چیزی که دانش می آراید راستی است.

در مورد مباهله

آيه 61، سوره آل عمران را آيه مباهله گويند كه از اين قرار است:
«فَمَنْ حَاجَّكَ فيهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَكُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَكُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللّهِ عَلَى الْكاذِبينَ؛ هر گاه بعد از علم و دانشي كه (درباره مسيح) به تو رسيده (باز) كساني با تو به بحث و ستيز برخيزند به آنها بگو: بيائيد ما فرزندان خود را دعوت مي كنيم و شما هم فرزندان خود را، ما زنان خويش را فرا مي خوانيم، شما هم زنان خود را، ما از نفوس خود دعوت مي كنيم، شما هم از نفوس خود، آنگاه مباهله كنيم و لعنت خدا را بر دروغگويان قرار مي دهيم».

ادامه »

زن و شوهر نباید به یکدیگر توهین کنند

خداوند متعال توهین و آزار مؤمن را اعلان جنگ با خود به حساب آورده، زیرا مؤمن را دوست خود می داند. یکی از بدترین آزارها به وسیله زبان انجام می گیرد، زن و مردی که ازدواج می کنند، هر دو مؤمن هستند، بنابراین، باید در هنگام سخن گفتن با یکدیگر، همواره مواظب باشند.

امام صادق علیه السلام فرمود: خداوند فرموده، کسی که بنده مؤمن مرا آزار دهد، باید با من اعلان جنگ کند. و کسی که بنده مؤمن مرا احترام نماید، باید از خشم و غضب من در امان باشد. (اصول کافی، 2/350)

در حدیث دیگر فرمود: خداوند می فرماید: کسی که دوست مرا اهانت کند، در کمین جنگ با من نشسته است. و من به یاری کردن دوستانم از هر کاری شتابنده تر هستم. (همان 2/351)

زمانى که دو یا چند نفر بر سر مسئله‌اى اختلاف نظر داشته باشند و هیچ کدام حاضر نباشند نظریه طرف مقابل را بپذیرند، در یک جا جمع مى‌شوند و به درگاه خداوند تضرع مى‌کنند و از خداوند مى‌خواهند که آن کس را که بر باطل است رسوا نموده و مورد لعن و مجازات خویش قرار دهد.

با توجه به معناى اصطلاحى مباهله، ماده اصلى مباهله هم مى تواند «بهل» به معناى “رها نمودن و به خود واگذاشتن باشد” و هم «بهل» به معناى “دعاى همراه با اصرار و تضرع"؛ زیرا در مباهله هر یک از طرفین براى طرف مقابل خویش درخواست لعن مى کند و لعنت خدا چیزى غیر از به خود وا گذاشتن و محرومیت از رحمت خدا نیست.

از این جهت، مباهله با معناى اول سازگار است و از آن جهت که مباهله دعایى معمولى نیست، بلکه همراه باتضرع و اصرار است، با معنى دوم هماهنگ است.

خنده فرشتگان بر زن بدحجاب در عالم قبر

رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلّم از جناب جبرئيل عليه السلام سوال فرمود: آيا فرشتگان، خنده و گريه دارند؟

جبرئيل عرض كرد: آري يا رسول الله!

در چند مورد فرشتگان خنده مي‌كنند، يكي از آن موارد، زماني است كه زن بي‌حجاب و بدحجاب مي‌ميرد و او را در قبر مي‌گذارند و روي قبر او را با خشت و خاك مي‌پوشانند تا بدنش ديده نشود.

در اين هنگام فرشتگان مي‌خندند و مي‌گويند: تا وقتي جوان و جذّاب بود و با نمايش چهره و اندامش مردان را تحريك و تهييج مي‌كرد و باعث گناه مي شد (بستگان او از خود غيرت نشان نداده او را تشويق و ترغيب به پوشش و حجاب نكردند) ولي اكنون كه مرده و همه از نگاه به او نفرت دارند، او را مي پوشانند!!!………

(منبع: شجره طوبي:2/431؛ مواعظ العدديه مرحوم عاملي: 144 و 145)