22
فروردین

صفات برجسته امام موسی کاظم(علیه السلام)

حضرت امام موسي كاظم (عليه السلام) عابدترين و زاهدترين، فقيه ترين، سخي ترين و كريم ترين مردم زمان خود بود

 

 

هر گاه دو سوم از شب مي گذشت نمازهاي نافله را به جا مي آورد و تا سپيده صبح به نماز خواندن ادامه مي داد و هنگامي كه وقت نماز صبح فرا مي رسيد، بعد از نماز شروع به دعا مي كرد و از ترس خدا آن چنان گريه مي كرد كه تمام محاسن شريفش به اشك آميخته مي شد و هر گاه قرآن مي خواند مردم پيرامونش جمع مي شدند و از صداي خوش او لذت مي بردند.

 

 

آن حضرت، صابر، صالح، امين و كاظم لقب يافته بود و به عبد صالح شناخته مي شد، و به خاطر تسلط بر نفس و فروبردن خشم، به كاظم مشهور گرديد. مردي از تبار عمر بن الخطاب در مدينه بود كه او را مي آزرد و امام علي (عليه السلام) را دشنام مي داد. برخي از اطرافيان به حضرت گفتند: اجازه ده تا او را بكشيم، ولي حضرت به شدت از اين كار نهي كرد و آنان را شديداً سرزنش فرمود.

 

 

روزي سراغ آن مرد را گرفت، گفتند: در اطراف مدينه، به كار زراعت مشغول است. حضرت سوار بر مرکب خود وارد مزرعه وي شد. آن مرد فرياد برآورد: زراعت ما را خراب مكن، ولي امام به حركت خود در مزرعه ادامه داد وقتي به او رسيد، پياده شد و نزد وي نشست و با او به شوخي پرداخت، آن گاه به او فرمود: چقدر در زراعت خود از اين بابت زيان ديدي؟ گفت: صد دينار. فرمود: حال انتظار داري چه مبلغ از آن عايدت شود؟ گفت: من از غيب خبر ندارم. امام به او فرمود: پرسيدم انتظار داري چه مبلغ از آن عايدت شود؟ گفت: انتظار دارم دويست دينار عايدم شود. امام به او سيصد دينار داد و فرمود: زراعت تو هم سر جايش هست. آن مرد برخاست و سر حضرت را بوسيد و رفت. امام به مسجد رفت و در آنجا آن مرد را ديد كه نشسته است. وقتي آن حضرت را ديد، گفت: خداوند مي داند كه رسالتش را در كجا قرار دهد.

 

 

يارانش گرد آمدند و به او گفتند: داستان از چه قرار است، تو كه تا حال خلاف اين را مي گفتي. او نيز به دشنام آنها و به دعا براي امام موسي (عليه السلام) پرداخت. امام (عليه السلام) نيز به اطرافيان خود كه قصد كشتن او را داشتند فرمود: آيا كاري كه شما مي خواستيد بكنيد بهتر بود يا كاري كه من با اين مبلغ كردم؟ و بسياري از اين گونه روايات، كه به اخلاق والا و سخاوت و شكيبايي آن حضرت بر سختيها و چشم پوشي ايشان از مال دنيا اشارت مي كند، نشانگر كمال انساني و نهايت عفو و گذشت آن حضرت است. 

 

 

 


منبع:

پرتوی از سیره و سیمای امام موسی کاظم (علیه السلام) 

محمد علی خادمی کوشا


free b2evolution skin
19
شهریور

میلاد حضرت امام موسی کاظم (علیه السلام)

از دانستني‌هاي امام در مورد خداشناسي
تمام مسلمانان به خداپرستي اعتقاد دارند و آن را به روشني و صافي از سوي پيامبر (صلی الله علیه وآله وسلم ) يگانه‌پرستان و دعوت كننده‌ي به سوي خداپرستي، محمد صلي الله عليه و آله و سلم دريافت كرده‌اند و اين باور را از كتاب خداوند كه داراي بيان آشكار است، بدون اين كه سفسطه‌اي داشته باشد يا داراي پيچيدگي باشد، درك كرده‌اند. مسلمانان اين عقيده و آنچه در آن مربوط است را از باور به پيامبر و وحي و جهان آخرت و بهشت و دوزخ و صفات خداوند منزه به دست آورده‌اند و پيوند او را با اعمال بندگان و تكليف شدگان و مخلوقات و رزق آنان و جهان خلقت غير آن درك مي‌كنند، كه اين يك درك قرآني است و از رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم دريافت شده است. و با گذشت روزگار دانش‌هاي فلسفي و منطقي وارد عرصه شد و بحث‌هاي علمي نشو و نما گرفت و نظرات و گروه‌هاي كلامي و اعتقادي در خصوص صفات مخصوص خداوند پاك و منزه و اعمال بندگان و حالات جهان آخرت و شرح مسائل اعتقادي فراوان شد.

