به یاد فقرا

در بسیاری از روایات [بر این موضوع] تأکید شده است که در ماه رمضان به یاد نیازمندان و فقرا باشیم. با همۀ [اجر و پاداش و] عظمتی که روزه دارد، ]اما[ از آن برتر هم وجود دارد که امام رضا(علیه السلام) به آن اشاره فرموده اند: «تَفْطِيرُکَ اَخاکَ الصّائِمَ اَفْضَلُ مِنْ صِيامِکَ.»(افطاری دادن تو به برادر روزه دارت، برتر از روزۀ خودِ توست!)

مرحوم کلینی(رحمة الله علیه) در کتاب الکافی حدیثی آورده است که در آن، امام صادق(علیه السلام) فرموده اند:

كانَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَيْنِ(علیه السلام) اِذا كانَ الْيَوْمُ الَّذِی يَصُومُ فِيهِ اَمَرَ بِشاةٍ فَتُذْبَحُ وَ تُقْطَعُ اَعْضاءً وَ تُطْبَخُ فَاِذا كانَ عِنْدَ الْمَساءِ اَكَبَّ عَلَى الْقُدُورِ حَتَّى يَجِدَ رِيحَ الْمَرَقِ وَ هُوَ صائِمٌ ثُمَّ يَقُولُ هاتُوا الْقِصاعَ اغْرِفُوا لِآلِ فُلانٍ وَ اغْرِفُوا لِآلِ فُلانٍ [حَتَّى يَأْتِیَ عَلَى آخِرِ الْقُدُورِ] ثُمَّ يُؤْتَى بِخُبْزٍ وَ تَمْرٍ فَيَكُونُ ذلِکَ عَشاءَهُ.

هر روزی که امام سجاد(علیه السلام) روزه می گرفت، دستور می داد گوسفندی ذبح شده و گوشت هایش تکه و پخته شود. هنگامی که شب [زمان افطار] می شد، سر خود را بالای دیگ ها خم می کرد تا بوی آبگوشت را با دهان روزه بچشد؛ سپس می فرمود: «کاسه ها را بیاورید و برای فلان خاندان و فلان خاندان پر کنید» [تا اینکه به آخرین دیگ ها می رسید]. سپس نان و خرما آورده می شد؛ پس این غذا و شام خودش بود.بنابراین برتر از روزه، افطاری دادن در ماه مهمانیِ خداست.

خیلی مراقب باشیم که خدای ناکرده در این ماه، مساکین و نیازمندان را فراموش نکنیم! امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) در وصف حالات وجود مقدس رسول الله(صلی الله علیه و آله وسلم)فرموده اند: «كانَ اَجْوَدَ النّاسِ كَفّاً وَ اَجْرَأَ النَّاسِ صَدْراً.» (سخاوتمندترین مردم و باجرأت ترین آن ها بود.)

انبیای الهی(علیهم السلام)و به خصوص وجود مقدس پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله وسلم)برای ما اسوه و الگو بوده و هستند؛ بنابراین اگر به کاری خیر فرمان می دادند، خودشان اولین کسی بودند که در عمل به آن پیش قدم می شدند.

منبع:بهار طاعت /جعفر حسن زاده