گام چهاردهم: مراقبه (خود نگهبانی)

«وَاَقِلْنی فیهِ مِنَ الْخَطایا وَالْهَفَواتِ»،«بار خدایا در این روز در مورد خطاها و لغزش هایم عذرم را پذیرا باش».

یکی دیگر از گام های خودسازی، مراقبت از خویش در مورد خطاها و گناهان است؛ مراقبت از خویش برای آلوده نشدن به گناه و مراقبت برای استغفار و پوزش خواهی از خداوند در صورت آلوده شدن بدان.نفس انسان سرکش و خودسر است و اگر به حال خویش رها شود، همانند حیوان تربیت نایافته به هر سو می رود و از هر علوفه ای که سر راه اوست می خورد. این آدمی است که باید با مراقبه، همواره عنان نفس را در اختیار داشته باشد و به آن راهی که می خواهد برود، هدایتش کند و آن چه را می تواند و مجاز است مصرف کند، در اختیار او بگذارد. مراقبه عمل همیشگی مؤمن است که نمی تواند در هیچ مرحله از زندگی و در هر مقامی، از آن غفلت کند.

┄┅═══✼ 🍃💐🍃 ✼═══┅┄

مراقبت از نفس این است که اگر حیوان سرکش نفس به راه خطا رفت و یا ناخواسته خطایی از او سر زد، با استغفار و پوزش خواهی وی را به راه راست و صراط مستقیم بازگرداند؛ «رَبَّنا لاتُؤاخِذْنا إِنْ نَسینا أَوْ أَخْطَأْنا»«پروردگارا، اگر از روی خطا یا به اشتباه خطایی مرتکب شدیم مگیر بر ما».

┄┅═══✼ 🍃💐🍃 ✼═══┅┄

پیر هرات گوید:مراقبه دوام ملاحظه است مقصود را و آن بر سه درجه است:

درجه نخستین، مراقبه ی حق است در راه نوردیدنی پیوسته به سویش؛ میان بزرگداشتی که دلبسته ات کند، نزدیکی ای که بر گیردت، و شادمانی ای که برانگیزدت.

درجه دوم، توجه به این نکته است که حق مراقب توست، با فروگذاشتن معارضه و دوری جستن از اعتراض و شکستن حریم گناه.

درجه سوم، مراقبه ازل است، با مطالعه پیشگامی در برافراشتن پرچم یکتایی؛ مراقبه ظهور اشارات تنهائی و نفخه های جاودانی، و مراقبه رهایی از بندهای دیده بانی.

┄┅═══✼ 🍃💐🍃 ✼═══┅┄

و در کتاب صد میدان گوید:«میدان پنجاه و سیم مراقبت است. از میدان طمأنینه میدان مراقبت زاید. مراقبت به کوشیدن است و آن سه چیز است:مراقبت خدمت، مراقبت زمان و مراقبت سِرّ.

مراقبت خدمت به سه چیز توان یافت: بزرگ آمدن فرمان، آگاهی از سنتِ [پروردگار جهانیان] و شناختن ریا [عمل کردن برای این و آن].

مراقبت زبان به سه چیز توان: بر فنای شهوات، صفای خطرات و غلبه محبت.

مراقبت سِرّ به سه چیز توان: به گم شدن از گیتی، رها شدن از خودپرستی و دل بریدن از وابستگی».

┄┅═══✼ 🍃💐🍃 ✼═══┅┄

دعای روز چهاردهم ماه رمضان: «اللّهمَّ لا تُؤ اخِذْنی فیهِ بِالْعَثَراتِ وَاَقِلْنی فیهِ مِنَ الْخَطایا وَالْهَفَواتِ وَلا تَجْعَلْنی فیهِ غَرَضاً لِلْبَلایا وَالاْفاتِ بِعِزَّتِکَ یا عِزَّ الْمُسْلِمینَ».

[ذکر این روز «اللّهمّ تجعلنا غرضأ للبلایا والافات» است.]

سی گام خودسازی: بر پایه دعاهای روزانه ماه مبارک رمضان/ محمود صلواتی.