 

 

 

لذا برخي از آنها جسم بودن را به خداوند پاك و منزه نسبت داده‌اند، و عده‌اي ديگر گفته‌اند در عالم جبر است، و برخي گفته‌اند در عالم تفويض و اختيار مطلق انسان حاكم است، و گروهي عذاب قبر را انكار كرده‌اند، و ديگران معاد جسماني را منكر شده‌اند، و عده‌اي ديگر بحث صوفي‌گري و گوشه‌نشيني و كناره‌گيري از دنيا را مطرح كرده‌اند و امامان اهل‌بيت عليهم‌السلام و شاگردان ايشان درصدد برآمدند كه با اين انحرافات و كليه امواج گمراه كننده مبارزه كنند، به ويژه امام باقر و امام صادق و امام كاظم و امام رضا عليهم‌السلام كه در برابر آنها ايستادگي كردند و با دليل و شاهد و روش علمي كامل آنها را رد كردند.

 

 

و زماني كه نزد امام موسي عليه‌السلام عنوان مي‌شد كه گروهي گمان كرده‌اند كه خداوند بلند مرتبه، به آسمان دنيا فرود مي‌آيد، ايشان مي‌فرمود: همانا خداوند فرود نمي‌آيد و محتاج به اين كار نيست زيرا نظرگاه او در نزديك نيست و محتاج به چيزي نيست، بلكه تمام اشيا به او محتاج و نيازمند هستند و او صاحب رحمت و فضل است، خداوندي جز او نيست، امام كلام توصيف كنندگان كه گويند خداوند فرود مي‌آيد: خداوند بلند مرتبه و والاتر است از اين حرف، والايي بسيار او مشهود است. اين كلام را كه مي‌گويد كه نقصان يا زيادي را به حق تعالي نسبت مي‌دهد و اين كه هر حركت كننده‌اي محتاج به چيزي است كه او را حركت دهد و يا به واسطه‌ي او حركت نمايد.

 

 

 

پس كسي كه به خداوند چنين گماني را برده حتماً هلاك شده است. پس توصيف خداوند از اين كه او را بر مرز و حدي نگه داريد بپرهيزيد، و اين كه او را محدود به كمي يا زيادي يا حركت دادن يا حركت يافتن، زائل شدن و طلب فرود آمدن يا برخاستن و يا نشستن كنيد دوري نمائيد زيرا خداوند بلند مرتبه از خصلت‌ها و خصوصيات نيكويي كه براي او وصف مي‌كنند و خيال پردازان انديشه مي‌كنند والاتر است.

منبع:

زندگاني حضرت امام موسي‌كاظم عليه‌السلام/ نويسندگان جمعي از علماي لبنان؛ ترجمه حميدرضا كفاش 


free b2evolution skin
2
مرداد

میلاد حضرت معصومه(علیها السلام)

سراي «موسي بن خزرج» كه حضرت معصومه عليها‏السلام چند صباحي در آنجا به سر برد، به مدرسه معروف «ستّيه»است. اين سرا در محله «ميدان مير» وسط شهر قم در يكي از محله ‏هاي قديمي بود و عبادتگاه آن حضرت به نام «بيت النّور» در وسط آن، قرار داشت.

 

 

موسي بن خزرج پس از رحلت آن بانوي گرانقدر، محراب ايشان را به همان حال باقي گذارد، و ديگر نقاط خانه خويش را نيز به احترام ايشان، مسجد كرد.

 محراب فاطمه معصومه عليها‏السلام تاكنون پابرجاست و مردم از قديم الايام تاكنون براي تيمّن و تبرّك و خواندن زيارت و دعا بدان جا مي‏روند.

