جعفر بن عبد الحميد نقل مىكند: در جايى جمع بوديم شخصى گفت:على-عليه السّلام-وصى رسول خدا-صلّى اللّٰه عليه و آله-بود. ديگران گفتند: اين گونه نيست. آمديم پيش ابو حمزۀ ثمالى و جريان را به او گفتيم. ابو حمزه خشمگين شد و گفت: علاوه بر انسانها، اجنّه نيز بر جانشينى او گواهى دادهاند:
خبر داد مرا ابو خيثمۀ تميمى به اينكه وقتى بين معاويه و على-عليه السّلام- حكميت بر قرار شد، با خودم گفتم: نه با على همراهى مىكنم و نه عليه او كارى انجام مىدهم. بالأخره به روم رفتم. وقتى كه در ساحل رود ميّافارقين شهرى در ديار بكر است. عبور مىكردم، صدايى از پشت سر شنيدم كه مىگفت:يا أيّها السارى بشطّ فارق مفارق للحق دين الخالق برگشتم ولى چيزى نديدم پس گفتم:انا ابو خيثمة التميمى لما رايت القوم في الخصوم تركت اهلى غازيا للروم حتى يكون الامر في الصميم باز شنيدم كه گفت:اسمع مقالى و ارع قولى ترشدا ارجع الى علىّ الخضم الاصيدا ان عليا هو وصى أحمدا
ابو خيثمه مىگويد: پس پيش على-عليه السّلام-برگشتم .
منبع : جلوه های اعجاز معصومین (عليه السلام)