متن عربی و ترجمه فارسی خطابه غدیر بخش اول: حمد و ثناي الهی
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان
الْحَمْدُللَّهِ الَّذي عَلا في تَوَحُّدِهِ وَدَنا في تَفَرُّدِهِ وَجَلَّ في سُلْطانِهِ وَعَظُمَ في أَرْكانِهِ
حمد و سپاس خدايي را كه در يگانگي خود بلند مرتبه، و در تنهايي و فرد بودن خود نزديك است. در قدرت و سلطهي خود با جلالت و در اركان خود عظيم است.
وَأَحاطَ بِكُلِّ شَيْيءٍ عِلْماً وَهُوَ في مَكانِهِ وَقَهَرَ جَميعَ الْخَلْقِ بِقُدْرَتِهِ وَبُرْهانِهِ
علم او به همه چيز احاطه دارد، در حالي كه در جاي خود است، و همهي مخلوقات را با قدرت و برهان خود تحت سيطره دارد.
حَميداً لَمْيَزَلْ، مَحْمُوداً لايَزالُ وَمَجيداً لايَزُولُ، وَمُبْدِئاً وَمُعيداً وَكُلُّ أَمْرٍ إلَيْهِ يَعُودُ
هميشه مورد سپاس بوده و همچنان مورد ستايش خواهد بود. صاحب عظمتي كه از بين رفتني نيست. ابتدا كننده او و بازگرداننده اوست و هركاري به سوي او باز ميگردد.
بارِئُ الْمَسْمُوكاتِ وَداحِي الْمَدْحُوَّاتِ وَجَبَّارُ الْأَرَضينَ وَالسَّمواتِ
به وجود آورندهي بالا برده شدهها (آسمانها و افلاك) و پهن كنندهي گستردهها (زمين)، يگانه حكمران زمينها و آسمانها
قُدُّوسٌ سُبُّوحٌ، رَبُّ الْمَلائِكَةِ وَالرُّوحِ، مُتَفَضِّلٌ عَلي جَميعِ مَنْ بَرَأَه
پاك و منزه و تسبيح شده، پروردگار ملائكه و روح، تفضل كننده بر همهي آنچه خلق كرده
مُتَطَوِّلٌ عَلي جَميعِ مَنْ أَنْشَأَهُ يَلْحَظُ كُلَّ عَيْنٍ وَالْعُيُونُ لاتَراهُ
و لطف كننده بر هر آنچه به وجود آورده است. هر چشمي زير نظر اوست، ولي چشمها او را نميبينند.
كَريمٌ حَليمٌ ذُو أَناةٍ، قَدْوَسِعَ كُلَّ شَيْيءٍ رَحْمَتُهُ وَمَنَّ عَلَيْهِمْ بِنِعْمَتِهِ
كرم كننده و بردبار و تحمل كننده است. رحمت او همه چيز را فرا گرفته و با نعمت خود بر همهي آنها منت گذارده است.
لايَعْجَلُ بِانْتِقامِهِ، وَلايُبادِرُ إِلَيْهِمْ بِمَا اسْتَحَقُّوا مِنْ عَذابِهِ
در انتقام گرفتن خود عجله نميكند، و به آنچه از عذابش كه مستحق آنند مبادرت نميورزد.
قَدْفَهِمَ السَّرائِرَ وَعَلِمَ الضَّمائِرَ، وَلَمْتَخْفَ عَلَيْهِ الْمَكْنُوناتِ وَلاَ اشْتَبَهَتْ عَلَيْهِ الْخَفِيَّاتُ
باطنها و سريرهها را ميفهمد و ضماير را ميداند و پنهانها بر او مخفي نميماند و مخفيها بر او مشتبه نميشود.
لَهُ الْإِحاطَةُ بِكُلِّ شَيْءٍ وَالْغَلَبَةُ عَلي كُلِّ شَيْءٍ وَالْقُوَّةُ في كُلِّ شَيْيءٍ وَالْقُدْرَةُ عَلي كُلِّ شَيْيءٍ، وَلَيْسَ مِثْلُهُ شَيْيءٌ
او راست احاطه بر هر چيزي و غلبه بر همه چيز و قوت در هر چيزي و قدرت بر هر چيزي، و مانند او شيئي نيست.
