چرا باید ما زنان به خاطر دل بیمار مردان حجاب داشته باشیم؟! چرا ما بايد در گرمای وحشتناك تابستان حجاب داشته باشیم تا آقايان گمراه نشوند؟! بهتر نیست آقایان به ما نگاه نکنند؟!

اولا: اسلام برای مردان نیز رعایت نکاتی را در تعامل اجتماعی با زنان نامحرم لازم شمرده است؛ اسلام به مردان و پسران نیز دستور داده كه از چشم چرانى به شدّت بپرهيزند و عفاف ویژه خود را داشته باشند.
ثانیا: تحریک نشدن مردان تنها حکمت حجاب نیست و حکمت های دیگری نیز برای آن وجود دارد: حجاب باعث امنیت اجتماعی است؛ حجاب با کاهش زمینه های تنوع طلبی جنسی مردان، به تحکیم خانواده کمک می کند؛ حجاب موجب حفظ کرامت و شخصیت زن می گردد.
ثالثا: گرمای تابستان بهانه ای ناپذیرفتنی می باشد و مخالفان حجاب در سرمای زمستان هم ترویج بی حجابی می کنند. در حالی که هزاران سال است بانوان در جوامع مختلف - مسلمان و غیر مسلمان، حتی به هنگام کار سنگین کشاورزی، در مناطق گرم - حجاب خود را در گرمای تابستان حفظ می کنند.

منبع: آیین رحمت - معارف اسلامی
 

بازشناسایی زنان به عفت و مصونیت از آزارها؛ حفظ مردان از شعله غریزه؛ مصونیت خانواه؛ کاهش فرزندان نامشروع؛ حفظ ارزش و احترام زن؛ استواری اجتماع و حفظ نيروی فعال و كم كردن هزينه اقتصادی و ايجاد آرامش روحی زنان و مردان و … از حکمت های وجوب دینی حجاب است.

برخی سؤال میکنند که چرا امام زمان (علیه السلام) را از همان ابتدای کودکی در اختفا به سر بردند در حالی که وظیفۀ امام حضور در میان مردم و ارشاد آنان است؟ و به تعبیر دیگر چرا امام عسکری (علیه السلام) فرزند خود را از هنگام ولادت از مردم مخفی داشت؟

:پاسخ شکی نیست که فشار سیاسی بر امام عسکری (علیه السلام) و کنترل آن حضرت برای دسترسی به فرزندش حضرت مهدی (علیه السلام) به حدی شدید بود که به شیعیان و اصحاب خود سفارش نموده بود حتی کسی در ملأ عام بر او سلام نکند یا با دست به او اشاره ننماید؛ زیرا در این صورت در امان نخواهد بود 

کار به جایی رسیده بود که امام عسکری (علیه السلام) برای ملاقات با اصحاب خود کسی را به سراغ آنها میفرستاد و می فرمود: «بعد از وقت عشا در فلان موضع و فلان ،خانه در فلان شب جمع شوید که مرا در آنجا خواهید دید. 

با وجود همین فشارهای سیاسی بود که حضرت نظام وکالت را دنبال نمود تا هم بتواند به نیازهای مردم رسیدگی کند و هم از گرفتاریهایی که از ناحیۀ ملاقاتها برای مردم حاصل میشد بکاهد در این موقعیت حسّاس امام زمان (علیه السلام) متولد شد. کسی که حجت خدا در روی زمین بعد از امام عسکری (علیه السلام) خواهد بود. او دوازدهمین امامی خواهد بود که رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) وعده تولدش را داده که با ظهورش در آخر الزمان زمین را پر از عدل و داد خواهد کرد. کسی که در حالی قیام میکند که بیعت کسی را بر گردن ندارد آیا چنین امامی نباید از ابتدای ولادت و حتی از هنگام به امامت رسیدن از دید عموم مردم و خصوصاً حاكمان جور که در صدد قتل او بودند مخفی باشد هر چند که در میان مردم است و با آنان زندگی میکند؟

