زمین به دست او زنده میشود

 حکومت امام زمان پس از ظهور

امام حسین(ع):خداوند به دست او[حضرت مهدی(ع)]زمین را پس از مرگ ان زنده میکند و با او دین حق را بر تمامی ادیان پیروز می سازد،گرچه مشرکان را ناخوشایند باشد.

کفایه الاثر،ص232

عاقبت بدان و خوبان در حکومت مهدی (ع)

نوشته شده توسط milad. Posted in حکومت امام زمان پس از ظهور

امام علی(ع):در حکومت حضرت مهدی(ع) شرارت پیشگان از بین میروند و نیکان باقی میمانند و کینه توزان نسبت به اهل بیت (ع) باقی نخواهند ماند.

الزام الناصب،ج2،ص247

ایه 18 سوره محمد(ص) و تحقق ظهور حضرت حجت(ع) به عنوان یکی از علائم مهم برپایی قیامت

نوشته شده توسط milad. Posted in آیه قرآن

ایه شریفه:

“فَهَلْ یَنْظُرُونَ إِلاَّ السَّاعَةَ أَنْ تَأْتِیَهُمْ بَغْتَةً فَقَدْ جاءَ أَشْراطُها فَأَنَّى لَهُمْ إِذا جاءَتْهُمْ ذِکْراهُمْ “

معنی ایه شریفه:

“ایا [کافران]جز این انتظار میبرند که رستاخیز به ناگاه بر انان فرا رسد و علامات ان اینک پدید امده است.پس اگر[رستاخیز]بر انان در رسد تذکر انان سودی نخواهد داشت.”

تفسیر ایه مبارکه و تطابق ان بر عصر ظهور:

“اشراط"جمع شرط به معنای علامت است.و"اشراط الاساعه” به معنای علائم قیامت است.

برخی از مفسرین شیعه و اهل سنت در ذیل ایه فوق روایات مهدویت را ذکر کرده اند به جهت انکه تحقق ظهور حضرت مهدی(ع) را یکی از علائم مهم برپایی قیامت دانسته اند.

quran islam 24769692 800 542

احمد و ابو داوود از ابو سعید خدری روایت کرده اند که پیامبر اکرم(ص) فرمودند:"قیامت برپا نمی شود مگر انکه مردی از اهلبیتم فرمانروای زمین شود…زمین را پر از عدل و داد خواهد کرد انگونه که قبل از ان پر از ظلم و جور شده باشد،این حکومت 7 سال طول میکشد"(1)

ترمذی نیز با سند صحیح از ابی هریره نقل کرده که رسول خدا(ص) فرموده اند:"اگر از عمر دنیا فقط یک روز باقی بماند خداوند ان روز را انقدر طولانی میکند تا مردی از اهل بیتم که هم نام من است متولی زمین گردد."(2)

در مصادر روایی و تفسیری شیعه نیز همین مضمون به نحو متواتر از پیامبر اسلام(ص)و اهل بیت معصومش(ع) رسیده است.

امام حسن مجتبی(ع) از امام علی(ع) و ایشان از حضرت رسول اکرم(ص) نقل کرده که فرمودند:"قیامت برپا نمی شود مگر اینکه قائم به حق قیام کند و این وقتی است که خداوند عزوجل اذن دهد.هرکس او را متابعت کند نجات یافته و هر کس از او تخلف نماید هلاک شده است.(3)

پی نوشتها:

1)در المنثور،ج7،487

2)همان

3)منتخب الاثر،ص223

اشک‌های امام صادق در فراق امام زمان در عصر غیبت
شیخ صدوق در کتاب کمال‌الدین ٬ به نقل از سدیر صیرفی ٬ چنین نقل می‌کند:
به همراه مفضل بن عمر ٬ داوود بن کثیر رقی ٬ ابو بصیر و ابان بن تغلب (از اصحاب خاص و شیعیان مخلص دوران امام صادق) بر مولایمان صادق علیه‌السلام درآمدم. او را دیدیم که بر خاک نشسته و عبای خیبری نگارین آستین کوتاه بی گریبانی به تن کرده ٬ همچون مادر فرزند ازدست‌داده می‌گریست ٬ رنگ چهره‌اش تغییر کرده و اندوه از گونه مبارکش پیدا بود و اشک‌هایش لباسش را خیس کرده بود و می‌فرماید:
سَیدِی، غَیبَتُکَ نَفَتْ رُقَادِی وَ ضَیقَتْ عَلَی مِهَادِی وَ ابْتَزَّتْ مِنِّی رَاحَةَ فُؤَادِی.
مولای من! غیبت تو ٬ خواب را از چشمانم ربوده و زمین را بر من تنگ نموده و آسایش دلم را از من گرفته است!

