبب مخالفت با تو بود و نه اينكه جاهل به عذاب دردناك تو بودم بلكه شقاوت به من روي آورد و به بدبختي گرفتار شدم. خدايا، اگر مرا نيامرزي چه كس مرا بيامرزد! من دهانم را نزديك شكاف در آن منزل بردم و اين آيه را تلاوت نمودم:
«وَ اتَّقُوا النَّارَ الَّتِي أُعِدَّتْ لِلْكافِرِينَ…»[1]
«بپرهيزيد از آتشي كه براي كافران مهيا شده است.»
آن شخص چون اين آيه را شنيد نعرهاي زد و ساعتي مضطرب شد و بعد از مدتي سكوت نمود. من نشاني منزل را به ذهن سپردم و رفتم. صبح روز بعد به در آن خانه رفتم، پيرزني را ديدم كه نشسته و جنازهاي در پيش رويش گذاشته است.
گفتم: اي پير زن اين كيست كه وفات نموده است؟
گفت: سيد جواني كه خوف الهي تمام وجودش را پر نموده بود. ديروز هنگام مناجاتش كسي در مقابل منزل گذشت و آيهاي از قرآن را خواند. اين جوان آيه را شنيد مضطرب شد و جان را به جانان تسليم نمود.
[1] . سوره آل عمران، آيه 131.
مصابيح القلوب