احادیث مربوط به فضایل صحابه مخدوش است

احادیث مربوط به فضایل صحابه مخدوش است

شیعه در «سب صحابه» متهم است در حالی که نسبت به آنها سب ندارد. با توجه به این که دشمنان قصد کوبیدن شیعه را دارند در بسیاری از مواقع شیعه را به این موضوع و لعنت کردن صحابه متهم می کنند.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله دارای تعداد زیادی صحابه بود که تنها اسم 15 یا 16 نفر آنها ضبط شده است و تعدادی بسیاری از اسامی آنها نیز مجهول است. نمی شود انسان کسی را که شناختی نسبت به آن ندارد؛ «سب» کند. در واقع عقیده شیعه بر این است که همه صحابه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله محترم هستند؛ اما همه آنها نمی توانند عدالت و تقوا داشته و اهل نجات باشند.

گواه این مسأله قرآن، تاریخ و جنگ های صحابه در مقابل یکدیگر، نهج البلاغه و صحیفه سجادیه است. در جنگ صفین، نهروان و جمل، در دو طرف جنگ صحابه بوده اند. نمی شود گفت که دو طرف جنگ بر حق بودند. عقل هیچ عاقلی این حکم را نمی پذیرد. خود اصحاب که در دو طرف جنگ بودند؛ این حکم را قبول ندارند. زیرا هر طرف جنگ طرف مقابل خودش را باطل و منحرف می دانست. اگر هر دو طرف جنگ برحق بودند با همدیگر نمی جنگیدند. حال که با همدیگر جنگیدند یعنی طرف مقابل را باطل و ناحق می دانستند که با آنان جنگیدند.

بله گروهی از صحابه تا آخر عمر با نبی اکرم صلی الله علیه و آله همراه بودند؛ اما این امر دلیل بر این نیست که آنان از اهل بیت علیهم السلام برترند. اهل بیت براساس صریح قرآن کریم معصوم هستند. «إِنَّما یریدُ اللَّهُ لِیذْهِبَ عَنْکمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیتِ وَ یطَهِّرَکمْ تَطْهیراً»[1]

ضمنا ما از صحیفه سجادیه و نهج البلاغه غافل هستیم. در جامعه اسلامی باید به این دو کتاب که در هیچ قرنی نظیر ندارد توجه و اهتمام بیشتری شود چرا که در این دو کتاب لطایف عرفانی و خداشناسی وجود دارد که به ذهن بشر هم نمی رسد.
مباحث علمی مانع وحدت نیست

بحث روی این مسائل اعتقادی مانع وحدت نیست. وحدت به معنی دست کشیدن از عقایدمان نیست. وحدت به معنی جنگ و نزاع نداشتن است. ضمن این که مباحث علمی و آشنا شدن با معتقدات یکدیگر جزء ضروریات است؛ که خلاف این امر، خیانت است. برادران اهل سنت و برادران شیعه بنشینند و برادرانه با همدیگر مباحثه کنند و به استدلال های همدیگر توجه کنند و با عقاید یکدیگر آشنا شوند. بخصوص که مسلمانان بعد از قرآن، یک نقطه مشترکی به نام اهل بیت علیهم السلام دارند.

در واقع وحدت بدین معنا است که اصول مشترک را باید گرفت و در اصول غیر مشترک در مدارس حوزوی عاقلانه بحث و مباحثه کرد و به صورت برادرانه به این مسأله پرداختن که همان وحدت است که در آن از توهین و اهانت نیز خبری نیست.

بحث برادرانه در این موضوعات ضرری به اسلام نمی زند که اگر بحث و تحقیق صورت نگیرد حقایق اسلام مخفی می ماند.
همه احادیث مربوط به فضایل صحابه مخدوش است

متاسفانه بعد از رحلت رسول اکرم صلی الله علیه و آله قرار شد که صحابه تکریم شوند و در مقابل اهل بیت، صحابه را بالا ببرند. با اینکه اهل بیت علیهم السلام هم جزء صحابه هستند؛ ولی بعضی از مغرضین طوری برخورد کردند که اهل بیت را از صحابه بودن خارج کردند. اینان در درجه اول اهل بیت پیامبرند که معصومند و در درجه دوم، براساس تعریف صحابه، جزء اصحاب رسول خدا هستند.

در واقع کتاب اصولی و فقهی سلفی ها بر مدار صحابه و تکریم به آنان است و این درحالی است که این موضوع برای شیعه فقط جنبه اثباتی دارد و جنبه منفی آن که همان نفی اهل بیت علیهم السلام است، مورد قبول شیعه نیست.

احادیث مربوط به فضایل صحابه معمولا مخدوش است. به صورت عقلی هم می توان این موضوع را اثبات کرد که مگر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله دکان ذکر فضایل باز کرده بود که همه وقت خود را صرف این امر کند.

تمام روایات این فضایل نیز به سمت و سوی نفی اهل بیت(ع) است و این در حالی است که نبی اکرم(ص) وقتی برای فضایل نداشت.

در پایان به این مسئله نیز متذکر شوم که سلفی مذهب نیست بلکه در آن تردید وجود دارد. چرا که اصولا نباید در عقاید تابع غیر معصوم بود. فقط معصوم است که در هدایتش هیچ خطائی وجود ندارد.

پی نوشت:

[1] احزاب، 33.

پايگاه حوزه