حضرت على عليه السلام و منجم

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

سعيد بن جبير  كه از ياران با وفاى امام سجاد عليه السلام مى باشد نقل مى كند: يكى از دهقانهاى ايرانى كه ستاره شناس بود، هنگاميكه حضرت براى جنگ (با خوارج نهروان ) خارج مى شد به نزد حضرت آمد و بعد از تحيت گفت :

ادامه »

الناس ابناء الدنیا و لا یلام الرجل علی حب امة

مردم فرزندان دنیا هستند و هیچ کس را برای دوستی مادرش نمی توان سرزنش کرد.

صفحات: 1· 2

چرا بعضی مواقع رحمت الهی شامل حال ما نمی شود ؟ آیا خدا رحمتش را از ما دریغ می کند یا اشکال از ماست ؟

اگر ما احساس رحمت خدا را نسبت به خودمان درک نمی کنیم ،باید بدانیم که فیض خدا دائمی است .در دعای شب جمعه می خوانیم : فضل خدا دائمی است . خدا در همه ی مکان ها و زمان ها خدا به ما رحم می کند . واسطه های فیض خدا که چهارده معصوم هستند دائما لطف و رحمت آنها شامل حال همه می شود. اگر چراغ دل ما روشن نمی شود ، بدانیم که مشکل از ماست و ما باید مانع را برداریم .یکی از شاگردهای عارفی می نویسد که مدتی است که در خودم صفا و خوشی نمی بینم اشکال کار کجاست؟ عارف به شاگردش نامه ای می نویسد : کدورت ،بی صفایی ، غم و کدورت نتیجه ی پشت کردن به خدا و توجه به خود است . ما روی از خدا برمی گردانیم و به هوا وهوس خودمان می پردازیم ، این منشا تمام خودمحوری ها ،خودخواهی ها و بی صفایی ها است .ما باید دست از خودمان برداریم و رو به خدا بکنیم . این اتفاق وقتی می افتد که ما خواسته های خودمان را فدای خواسته های خدای متعال بکنیم . و این نورانیت را در خودمان ایجاد بکنیم . شخصی به پیامبر گفت : من دوست دارم در نور محشور بشوم . پیامبر فرمود : اگر دردنیا به کسی ظلم نکنی با نور محشور می شوی .

اگر ما می خواهیم این رحمت همیشه در وجودمان جاری باشد باید همیشه به فکر خدا باشیم و آه مظلوم پشت سر ما نباشد . اگر آه مظلوم پشت سر ما نباشد قطعا بدانید که ما رستگار هستیم . بزرگی می فرمود : تمام دغدغه ی من این است که آه مظلوم پشت سر من نباشد. با خدا راحت می شود کنار آمد ولی در محشر بیشتر مردم در موقف حق الناس وقوف دارند .

امیرالمومنین می فرماید : به حساب خودتان برسید قبل از اینکه در قیامت به حساب شما برسند . برای عموم مردم ، در روز قیامت حساب و کتاب خیلی سخت است . داریم که بخاطر یک درهم حق الناس ، هفتاد نماز مقبول را برمی دارند تا طرف بگذرد . ( اصلا ما نمی دانیم که نماز قبول شده داریم یا خیر ) داریم : اگر شما یک درهم بدهی را به صاحب حق برگردانی ، هم گناه شما پاک می شود و هم به شما پاداش می دهند. کسی که بدهی ندارد آزاد است و رحمت شامل حال او می شود. وقتی شما یک درهم به صاحبش برمی گردانی ، ثوابش هفتاد حج مقبول مستحبی است .

امام صادق (ع) می فرماید: اگر کسی یک لقمه ی حرام را بخاطر خدا ترک کند ، ثواب این کارش افضل از دو هزار نماز مستحبی است .

