نخستين ديدار
كوفه ، ترسان است . در حضور ابن زياد كرنش كرده است … و ابن زياد با تازيانه اش اشاره مى كند… سرها بريده مى شود… دستها قطع مى گردد… و گردنها در مقابل ارقط كج مى شود… او با ارتش خيالى شام پيروز شده است . كوفه به تمامى در دست او اسير گشته است … با رغبت از او اطاعت مى كند. او در كوفه فرياد مى زند:
- بكشيد خاندان حسين را… (…اِنَّهُمْ اُناسٌ يَتَطَهَّرُونَ).
قافله سالار عشق
كاروان ، بيابان را درمى نوردد… و انبوه ستارگان در آسمان انوار ضعيفى را مى افشانند… ريگها در پرتو آن مى درخشند… و كاروانى كه از كاروان حاجيان جلو زده و مكّه را ترك گفته ، در ميان درّه ها به آرامى حركت مى كند… و صداى به هم خوردن خارها اسرار شب را فاش مى كند.
حاكم شهر نيرنگ
((دارالاماره )) بر شهر كوفه سايه افكنده است … كركسى ترسناك بر لاشه آن نشسته است . كلاغى اسطوره اى آواز مى خواند و سرها و دستهايى بريده و قطع مى گردند. گرگهاى گرسنه از دور زوزه مى كشند… و سگهاى حريص بانگ برآورده اند… و شبى سياه و تاريك ، اسرارآميز و مشكل ساز… و مردى ((ارقط)) و بى اصل و نسب به نام ((ابن زياد بن ابيه ))… فرزند شبى مست … ارقط در آن شب همه را هراسان و وحشت زده كرده است . شيطانى سركش كه مى انديشد و تدبير مى كند. مرگ بر او باد كه چه مى انديشد!… به چنگالهاى يك لاشخور مى آويزد… به لشكريانى كه از شام مى آيند مى ترساند… قبايل به اطاعت در آمده اند… و گردنها خم گشته و سرها بريده مى شوند…
كاروانى در راه
كاروان ، بيابان را در مسير خودطى مى كند تا به ((ام القرى )) برسد… كاروانى است عجيب … كاروان بازرگانان نيست و نيز به نظر نمى رسد كه كاروان حاجيان باشد… در آن كاروان كودكان زيادى هستند… كودكانى كه به گلهاى بهارى شباهت دارند… كاروان را مردى سرپرستى مى كند كه در چشمان خويش درخشش خورشيد و در پيشانى اش پرتو ماه و در سينه گشاده اش وسعت صحراها را دارد.
یاران امام حسین (عليه السلام) الگوی یاران امام مهدی(عجل الله تعالي عليه)
یکی از نیازهای اساسی منتظران در عصر غیبت، لزوم برخورداری از الگوهای عملی، در مسیر خودسازی و نیز همراهی و مساعدت امام معصوم عليه السلام است، کسانی که توانسته باشند در عرصه عمل، برای تحقق اهداف و آرمان‌های امام خود، جان فشانی کنند و نمونه‌های روشنی در طریق اطاعت و سرسپردگی باشند و به راستی، چه کسانی شایسته‌تر از یاران امام حسین علیه السلام؟!
اذان صبح: 
طلوع آفتاب: 
اذان ظهر: 
غروب آفتاب: 
اذان مغرب: 
نیمه شب شرعی: 