منبع: پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان علیه السلام/ علی اصغر رضوانی

برخی ممکن است سؤال :کنند چه ضرورتی دارد که کودک امام باشد در حالی که مورد شک و تردید عده ای قرار میگیرد؟

پاسخ ممکن است عواملی چند در این انتخاب مؤثر باشد

1 - امتحان مردم؛ زیرا با اثبات امامت طفل از راه معجزه و جهات ،دیگر انسان مورد امتحان قرار میگیرد که چگونه در برابر حق تسلیم ،گردد همان گونه که حضرت عبدالعظیم حسنی مورد امتحان قرار گرفت.

2- برای اثبات اینکه امامت این شخص از جانب خداوند است زیرا اگر امامان تنها در بزرگسالی به مقام امامت نایل می شدند ممکن بود کسانی گمان کنند که مقامات و کمالات آنان همگی اکتسابی است ولی در طفل صغیر هیچ گاه این گمان برده نمیشود و اگر طفلی فضایلی در حد امامت داشت شکی نیست که از جانب خداوند است.

3- برای اثبات اینکه مقام و منزلت بر اساس لیاقت است نه بزرگی سن چنان که در جریان فرماندهی اسامة بن زید چنین بود در حالی که عده ای از صحابه بر عزل او اصرار داشتند پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) به جهت لیاقت ،وی اصرار بر فرماندهی او داشت.

4 - از آنجا که تا امام رضا (علیه السلام) امامان را یکی پس از دیگری به شهادت می رساندند سنت الهی بر این قرار گرفت که از امام جواد (علیه السلام) امامت در سنین پایین قرار گیرد تا اینکه حاکمان جور و ظلم امامت آنان را باور نکرده و آنها را نکشند تا اینکه نوبت به امام زمان (علیه السلام) رسید و از آنجائی که دشمنان اهل بیت متوجه شده و به این امر واقف شدند که امامت در سنین کودکی نیز ممکن است لذا قصد داشتند تا حضرت مهدی (علیه السلام) را از همان ابتدای ولادت به قتل برسانند لذا خواست خداوند بر این تعلق گرفت که او را از هنگام ولادت در پشت پرده غیبت نگه دارد.

منبع : پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان علیه السلام/ علی اصغر رضوانی

اگر چه در برخی از احادیثی که از جانب رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) و اهل بیت او درباره خروج مهدی (علیه السلام) وارد شده تصریح شده که او قطعاً فرزند امام حسن عسکری (علیه السلام) امام یازدهم است ولی برخی هنگامی که ظلم و تجاوز را زیاد میدیدند و از طرفی همۀ اهل بیت را هدایت شده و هادی میدانستند گاهی به امید اینکه یکی از اهل بیت مهدی امت است به سراغ او می آمدند و ادعای مهدویت در حق او میکردند و جماعتی را نیز به دنبال خود میکشیدند این افراد غالباً از انسانهای ساده اندیش و جاهل بودند و در برخی از موارد مسألۀ سیاسی نیز در این ادعا دخالت داشته است

2 - کسانی که چنین ادعایی داشته اند هرگز دوام نیاورده و بعد از مدت کوتاهی به جرگه عموم شیعیان پیوسته و یا منقرض شده اند.

3- میزان در عقیده یک ،مذهب نظر غالب افراد و علمای آن مذهب است و میدانیم که عقیدۀ به مهدویت حضرت مهدی (علیه السلام) فرزند امام عسکری (علیه السلام) عقیده قریب به اتفاق شیعیان به حساب میآید

4 - در برخی از موارد که گروهی قائل به مهدویت غیر از حضرت مهدی (علیه السلام) شدند به جهت شبهه ای بوده که برای آنها پدید آمده است زیرا موقعیت آن عصر چنین حیرت و تردیدی را اقتضا داشته است گرچه این حیرت نیز بعد از مدت کوتاهی بر طرف گشت.

منبع:پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان علیه السلام / علی  اصغر رضوانی