امام می فرماید : عبادت ده جز است که نُه جزء آن در کسب حلال است . یعنی نود درصد عبادت کسب حلال است . در لقمه ی ما نباید حق الناس باشد . ما فکر می کنیم عبادت همین اعمال ظاهری است . در روایت داریم : کسی که لقمه ی حرام بخورد تا چهل روز نمازش قبول نمی شود. یکی از مهمترین موانع استجابت دعا لقمه ی حرام است . یعنی یک لقمه ی حرام رحمت را قطع می کند . اگر ما شاداب نیستم و روحیه ما شاد نمی شود باید خودمان را تقویت کنیم .

امیرالمومنین در خطبه 224 نهج البلاغه قسم می خورد که اگر بدن من را برهنه کنند یا من را درغل و زنجیر بکنند ، این برای من راحت تر از این است که خدا را ملاقات کنم در حالیکه مالی را غصب کرده باشم یا به بنده ای ظلم کرده باشم . در پایان خطبه می فرماید : به خدا قسم امیرالمومنین قسم جلاله می خورد و این مهم است . روایت داریم که قسم دروغ حرام است و قسم راست مکروه است . (فردی ادعا کرد که پانصد درهم از امام سجاد (ع) طلب دارد . آنها پیش قاضی رفتند و چون امام شاهد نداشت باید قسم می خورد . امام گفت که پانصد درهم را به او بدهید . اسم خدا برتر از این است که من برای پانصد درهم قسم بخورم .) اگر هفت طبقه آسمان و زمین را به من بدهند که من به ناحق پوست جو را از دهان مورچه ای بیرون بکشم ، این کار را نخواهم کرد . ما پیرو حضرت امیر هستیم و نباید ظالم پرور بشویم . مرحوم کشمیری می فرمودند : افرادی که مشکل خاصی در زندگی دارند ، اول خدمت امام حسین (ع) می روند و اگر مشکل حل نشد خدمت حضرت ابوالفضل می روند و اگر باز مشکل حل نشد به درخانه ی حضرت مسلم می روند . او نائب خاص امام حسین (ع) بود و در تنهایی به شهادت رسید . امام حسین (ع) به حضرت مسلم برادر و پسرعمو می گفتند .هنگام شهادت یکی از وصیت های ایشان این بود که من هفت صد درهم به مردم کوفه بدهکار هستم ، زره من را بفروشید و بدهی من را بدهید .آنها معاد را قبول داشتند.

این روایت در سفینةالبحار است . یک روز حضرت محمد (ص) بعد از نماز بجای دعا و تسبیحات ، روی شان را به مردم برگرداندند و گفتند که در میان شما از طائفه بنی نجار کسی هست ؟ پیامبر فرمودند : از این طائفه یک نفر شهید شده است و دیشب به خواب من آمده است و گفته که به داد من برس ، من سه درهم به یهودی بدهکار بودم و جایی ثبت نکرده ام . خواب پیامبر عین واقعی و بیداری است و پیامبر خواب شهید را دیده است و در ضمن مبلغ خیلی کم بوده است ولی با این حال شهید را حبس کرده اند و اجازه ی ورود به بهشت نمی دهند . پیامبر دِین او را پرداخت کرد تا شهید آزاد بشود .

منبع : سخنان حضرت حجت الاسلام و المسلمین فرحزاد در برنامه سمت خدا

«ازدواج» در دیدگاه عرفان، علاوه بر قالب ظاهری، روح دیگری نیز در آن مستتر می‌باشد. از آن‌جا که خداوند فرش را بر مثال عرش و ملک را براساس ملکوت بیاراسته است، صورت ملکی نکاح، دارای روحی ملکوتی نیز هست و در تطابق لوح تکوین و صحیفة تشریح، می‌توان به تناسب صورت‌های ملکی با معانی ملکوتی پی برد.
در هیئت ظاهری نکاح و چهرة زمینی آن، زن و مرد عقدی می‌بندند و در طی آن، هریک از آن‌ها وظایفی را در قبال دیگری، عهده‌دار می‌شوند و در پی این عقد در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند و از جهت روحی و جسمی، مکمل یکدیگر می‌شوند و از سوی خدا، در میان آن‌ها نوعی مودّت و رحمت ثابت پدیدار می‌شود اما در چهرة آسمانی و ملکوتی نکاح، روح انسانی که صبغة جلال برآن حاکم است، مجذوب روح انسانی می‌شود که صبغة جمال الهی در آن بیشتر است و آن‌گاه حقیقت قلب مثالی این دو انسان، در اثر تجاذب تکوینی با هم درمی‌آمیزند و از این آمیزش، غرق در بهجت معنوی می‌شوند و یکدیگر را برای رسیدن به وحدت جمعیّه یاری می‌کنند.

