آثار مدح و مرثیه سرایی
در فرهنگ تشیع مرثیه سرایی و مدح ائمه اطهار علیهم السلام از اهمیت ویژه ای برخوردار است و شعر و شاعر، منزلت و جایگاه بلندپایه دارد و شاعران و مدیحه سرایانی که در راستای تبیین اندیشه معصومان والاگهر و اشاعه فضیلت و اخلاق، شعر می سرایند و شعرشان رویکرد ولایی و معنوی دارد به عنوان تأییدشدگان و الهام یافتگان روح قدسی یاد شده اند رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمودند: «ان من الشعر الحکمة؛ همانا برخی از اشعار حکمت است».[1]
مرثیه سرایی و مدح اهل بیت علیهم السلام علاوه بر اینکه از تعظیم شعائر الهی است دارای آثار و فواید فرهنگی، دینی، مذهبی، اخلاقی، اجتماعی و سیاسی است.
احیای ارزش های اسلامی
مرثیه سرایان، الگوهای جاودانه در تاریخ و جریانات آموزنده مهم و مستمر در سراسر زندگی بشر را احیاء می کنند. مرثیه سرایی در خصوص ائمه اطهار احیاء پاکیها و مبارزه با ظالمان و بیدادگران جامعه است و در طول تاریخ ظالمان و بیدادگران با مرثیه سرایی و مجالس مرتبط با ائمه اطهار علیهم السلام مخالف بوده اند و سعی داشتند که مرثیه سرایی را به تعطیلی بکشانند و یا به گونه ای از مسیر الهی آن را منحرف سازند. تا فواید و آثار آن را از بین ببرند چون از آثار آن در هراس بودند.
ادامه »