آه ای خیمه نشین عرفات وارث خون قتیل العبرات در کجایی که دلم بی تاب است تشنه ام وصل

تو جانم ناب است بی جمال توسیه خورشید است آرزویت سحر امید است آه ای خیمه نشین ماه علی دیدن …

عـرفـه آمــده و بـاز صـدایم کردی میهمـان حـرمِ جود و سخـایم کردی فرصت دیگری آمـد که مـرا

عفو کنی تا ببخشی گنهـم را تو صدایم کردی دل ما را بسوی خویش کشیدی یا رب بـاز از پنجـۀ این نفس رهایم …

جایگاه اعتراف به گناهان، عرفت
به نام بهترین نامها

گویا همه ی عالم پی برده اند، سرتا سر صحرا، سراپا گوش و هوش شده است تا بشنود، آخرین ندای عاشقی را از امام عشق که با لبانش زمزمه می کند:

«اللّهُمَّ لَکَ الْحَمدُ کَما خَلَقْتَنی فَجَعَلْتَنی سَمیعا بَصیرا وَ لَکَ الْحَمْدُ کَما خَلَقْتَنی فَجَعَلْتَنی خَلْقا سَوِیّا رَحْمةً بی وَ قَدْ کُنْتَ عَنْ خَلْقی غَنیا»

روز عرفه، روزیست غیر از روزهای عالم، گرچه عیـد خوانده نشده ست، اما همچو عید فرخنده ست

[روز عرفه، فرخنده بــاد]

روز نیایش

روز عرفه ، روز نیایش و روز بارش چشم های خاکیان بر شما آسمانیان مبارک باد
روز عرفه، روزی است که در‌های آسمان را
برای پذیرش تضرع‌های عاشقانه‌ بندگان ذات اقدس الهر می‌گشایند . .

روز عرفه

روز عرفه، روز بی پیرایگی و آراستگی در عرفات خدا
و روز زمزمه رازمندی های حسین و روز برخورد اشک و لبخند است . . .

دل در جوشش ناب عرفه، وضو می گیرد و در صحرای تفتیده عرفات،
جاری می شود. آن جا که ایوان هزار نقش خداشناسی است . . .