ازدواج علی و فاطمه(سلام الله علیها)، اصلی‌ترین نسخة یک نکاح حقیقی و شاید تنها مصداق حقیقی آن است. صورت ازدواج و خواستگاری ایشان که در ماه ذی‌الحجه رخ داد، صورت زیرین یک حقیقت برتر بود. حقیقتی که کنه آن در سرادقات نهانخانة غیب اسرار الهیه همواره در پرتو استتار است.
از اسمای جمالیه، انس و آرامش بیشتری حاصل می‌شود و از اسمای جلالیه، شکوه، شوکت و هیبت بیشتری به دست می‌آید، زیرا در برابر آن‌ها، خشیت بیشتری حاصل می‌شود. به همین جهت فاطمه(سلام الله علیها) و علی(علیه السلام)، اگرچه هر دو مظهر همة اسمای الهیه بودند، ولی در مجموع، انعکاس نور صفات جمال در وجود فاطمه (سلام الله علیها) بیشتر و انعکاس نور صفات جلال در علی (علیه السلام) بیشتر بود و این غلبة انوار به مقتضای انوثیّت و ذکوریّت انسان بوده است. نور سفید نیز در فضاهای مختلف، به اقتضای جنسیت جسمیت فضایی که در آن وارد می‌شوند، انوار متفاوتی از خود تابش می‌دهد و به همین جهت الوان گوناگونی حاصل می‌شوند. ولی در نورهای دیگر مثل نور آبی، همة انوار دیگر نیز وجود دارند اما چون رنگ آبی ظهور بیشتری داشته است، ما آن نور را آبی می‌بینیم ولی همة انوار دیگر نیز، در باطن آن نور وجود دارند. در باطن وجود عزیز زهرا(سلام الله علیها) و علی(علیه السلام)، همه اسمای جمال و جلال حق وجود دارد ولی ظهور جمال در زهرا (سلام الله علیها) و ظهور جلال در علی(علیه السلام) بیشتر است و جمال و جلال نیز به هم تجاذب خاصّی دارند.
آیة شریفة «مرج البحرین یلتقیان، بینهما برزخ لایبغیان» (رحمن، 20-19)، بیانگر پیامد این جذبه است. بعضی از مفسران، آن را به دو دریای وجودی علوی و فاطمی تأویل برده‌اند و از امتزاج این دو دریای بیکران که به واسطة شدّت محبّت و رحمت، هرگز یکدیگر را نمی‌آزارند و کمترین ستم و ظلمی در حق هم روا نمی‌دارند، لؤلؤ و مرجانِ وجود نازنین «حسنین» به وجود می‌آید.
تعبیراتی که در روایات، تحت عنوان عقد آسمانی وارد می‌شود، اشاره به همان حقیقت برتر صورت تناکحیة این دو معصوم (علیهماالسلام) دارد. بنابراین راز عقد زمینی این دو را باید در عالم معنی جستجو کرد و اسرار جذبة این دو نسبت به یکدیگر را باید در صور ملکوتی ایشان جست. وجود تجاذبی تکوینی که بین مقتضیات جلال و جمال وجود دارد، به نوعی کشش طرفینی، توادد و رحمت، بین مظاهر جلال و جمال ایجاد می‌کند.

