دلیل نسبت دادن لقب ثارالله به امام حسین(ع)

در فراز «السلام عَلَیک یا ثارَاللهِ وَ ابْنَ ثارهِ» از زیارت عاشورا امام حسین(علیه السلام) با عنوان خون خدا و پسر خون خدا معرفی شده، یعنی خون سیدالشهدا و امام علی که به ناحق ریخته شده و تا کنون تقاص آن خون گرفته نشده است.

خداوند جسم نیست و خون ندارد و خونی که در رگ های انسان جاری است در لغت عربی به آن «دم» گفته می شود، بنابراین «ثار» به معنای خون نیست بلکه به معنای حق خونخواهی و تقاص است، یعنی فردی که به ناحق کشته می شود اولیای دم و وارثان او حق دارند انتقام بگیرند و این حق برای آن ها محفوظ است.

از میان امامان شهید، حضرت علی(علیه السلام) و سیدالشهدا(علیه السلام) با شمشیر به شهادت رسیده اند و خون آن ها به زمین ریخته شده است، بنابراین حق خونخواهی آن ها باقی مانده است و خداوند خونخواه امام حسین(علیه السلام) است.

گرچه ابن مجلم پس از قتل امیرمؤمنان(علیه السلام) قصاص شد و مختار قیام کرد و قاتلان سیدالشهدا را به سزای اعمال خویش رساند، اما زمانی که آن امامان معصوم به شهادت رسیده اند ضربه بزرگی به مکتب حق وارد شد و تا کنون جبهه حق تقاص خود را از جبهه باطل نگرفته است.

در فراز «وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ» وتر به این معنای است فردی مورد ظلم و جنایت واقع شده باشد و هنوز انتقام خون آن گرفته نشده است.

در این دنیا گاهی انتقام فرد ظلم شده گرفته می شود و گاهی هم قصاص و خونخواهی این فرد تا روز قیامت باقی می ماند.

زمانی می توانیم ادعا کنیم تقاص سیدالشهدا(علیه السلام) گرفته شده است که دین و آیین خدا بر جهان حاکم شود و این خوانخواهی با ظهور امام زمان(عجل الله تعالی) محقق می شود.

با ظهور امام زمان(عجل الله تعالی) و با تشکیل دولت حق در جهان انتقام خون سیدالشهدا(علیه السلام) و امام علی(علیه السلام) گرفته می شود؛ بنابراین در روایات و ادعیه مختلفی حضرت مهدی(عجل الله تعالی) به عنوان انتقام گیرنده قیام عاشورا و خون به ناحق ریخته امام حسین(علیه السلام) معرفی شده است.

منبع : محدثی، جواد، خبرگزاری رسا