روش بر طرف كردن نیازهای مردم

بر آوردن نیازهای مردم پایدار نیست مگر به سه چیز، كوچك شمردن آن تا خود بزرگ نماید، پنهان داشتن آن تا خود آشكار شود و شتاب در برآوردن آن، تا گوارا باشد.

حكمت (101) نهج البلاغه

 علل سقوط عالمان بی عمل

چه بسا دانشمندی كه جهلش او را از پای در آورد و دانش او همراهش باشد اما سودی به حال او نداشته باشد.

 حكمت (107) نهج البلاغه

 شگفتی های روح آدمی

به رگ های درونی انسان پاره گوشتی آویخته كه شگرف ترین اعضای درونی اوست و آن قلب است كه چیزهایی از حكمت و چیزهایی متفاوت با آن در او وجود دارد.

پس اگر در دل امیدی پدید آید، طمع آن را خوار گرداند و اگر طمع بر آن هجوم آورد، حرص آن را تباه سازد و اگر نومیدی بر آن چیره شود، تاسف خوردن، آن را از پای در آورد.

اگر خشمناك شود، كینه توزی آن فزونی یابد و آرام نگیرد. اگر به خشنودی دست یابد، خویشتن داری را از یاد برد و اگر ترس، آن را فراگیرد، پرهیز كردن آن را مشغول سازد.

اگر به گشایشی برسد، دچار غفلت زدگی شود و اگر مالی به دست آورد، بی نیازی، آن را به سركشی كشاند و اگر مصیبت ناگواری به آن رسد، بی صبری رسوایش كند و اگر به تهیدستی مبتلا گردد، بلاها او را مشغول سازد.

اگر گرسنگی او را بی تاب كند، ناتوانی آن را از پای در آورد و اگر زیادی سیر شود، سیری، آن را زیان رساند. پس هر گونه كندروی برای آن زیانبار و هرگونه تندروی برای آن فساد آفرین است.

حكمت (108) نهج البلاغه

راه آورد شوم دین گریزی

مردم برای اصلاح دنیا چیزی از دین را ترك نمی گویند، جز آن كه خدا آنان را به چیزی زیانبارتر از آن دچار خواهد ساخت.

حكمت (106) نهج البلاغه

احترام گذاشتن به مرزها و حدود احكام الهی

همانا خدا واجباتی را بر شما لازم شمرده، آن ها را تباه نكنید و حدودی برای شما معین فرموده، از آنها تجاوز نكنید. شما را از چیزهایی نهی فرموده، حرمت آن را نگاه دارید و نسبت به چیزهایی سكوت فرمود، نه آنكه فراموش كرده باشد. پس خود را درباره آنها به رنج و زحمت دچار نسازید.

حكمت (105) نهج البلاغه