نماز پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلّم)

در روایات معراجیّه آمده است که : رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلّم) در رکعت نخستین سوره حمد و توحید را قرائت کرد، و در رکعت دوم حمد و سوره قدر را.

منبع: فضایل و سیره پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلّم)،ص21

سجده پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلّم) بعد از خواب

امام محمدباقر (علیه السّلام) فرمودند: هرگاه پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) از خواب بر می خاست، برای خدا سجده می کرد.

منبع: مکارم الاخلاق،ص39؛جامع آیات ج2،ص62

مشمول شفاعت و همنشین پیامبر صلي الله عليه وآله وسلم

مردی به پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلّم) عرض کرد: یا رسول الله! از خدا بخواه که مرا مشمول شفاعت تو قرار دهد و از همنشینان تو در بهشت باشم. رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمودند: من از خدا می خواهم، ولی تو هم مرا با زیادی سجده کمک کن.

منبع: هزار و یک داستان نماز و نمازگزار،ص347

دعای پیامبر در سجده

امام صادق(علیه السّلام) فرمودند: هنگامی که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) برای سجده، پیشانی بر روی خاک می نهاد، می فرمود:

« اَللّهُمَّ مَغفِرَتُکَ أَوسَعُ مِن ذُنُوبی وَ رَحمَتُکَ أرجی عِندی مِن عَمَلی، فَاغفِرلی ذُنُوبی یا حَیّاً لا یَمُوتُ

خدایا! آمرزش تو از گناهان من بزرگ تر و رحمت تو نزد من امیدوارکننده تر از اعمالم می باشد، پس گناهان مرا بیامرز، ای زنده ای که مرگ و نیستی در او راهی ندارد.»

منبع: سنن النبی ص405

علت ذکر رکوع و سجود

هشام بن حکم گوید: از امام موسی بن جعفر پرسیدم: چرا در رکوع « سبحان ربی العظیم و بحمده» و در سجده « سبحان ربی الاعلی و بحمده» گفته می شود؟

امام(علیه السّلام) فرمودند: ای هشام! آنگاه که رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) را به معراج بردند و او در آنجا نماز خواند، وقتی به یاد و بزرگی خداوند متعال افتاد که در آن شب دیده بود، بدنش به لرزه درآمد و بی اختیار به رکوع رفت و در همان حالت فرمود « سبحان ربی العظیم و بحمده».

و چون از رکوع برخاست به سوی حق تعالی، در مقام و جایگاهی بالاتر از حالت قبلی متوجه شد، (از ترس و عظمت حق) به سجده افتاد و فرمودند: « سبحان ربی الاعلی و بحمده» و هنگامی که این ذکر را هفت بار تکرار نمود، حالت خوف و ترس از او برطرف گردید و به همین خاطر سنّت بر آن قرار گرفت.

منبع: الصلاة،ج210