خورشيد5

دهم: نبودن بيعت احدى از جابران بر گردنش، چنان كه در اعلام الورى روايت شده از حضرت امام حسن مجتبى (عليه السلام) كه فرمود: نيست از ما احدى مگر آن كه واقع مى‏شود در گردن او بيعتى از براى طاغيه زمان او، مگر قائمى كه نماز مى‏خواند روح الله - عيسى بن مريم (عليه السلام) - پشت سر او.

يازدهم: داشتن علامتى در پشت، مثل علامت پشت مبارك رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) كه آن را ختم نبوت گويند، و شايد در آن جناب، اشاره به ختم وصايت باشد.

دوازدهم: اختصاص دادن خداوند آن جناب را در كتاب‏هاى آسمانى. سماويه و اخبار معراج از ساير اوصيا (عليه السلام)، به ذكر او به لقب، بلكه به القاب متعدد.

سيزدهم: ظهور آيات غريبه و علامات سماويه و ارضيه براى ظهور موفور السرور آن حضرت كه براى تولد و ظهور هيچ (امام و) حجتى نشده.

در كافى روايت شده از حضرت صادق (عليه السلام) كه آيات در آيه شريفه سريهم آياتنا فى الافاق و فى انفسهم حتى يتبين لهم انه الحق…(21) را تفسير فرمود به آيات و علامات قبل از ظهور آن حضرت و تبين حق را به خروج قائم (عليه السلام)…

چهاردهم: نداى آسمانى به اسم آن جناب (عليه السلام)، مقارن ظهور آن حضرت. چنان كه على بن ابراهيم در تفسير آيه شريفه واستمع يوم يناد المناد من مكن قريب.(22) از حضرت صادق (عليه السلام) روايت كرده كه فرمود: منادى ندا مى‏كند به اسم قائم و اسم پدرش (عليه السلام).

و در تفسير يوم يسمعون الصيحه بالحق ذلك يوم الخرج(23) كه ترجمه‏اش اين است: روزى كه مى‏شنوند فرياد را، به راستى اين است روز خروج، فرمود: صيحه قائم (عليه السلام) است.

صفحات: 1· 2· 3· 4· 5· 6