سَیدِی، غَیبَتُکَ أَوْصَلَتْ مُصَابِی بِفَجَائِعِ الْأَبَدِ وَ فَقْدُ الْوَاحِدِ بَعْدَ الْوَاحِدِ یفْنِی الْجَمْعَ وَ الْعَدَدَ فَمَا أُحِسُّ بِدَمْعَةٍ تَرْقَی مِنْ عَینِی وَ أَنِینٍ یفْتُرُ مِنْ صَدْرِی عَنْ دَوَارِجِ الرَّزَایا وَ سَوَالِفِ الْبَلَایا إِلَّا مُثِّلَ به‌عینی عَنْ غَوَابِرِ أَعْظَمِهَا وَ أَفْضَعِهَا وَ بَوَاقِی أَشَدِّهَا وَ أَنْکَرِهَا وَ نَوَائِبَ مَخْلُوطَةٍ بِغَضَبِکَ وَ نَوَازِلَ مَعْجُونَةٍ بِسَخَطِکَ.
مولای من! غیبت تو ٬ بلا و مصیبت مرا به فاجعه‌های همیشگی پیوند داده و از دست دادن یاران ٬ یکی از پس دیگری ٬ اجتماع ما را از بین برده ٬ هنوز سوزش اشکی که از چشمم می‌ریزد و ناله‌ای که از دلم برمی‌خیزد با یاد بلاها و سختی‌های دوران غیبت تو ٬ پایان نیافته که درد و رنج شدیدتر و دردناک‌تری در برابر دیدگانم شکل می‌گیرد!

سدیر ٬ می‌گوید: از این رخداد سهمگین و پدیده دهشتناک ٬ هوش از سرمان پرید و دل‌هایمان بی‌تاب و پاره‌پاره شد و گمان بردیم که مقصودش ٬ مصیبتی کوبنده است و یا روزگار ٬ پیشامدی ناخوش را برای امام صادق ٬ پیش آورده است.
گفتیم: ای فرزند بهترین مردم! خدا چشمانت را گریان نکند! از چه پیشامدی اشک می‌ریزی و دیده‌ات گریان است و چه حالتی این سوگواری را بر شما درآورده است؟ امام صادق علیه السلام آهی سوزناک از ته دل کشید و هراسش را از آن نشان داد و فرمود:

وَیلَکُمْ نَظَرْتُ فِی کِتَابِ الْجَفْرِ صَبِیحَةَ هَذَا الْیوْمِ وَ هُوَ الْکِتَابُ الْمُشْتَمِلُ عَلَی عِلْمِ الْمَنَایا وَ الْبَلَایا وَ الرَّزَایا وَ عِلْمِ مَا کَانَوَ مَا یکُونُ إِلَی یوْمِ الْقِیامَةِ الَّذِی خَصَّ اللَّهُ بِهِ مُحَمَّداً وَ الْأَئِمَّةَ مِنْ به عده وَ تَأَمَّلْتُ مِنْهُ مَوْلِدَ قَائِمِنَا وَ غِیبَتَهُ وَ إِبْطَاءَهُ وَ طُولَ عُمُرِهِ وَ به لوی الْمُؤْمِنِینَ فِی ذَلِکَ الزَّمَانِ وَ تَوَلُّدَ الشُّکُوکِ فِی قُلُوبِهِمْ مِنْ طُولِ غَیبَتِهِ وَ ارْتِدَادَ أَکْثَرِهِمْ عَنْ دِینِهِمْ- وَ خَلْعَهُمْ رِبْقَةَ الْإِسْلَامِ مِنْ أَعْنَاقِهِمُ الَّتِی قَالَ اللَّهُ تَقَدَّسَ ذِکْرُهُ وَ کُلَّ إِنسانٍ أَلْزَمْناهُ طائِرَهُ فِی عُنُقِهِ یعْنِی الْوَلَایةَ فَأَخَذَتْنِی الرِّقَّةُ وَ اسْتَوْلَتْ عَلَی الْأَحْزَان. [1]
ای‌وای! صبح امروز در کتاب جفر [2] نظر کردم و درباره ولادت و غیبت طولانی و طول عمر قائم ما و گرفتاری مؤمنین ٬ در آن زمان و ایجاد شک و تردید در اثر طول غیبت و شک و تردیدهای اکثریت مردم و خروج آنان از تعهد به اسلام ٬ و درآوردن رشته اسلام از گردن خود ٬ تأمل و دقتی داشتم ٬ در اثر آن ٬ رقت قلب مرا فراگرفت و حزن و اندوه بر من چیره شد. با آن‌که خداوند عز و جل می‌فرماید: «و پرونده هر انسانی را به گردنش آویختیم» که مقصود ٬ ولایت ما ٬ اهل‌بیت است.