به تعبیر ابن‌عربی: «المودة المجعولة بین الزوجین هوالثبات علی ‌النکاح الموجب للتوالد و الرحمة المجعولة هو ما یجده کل واحد من الزوجین من الحنان الی صاحبه فیحسن الیه و یسکن…» (ابن عربی، 1414ق: ج3، ص88) صورتی که بین زوجین نهاده می‌شود، سبب ثبات نکاحی است که موجب تولید نسل، عطوفت و مهربانی است و به واسطة این مودت است که هریک از زن و شوهر، نوعی کشش، به سوی جنس مخالف خویش دارد و با طرف مقابل، به نوعی آرامش می‌رسد.

منبع:حوزه

گسترة نکاح فاطمی در عوالم هستی

همان طور که مطرح گردید، «نکاح» و «زوجیت» در هر عالمی، به مقتضای همان عالم معنی می‌شود. در عرفان شیعی، علی(علیه السلام) و فاطمه(سلام الله علیها) هر دو انسان کامل هستند و انسان کامل «جهان اکبر» است. یعنی عالم وجود او، مشتمل بر همة عوالم و جهان‌های هستی است. انسان کامل، خواه مرد و خواه زن، میوة درخت وجود است و غایت حرکت‌های وجودی و ایجادی در همة جهان‌ها، وجود انسان کامل است و همه نکاح‌های عوالم، زمینه‌ساز این معنی هستند که درجهان خلقت، انسان کاملی ایجاد شود. توجه به این حقیقت، نقش وجود حضرت‌فاطمه(سلام الله علیها) را در عالم خلقت، روشن‌تر می‌کند. بنابراین ازدواج و نکاحی که بین علی(علیه السلام) و فاطمه(سلام الله علیها) در این عالم واقع شده اسـت، ریشـه در آن‌سـوی عوالم هستی دارد و دربـردارندة معانی همـة عوالم اسـت. بنابراین، این‌گونه نبوده که فقط بین این دو وجود مقدس، از جهت جسمانی «توادد» و «پیوندی» حاصل شود بلکه آمیزش روح گسترده علی(علیه السلام) و فاطمه(سلام الله علیها)، بسیار بسیار عمیق است و ریشه در منتهای هستی دارد.[4] حضرت فاطمه (سلام الله علیها) زنی بودند که هم خود میوة درخت وجود بودند و هم دو انسان کامل از بستر وجود ایشان، به جهان ممكن قدم گذاشتند. راز وجود حضرت فاطمه(سلام الله علیها)، از آن جا که به راز نکاح‌های ساری در همه عوامل پیوند گرفت، نکاح خود ایشان نیز دارای مرتبت و منزلتی بس عظیم شد و وجود ایشان در جهان ممكن، با وجود علّی أعلی درآمیخت که وجود چهارده معصوم (علیهم السلام) از ثمرات این تناکح حقیقی می‌باشند.
خداوند تبارک و تعالی، مؤلف است و به حکم این اسم، در مقام فعل در تمامی عوالم وجود، اندر کار تألیف است. تألیف، ترکیب و امتزاج، یکی از سنن الهیه است که بر کل ناموس جهان آفرینش حکمفرمایی می‌نماید و از همین تألیف‌ها و پیوندهای حقایق جهان، به تناکح تعبیر می‌شود.
در ازدواج علی(علیه السلام)و فاطمه(سلام الله علیها)، خداوند با تمامی مقتضیات اسم «مؤلف» ظهور کرد و ارادة خداوند این دو میوة شجرة وجود را که همة تناکحات در راستای حاصل شدن آن‌ها انجام می‌گیرد، به عقد هم درآورد. از ثمرة تألیف عوالم وجودی فاطمه و علوی، دوازده «جهان کبیر» و «جهان جامع» به وجود آمده است. این دوازده جهان اکبر، هم علت غایی همة آفرینش و عوالم وجود هستند و هم در قوس نزول، علت فاعلی برای ایجاد همة عوالم و ارواح عالیه می‌باشند.

«فاطمة الزهراء در آینه تاریخ»، انتشارات وثوق، چ دوم، قم، 1379.