محراب مزبور كه غرفه كوچكي بيش نبوده، تجديد بنا شده و به صورتي زيبا در آمده است. و در كنار آن، مدرسه ‏اي براي طلاب علوم ديني ساخته شده كه به «مدرسه ستّيه» معروف است. نيز در ضلع غربي و جنوبي آن، مسجدي بنا گرديده است.

سراي موسي بن خزرج در آن روزگار به هنگام ورود حضرت معصومه عليها‏السلام در منتهي اليه جنوب غربي شهر قم قرار داشت. زيرا بر اساس آثاري كه موجود است، شهر قم در آن عصر در شمال شرقي شهر فعلي قرار داشت و به تدريج به سمت غرب و جنوب كشيده شد. البته در حال حاضر محل نامبرده در اواسط قسمت قديمي شهر به سمت جنوب است.

 

ناحيه ‏اي كه آستانه مقدّسه با مدارس و مساجد تابع آن در آنجا قرار دارد، پيش از رحلت حضرت معصومه عليها‏السلام ، احتمالاً باغ آباد و مصفّايي از املاك موسي بن خزرج بود. چون در آن دوران، متداول و معمول بود كه رؤسا و بزرگان عرب علاوه بر خانه ‏هاي مجللي كه داخل شهر داشتند، هريك به تناسب موقعيت و مقام خويش در باغهاي اختصاصي خود در سواحل رودخانه، كاخ و قصري مشرف بر آب براي تفريح در ايام بهار و تابستان بنا مي‏نمودند. با توجه به وضعيت محل مذكور و موقعيت متناسب «بابلان» ـ همان محلي كه امروزه وجود مقدس حضرت معصومه عليها‏السلام قرار دارد. ـ و شخصيت موسي بن خزرج، حدس زده مي‏شود كه كاخ ييلاقي موسي در همان ناحيه قرار داشت. و به طوري كه از قراين بر مي‏آيد، باغ و كاخ مزبور را موسي فوق العاده دوست مي‏داشت. و به همين جهت آن را نثار مقدم حضرت معصومه علیهاالسلام نمود و محل دفنش را در آنجا نهاد. ظاهراً موسي بن خزرج با مشاهده وضع مزاجي نامناسب و وخامت حال حضرت معصومه عليها‏السلام ايشان را با باغ ييلاقي خويش دعوت نمود تا از آن رهگذر از ازدحام مردم در امان بماند.

 

 

 

علت برگزيدن شهر قم
 

بر اساس سخن مشهور: پس از اينكه فاطمه معصومه عليها‏السلام به شهر ساوه رسيد،بيمار شد. و چون در خود توان رفتن به خراسان را نديد، و يقين پيدا كرد كه ديگر هرگز برادرش امام رضا عليه‏ السلام را نخواهد ديد، تصميم گرفت به قم ـ كه از پيش مي‏دانست در آنجا به لقاي حق خواهد شتافت. ـ برود.

 

 

يكي از نويسندگان درباره علت رفتن حضرت معصومه عليها‏السلام به شهرقم گويد:

«اين مجلّله در اوائل سال 201 هجري به مقصد «مرو» از مدينه طيّبه بيرون آمده، بين راه در ساوه ـ شهري بود که مردمش «شافعي مذهب» و بسيار هم متعصّب بودند. ـ به شدت مريض و ناتوان گشته، بواسطه فقدان اصحاب وفاق و وجدان ارباب نفاق و به علت نبودن طبيب معالج و نداشتن پرستار دلسوز و مكان مناسبي براي آسايش خود، مجبور مي‏شود كه از راه مقصد، اندكي منحرف گشته، خود را به شهر قم كه از بلاد مستحدثه شيعيان و مراكز موالي و دوست داران آن خاندان، مي‏دانست ـ با آنكه در مسير او نبود.ـ برساند. و از قرائن، مستفاد مي‏شود كه فاطمه معصومه عليها‏السلام قبل از حركت خود از ساوه به طرف قم، رؤساي قم را از مقدم خويش به ساوه، خبردار كرده بود… معلوم مي‏شود موقعي كه بي‏ بي بيمار مي‏شود، به جهاتي كه نگارش يافت، خود را از حركت به طرف قم ناچار مي‏ديده، از طرفي هم نمي‏خواسته است كه بدون سابقه دعوت بدان شهر كه از مسير او دور است، وارد شود. بنابراين، از ورود خود به ساوه «آل سعد» را آگهي مي‏دهد تا آنان به طلب وي از قم بيرون آيند.»

