اوقات فراغت ، خانواده و والدین

والدین میپندارند که باید وقت فرزندان خود را لزوماٌ پر کنند ، بدون توجه به علایق آنها کلاسهای مختلف درسی ،هنری، ورزشی ، اردو و… را برای آنها تجویز و فرزند انسان را ملزم به شرکت در آن میکنند که این خود باعث عدم استقبال جوانان میشود.

این در حالی است که اگر فراغت از جهتی زیر سلطه و عقیده افراد دیگری غیر از خود جوانان باشد ، دیگر فراغت محسوب نمیشود، چرا که به عقیده ی کارشناسان ، افراد در این ساعات دست به گزینش میزنند و در برابر فرصتهای پیش روی خود ، گزینه ها را انتخاب میکنند.

براساس تحقیقات دفتر امور زنان ریاست جمهوری ، بیشتر جوانان معتقدند  والدین آنها در مورد گذراندن اوقات فراغت آنها تصمیم میگیرند و بیشتر زمان فراغت با والدین و سایر اعضاء خانواده صرف میشود یا در مرحله ی بعد بیشتر با دوستان وخویشان، زمان خود را صرف میکنند.

در زمانی که جامعه سنتی تر بود ، بیشتر اوقات فراغت درون خانواده صرف میشد و به صورت غیر رسمی ، همنشینی و محاوره با خویشاوندان یا دوستان و همسایه ها بود . اما با پیشرفت جوامع و پراکندگی وظایف ، خانواده به تدریج رسمی و در اموری جنبه تجاری پیدا کرد و به صورت خاص در آمد.

از این رو گروههای چهره به چهره طبیعی چون خانواده ، خویشان و جمع دوستان در جامعه ی ما هنوز اهمیت شایانی دارند و پس از آن رغبت ایرانیان به وسایل سمعی و بصری اهمیت دارد.

براساس تحقیقی که بر روی خانواده های کارمند صورت گرفته ، ملاحظه شده است که موضوعاتی از قبیل تفریح با خانواده ، شرکت در مهمانی های خانوادگی ، فعالیتهای مذهبی و معنوی به صورت خانوادگی و رسیدگی به امور خانواده میتواند تاثیرات مثبتی بر روی اوقات فراغت خانواده داشته باشد.

منبع:

 نحوه گذران اوقات فراغت و ارائه راهکارهایی جهت بهبود کیفیت آن ، فاطمه رئیسی، فصلنامه مطالعات فرهنگی- دفاعی زنان، سال دوم، شماره4 ، بهار1386