شاید تعجب آور باشد، اما مهمترین مرحله از زندگی هر انسان، دوران جنینی اوست. بسیاری از متخصصان علم پزشکی، پرستاری و مامایی، معتقدند، این دوران، به ویژه روزهای نخستین آن، که حتی مادر، از وجود جنین، آگاهی ندارد، از اهمیت بینظیری در طول همه سالهای زندگی فرد، برخوردارند و از سوی دیگر، در مراحل مختلف رشد جنین ، عوامل آسیبرسان به او، آنقدر پرشمارند که گویی، تولد هر نوزاد سالم، به منزله یک معجزه است.
دستم را روی سرش می کشم و روسری اش را که شل و ول سر کرده، سفت میکنم و میگویم: «عزیزم تو که قبلاً با من اومدی، اول دعا میخونیم و زیارت عاشورا برای امام حسین(علیه السلام) که آن را بلدی. بعد به ما شربت یا چای میدهند. در نهایت هم مداحی گوش میدهیم. اما آنجا نباید شیطنت کنید چون خانم ها و آقایان برای عزاداری امام حسین(علیه السلام) میآیند و حواسشان پرت میشود.» چشم بلندی میگوید و به من گوشزد میکند که تصمیم دارد با دوستانش آرام و در گوشی صحبت کند، من هم میگویم: «اشکالی ندارد به شرطی که صدای خنده تان بلند نشود.» می خندد و می دود تا برادرش را صدا کند که آماده رفتن شویم.
ماه محرم و عزاداری هایشان برای بچهها حال و هوای خاص خودش را دارد، همین حال و هواست که برای ما از کودکیهایمان یادگار مانده و نمیگذارد از دم و دستگاه امام حسین (علیه السلام) هر جای دنیا که باشیم و به هر کاری که مشغول هستیم ، در ماه محرم دور شویم. بوی اسپند و صدای طبل ، مداحی و روضه خوانی و غذای نذری، دیدن فامیل و دوستان و آشنایان قدیمی و گریه برای امامی که مظلومانه خودش و اهل بیتش(علیهم السلام) به شهادت رسیدند تا اسلام زنده بماند؛ در پس ذهن ما حک شده است و همه اینها را از برکات دستهای پدر و مادرها و پدربزرگ ها و مادربزرگهایی است که ما را محرم ها با خود همراه میکردند و به مجالس عزاداری میبردند.
اینست که خدا عاشقته، خدا فرصتی به انسان داده تا لیاقتش را برای رفتن به بهشت نشان بده.
با توجه به فرموده ی امیرالمومنین علی (علیه السلام) هدف از آفرینش انسان این است که انسان درباره ی نعمتهای الهی بیندیشد و با استفاده از آنها به بهشت راه یابد و از جهنم دوری کند. امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام در پاسخ به این سؤال میفرماید: خداوند تمام آنچه را که در زمین است برای شما آفریده است تا دربارۀ آنها بیندیشید و با استفاده از آنها به بهشت راه یابید و خودتان را از عذاب دوزخ برهانید.
برهنگی ارزش زن را از بین می برد و او را تا حد یک کالا وجنس پست می کند و ارضای غریزه جنسی به معنی همگانی و همه جایی کردن مساله جنسیت نیست . زنی که تن و اندام خود را در معرض دید می گذارد می خواهد با زنانگی خود جایی برای خود در دل ها یاشخصیت ها بیابد نه انسانیت خود . وقتی کار به اینجا می کشد که دیگر بر زن نه به عنوان یک موجود دارای شخصیت و هویت بلکه ازاجزای بدن او صحبت می آید و از لخت بودن زن چنان بحث می شود که از مزه گوشت گردن و قلوه گاو و ران گوسفند .بزرگترین لطمه به خود زن وارد شده است .»
بی حجابی چگونه به ایران آمد ؟«یکی از ثمرات هجوم غرب به ایران همین تغییر لباس و رواج برهنگی در میان قشرهایی از جامعه بوده است و از آن در رژیم طاغوت تحت عنوان «کشف حجاب » و در این اواخر «رفع حجاب »یاد می شد و در حقیقت چیزی جز مبارزه با پوشش اسلامی و ترویج لباس غربی نبود . اجرای این برنامه محتاج دو شرط بود .
نخست یک زمینه فرهنگی و اجتماعی برای پذیرش لباس غربی و دوم یک عامل اجرا که زور داشته باشد و به اسلام اعتقاد نداشته باشد. عامل دوم رضاخان بود . . .
شرط اول یعنی زمینه فرهنگی و اجتماعی پذیرش لباس غربی را غربزده ها تامین کردند . آنان اسلام را نمی شناختند و به غرب خوشبینی مطلق داشتند . بیگانه با خویش و چشم بسته ، دلبسته بیگانه بودند . در واقع این قشر معدود همان قشری بودند که قبل از فرو رفتن در لباس غربی و قبل از به دست گرفتن پرچم فرهنگ غرب ، آن فرهنگ را پذیرفته بودند و تغییر لباس آخرین و بیرونی ترین پوسته ای بود که در وجود آنها تغییر می کرد . این امر به ظاهر کم اهمیت تنها در جامعه ما اتفاق نیفتاد . در همه مشرق زمین ، بسیاری از مردم به دنبال تسلیم در برابر فرهنگ غرب ،جامه غربی به تن کردند . . . اگر پذیرش لباس غربی نتیجه سلطه فرهنگی غرب و خود باختگی شرق نیست چرا تاکنون دیده نشده است که حتی یک نمونه از خصوصیات لباس شرقی در مغرب زمین پذیرفته شود ؟. . .
در جامعه ما در سالهای قبل از 1314 آنها که تغییر لباس راپذیرفتند همان کسانی بودند که فرهنگ غربی را پذیرفته بودند وآنها که نپذیرفتند نیز دقیقا آنهایی بودند که آن فرهنگ رانپذیرفته بودند و گول اتو به اصطلاح «ترقی » و «آزادی » و«تساوی حقوق » را نخورده بودند .»