 

برخي درباره سبب روي آوردن حضرت معصومه عليها‏السلام به قم، گويند: بي‏ ترديد مي‏توان گفت كه آن بانوي بزرگ، روحي آينده نگر داشت و با توجه به آينده قم و محوريتي كه بعدها براي اين سرزمين پيش مي‏آيد - محوريتي كه آرامگاه ايشان مركز آن خواهد بود.ـ بدين ديار، روي آورد… اين جريان به خوبي روشن مي‏كند كه آن بانوي الهي به آينده اسلام و موقعيت اين سرزمين توجّه داشته است و خود را با شتاب بدين سرزمين رسانده و محوريت و مركزيت آن را با مدفن خود پايه ريزي كرده است.

 

 

پرواز
 

سوگمندانه حضرت معصومه عليها‏السلام هفده روز بيشتر پس از ورود به قم، زنده نماند و سپس دعوت حقّ را لبيّك گفت و به سوي بهشت پرواز كرد.اين حادثه به سال 201 هجري رخ داد.

سلام بر اين «بانو» از سپيده خلقت تا قيام قيامت.

منبع :

اقامتگاه فاطمه معصومه (علیها السلام)

محمد اصغری نژاد


free b2evolution skin
2
اردیبهشت

بعد از شهادت امام موسي کاظم(علیه السلام)

سندي بن شاهك، به دستور هارون الرشيد، سمي را در غذاي آن حضرت گذارد و امام (عليه السلام) از آن غذا خورد و اثر آن در بدن مباركش كارگر افتاد و بيش از سه روز مهلتش نداد.

 

 

وقتي امام به شهادت رسيد، سندي گروهي از فقها و بزرگان بغداد را بر سر جنازه اش آورد و به ايشان گفت: به او نگاه كنيد، آيا در وي اثري از ضربه شمشير يا اصابت نيزه مي بينيد؟ گفتند: ما از اين آثار چيزي نمي بينيم و از آنها خواست كه بر مرگ طبيعي او شهادت دهند و آنها نيز شهادت دادند!آن گاه جسد شريف آن حضرت را بيرون آورده و آن را بر جسر (پل) بغداد نهادند و دستور داد كه ندا دهند: اين موسي بن جعفر است كه مرده است، نگاه كنيد.

 

 

عابران به او نگاه مي كردند و اثري از چيزي كه نشان دهنده كشتن او باشد، نمي ديدند. يعقوبي در تاريخش مي گويد: پس از آن كه امام كاظم (عليه السلام) مدت درازي را در زندان هاي تاريك هارون الرشيد گذراند، به ايشان گفته شد: چطور است كه به فلان كس نامه اي بنويسي تا درباره تو با رشيد صحبت كند؟

 

 

امام فرمود: پدرم به نقل از پدرانش حديثم كرده: «خداوند به داود (عليه السلام) سفارش كرده كه هر گاه بنده اي، به يكي از بندگان من اميد بست، همه ي درهاي آسمان به رويش بسته مي شود و زمين زير پايش خالي مي گردد.»

 

 

در مدت زندان آن حضرت، اقوال مختلفي وجود دارد. آن حضرت، چهار سال يا هفت سال يا ده سال يا به قولي چهارده سال در زندان به سر برده است.

 

منبع:

پرتوي از سيره و سيماي امام موسي كاظم (عليه السلام)
محمدعلي خادمي كوشا


free b2evolution skin
3
دی

​ سلام بر اهل قم


امام صادق عليه السلام روزى با اشاره به عيسى بن عبدالله قمى فرمود:



«سلام بر مردم قم! خداوند شهرهاى آنان را با باران سيراب كند و بركت‏ها را بر آنان نازل كند و بدى‏هاى آنان را به خوبى مبدل گرداند.



آن‏ها اهل ركوع و سجود و قيام و قعودند. آنان فقيه و دانشمند و اهل درك حقايق و روايت و عبادت نيكو هستند» .



(بحارالانوار، ج‏57، ص‏217; مستدرك سفينة البحار، ج‏8، ص‏598)



free b2evolution skin