علت ذکر رکوع و سجود

علت ذکر رکوع و سجود

هشام بن حکم گوید: از امام موسی بن جعفر پرسیدم: چرا در رکوع « سبحان ربی العظیم و بحمده» و در سجده « سبحان ربی الاعلی و بحمده» گفته می شود؟

امام(علیه السّلام) فرمودند: ای هشام! آنگاه که رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) را به معراج بردند و او در آنجا نماز خواند، وقتی به یاد و بزرگی خداوند متعال افتاد که در آن شب دیده بود، بدنش به لرزه درآمد و بی اختیار به رکوع رفت و در همان حالت فرمود « سبحان ربی العظیم و بحمده».

و چون از رکوع برخاست به سوی حق تعالی، در مقام و جایگاهی بالاتر از حالت قبلی متوجه شد، (از ترس و عظمت حق) به سجده افتاد و فرمودند: « سبحان ربی الاعلی و بحمده» و هنگامی که این ذکر را هفت بار تکرار نمود، حالت خوف و ترس از او برطرف گردید و به همین خاطر سنّت بر آن قرار گرفت.

منبع: الصلاة،ج210