علماى اسلام از قدیم گناهان را بر دو گونه تقسیم نمودهاند:
1 گناهان كبیره (بزرگ).
2 گناهان صغیره (كوچك).
این تقسیمبندى از قرآن و روایات سرچشمه گرفته است؛
در قرآن چنین مىخوانیم:
“ان تجتنبوا كبائر ما تنهون عنه نكفر عنكم سیئاتكم و ندخلكم مدخلا كریماً؛ اگر از گناهان كبیرهاى كه از آن نهى شدهاید، اجتناب كنید، گناهان كوچك شما را مىپوشانیم و شما را در جایگاه خوبى وارد مىسازیم.”
و در جاى دیگر آمده است:
“و وضعَ الكِتاب فَترىَ الُمجرمینَ مُشفِقینَ ممّا فیهِ و یقُولونَ یا ویلتنا ما لِهذا الكِتاب لایُغادِر صغیرة وَلا كَبیرةً الا اَحصاها؛ و كتاب (نامه اعمال) در آنجا گذارده شود، گنهكاران را مىبینى كه از آنچه در آن است، ترسان و هراسناكند، و مىگویند: اى واى بر ما، این چه كتابى است كه هیچ عمل كوچك و بزرگى نیست، مگر این كه آن را شماره كرده است؟”و در آیهاى دیگر مىخوانیم:
“الّذین یَجتَنبون كبائِرَ الاِثم و الفَواحش الاّ اللَمَم انّ ربّك واسعُ المَغفرة…؛ (نیكوكاران) كسانى هستند كه از گناهان بزرگ و زشتىها، جز گناهان كوچك پرهیز مىكنند، بى گمان آمرزش پروردگارت وسیع است.
و درباره بهشتیان مىخوانیم:
“والَّذینَ یَجتَنِبُون كبائِر الاِثمِ والْفَواحِش ؛ (مواهب آخرت، جاودانه است براى) آنان كه از گناهان بزرگ و كارهاى زشت پرهیز مىكنند.”و درباره مغفرت الهى مىخوانیم:
“انّ اللهّ لایَغفر اَن یُشركَ به و یَغفِر ما دونَ ذلك لِمن یشاَّء و من یُشرك بِالله فَقد اِفتَرى اِثما عَظیما؛
خداوند(هرگز) شرك را نمىبخشد و پایینتر از آن را براى هر كس بخواهد (و شایستگى داشته باشد) مىبخشد و آن كس كه براى خدا شریكى قایل گردد، گناه بزرگى انجام داده است.”
از این آیات به روشنى استفاده مىشود كه گناهان، دو گونهاند: كبیره و صغیره و همچنین استفاده مىشود بعضى از گناهان، بدون توبه حقیقى بخشودنى نیست، ولى بعضى از آنها بخشودنى است.
اقسام گناه در روایات
روایات متعددى از ائمّه (علیهم السلام) به ما رسیده كه بیانگر تقسیم گناهان به كبیره و صغیره است، و در كتاب اصول كافى یك باب تحت عنوان «باب الكبائر» به این موضوع اختصاص یافته كه داراى 24 حدیث است.
در روایت اوّل و دوّم این باب، تصریح شده كه گناهان كبیره، گناهانى را گویند كه خداوند، دوزخ و آتش جهنم را بر آنها مقرر نموده است.
در بعضى از این روایات (روایت سوم و هشتم)، هفت گناه به عنوان گناه كبیره، و در برخى از روایات (روایت نوزده گناه به عنوان گناهان كبیره، شمرده شده است.
گرچه هر گناه، چون مخالفت فرمان خداى بزرگ است، سنگین و بزرگ مىباشد، ولى این موضوع منافات ندارد كه بعضى از گناهان نسبت به خود و آثارى كه دارد، بزرگتر از برخى دیگر باشد، و به گناهان بزرگ و كوچك تقسیم گردد.
منبع:گناه شناسى، محسن قرائتى