آری؛ امام صادق ٬ نیز از منتظران امام عصر و دعاکنندگان به وجود ایشان بود. و با این سیره عملی ٬ راه روشنی برای مؤمنین و شیعیان عصر غیبت ٬ گشوده‌اند تا چراغ راهی ٬ در تاریکی عصر غیبت امام عصر ٬ افروخته شود. وقتی حال امام صادق (ع) که حدود یکصد سال قبل از آغاز دوره غیبت امام عصر ٬ می‌زیسته است ٬ چنین باشد ٬ باید دید حال سرگشتگان دوران غیبت و دورماندگان از چشمه زلال ولایت چگونه باید باشد؟ بیهوده نیست که در هر مناسبتی شادی‌آفرین یا غمبار ٬ سفارش به قرائت “دعای ندبه” شده‌ایم که حدیث اشک و سوز دل منتظران مهدی (عج) است.

[1] کمال‌الدین ٬ ج ٬2 ص 353
[2] کتاب جفر و جامعه ٬ دو کتاب از آن امام علی است که گفته‌شده بر پایه و روش دانش حروف٬ حوادث دنیا را تا قیامت٬ در آن ذکر شده است. و به‌عنوان میراث نبوت و امامت٬ اکنون در اختیار امام عصر٬ می‌باشد. تعبیر امام صادق ٬ چنین است: الجفر ٬ المشتمل علی علم البلایا والمنایا ٬ وعلم ما کان وما یکون إلی یوم القیامة

آداب دعای منتظران فرج از زبان امام صادق
از شمار آداب دعای منتظران فرج در زمان غیبت ٬ آن است که دعا را وسیله ای برای بیان دوستی و اشتیاق به امام مهدى (ع) قرار دهند و درود و سلام عطرآگین بدیشان تقدیم کنند. چنان‌که در دعای امام صادق (ع) چنین آمده است:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ اللَّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلَانَا صَاحِبَ الزَّمَانِ أَینَمَا کَانَ وَ حَیثُمَا کَانَ مِنْ مَشَارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبِهَا سهل‌ها وَ جبل‌ها عَنِّی وَ عَنْ وَالِدَی وَ عَنْ وُلْدِی وَ إِخْوَانِی التَّحِیةَ وَ السَّلَامَ عَدَدَ خَلْقِ اللَّهِ وَ زِنَةَ عَرْشِ اللَّهِ وَ مَا أَحْصَاهُ کِتَابُهُ وَ أَحَاطَ عِلْمُهُ. اللَّهُمَّ إِنِّی أُجَدِّدُ لَهُ فِی صَبِیحَةِ هَذَا الْیوْم … . 11]
به نام خداوند بخشاینده بخشایشگر. خدایا! از طرف من و والدین و فرزندان و برادرانم ٬ به مولای ما صاحب‌الزمان٬ تحیت و سلام برسان! هر جا باشد و هرکجا که باشد ٬ در شرق و غرب ٬ دشت و کوه؛ درودی به شمار آفریده های خدا و به‌اندازه عرش او و آنچه کتاب خدا شمارش کرده و علمش بدان چیره شده است. خدایا ٬ تجدید بیعت می‌کنم در صبح این روز … .

در دعای عهد به نقل از امام صادق (ع) ٬ دعا برای کسب افتخار خدمت و یاری امام مهدی در زمان حضور و حکومت جهانی امام عصر ٬ نیز توصیه شده است:
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَعْوَانِهِ وَ الذَّابِّینَ عَنْهُ وَ الْمُسَارِعِینَ إِلَیهِ فِی قَضَاءِ حَوَائِجِهِ وَ الْمُحَامِینَ عَنْهُ وَ السَّابِقِینَ إِلَی إِرَادَتِهِ وَ الْمُسْتَشْهَدِینَ بَینَ یدَیه ‌… . [2]
خدایا! مرا از یاران و مدافعان و از کسانی قرار ده که برای برآوردن خواسته‌هایش می‌شتابند و پیرو خواسته وی هستند و در پیشگاه او به شهادت می‌رسند.

به همین خاطر ٬ است که امام صادق ٬ بیان می‌دارند:
مَنْ مَاتَ مِنْکُمْ عَلَی هَذَا الْأَمْرِ مُنْتَظِراً لَهُ کَانَ کَمَنْ کَانَ فِی فُسْطَاطِ الْقَائِم. [3]
هر کس از شما در حال انتظار امام عصر ٬ بمیرد ٬ همچون کسی است که در خیمه قائم بوده باشد.

[1] بحارالانوار ٬ ج ٬83 ص 61
[2] بحارالانوار ٬ ج ٬53 ص 96
[3] کمال‌الدین ٬ ج ٬2 ص644