وَهُوَ مُنْشِيءُ الشَّيْيءِ حينَ لا شَيْءَ دائِمٌ حَيٌّ وَقائِمٌ بِالْقِسْطِ، لا إِلهَ إلاَّ هُوَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ
اوست به وجود آورندهي وجود است هنگامي كه چيزي نبود. دائم و زنده است، و به قسط و عدل قائم است. نيست خدايي جز او كه با عزت و حكيم است.
جَلَّ عَنْ أَنْ تُدْرِكَهُ الْأَبْصارُ وَهُوَ يُدْرِكُ الْأَبْصارَ وَهُوَ اللَّطيفُ الْخَبيرُ
بالاتر از آن است كه چشمها او را درك كنند ولي او چشمها را درك ميكند، و او لطف كننده و آگاه است.
لايَلْحَقُ أَحَدٌ وَصْفَهُ مِنْ مُعايَنَةٍ، وَلايَجِدُ أَحَدٌ كَيْفَ هُوَ مِنْ سِرٍّ وَعَلانِيَةٍ إِلاَّ بِما دَلَّ عَزَّ وَجَلَّ عَلي نَفْسِهِ
هيچكس نميتواند با ديدن به صفت او راه يابد، و هيچكس به چگونگي او از سر و آشكار دست نمييابد مگر به آنچه خود خداوند عزوجل راهنمايي كرده است.
وَأَشْهَدُ أَنَّهُ اللَّهُ الَّذي مَلَأَ الدَّهْرَ قُدْسُهُ، وَالَّذي يَغْشَي الْأَبَدَ نُورُهُ
گواهي ميدهم براي او كه اوست خدايي كه قدس و پاكي و منزه بودن او روزگار را پر كرده است. او كه نورش ابديت را فرا گرفته است.
وَالَّذي يُنْفِذُ أَمْرَهُ بِلا مُشاوَرَةِ مُشيرٍ وَلا مَعَهُ شَريكٌ في تَقْديرِهِ وَلايُعاوَنُ في تَدْبيرِهِ
او كه دستورش را بدون مشورت مشورت كنندهاي اجرا ميكند و در تقديرش شريك ندارد و در تدبيرش كمك نميشود.
صَوَّرَ مَا ابْتَدَعَ عَلي غَيْرِ مِثالٍ، وَخَلَقَ ما خَلَقَ بِلا مَعُونَةٍ مِنْ أَحَدٍ وَلا تَكَلُّفٍ وَلاَ احْتِيالٍ
آنچه ايجاد كرده بدون نمونه و مثالي تصوير نموده و آنچه خلق كرده بدون كمك از كسي و بدون زحمت و بدون احتياج به فكر و حيله خلق كرده است.
أَنْشَأَها فَكانَتْ وَبَرَأَها فَبانَتْ فَهُوَ اللَّهُ الَّذي لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْمُتْقِنُ الصَّنْعَةُ، الْحَسَنُ الصَّنيعَةُ
آنها را ايجاد كرد پس به وجود آمدند، و خلق كرد پس ظاهر شدند. پس اوست خدايي كه جز او خدايي نيست، صنعت او محكم و كار او زيبا است.
الْعَدْلُ الَّذي لا يَجُورُ، وَالْأَكْرَمُ الَّذي تَرْجِعُ إِلَيْهِ الْأُمُورُ
عادلي كه ظلم نميكند و كرم كنندهاي كه كارها به سوي او باز ميگردد.
وَأَشْهَدُ أَنَّهُ اللَّهُ الَّذي تَواضَعَ كُلُّ شَيْيءٍ لِعَظَمَتِهِ، وَذَلَّ كُلُّ شَيْيءٍ لِعِزَّتِهِ
شهادت ميدهم كه اوست خدايي كه همه چيز در مقابل عظمت او تواضع كرده و همه چيز در مقابل عزت او ذليل شده
وَاسْتَسْلَمَ كُلُّ شَيْيءٍ لِقُدْرَتِهِ، وَخَضَعَ كُلُّ شَيْيءٍ لِهَيْبَتِهِ
و همه چيز در برابر قدرت او سر تسليم فرود آورده و همه چيز در برابر هيبت او خاضع شده است.
مَلِكُ الْأَمْلاكِ وَمُفَلِّكُ الْأَفْلاكِ وَمُسَخِّرُ الشَّمْسِ وَالْقَمَرِ، كُلٌّ يَجْري لِأَجَلٍ مُسَمّي
پادشاهِ پادشاهان و گردانندهي افلاك و مسخّر كنندهي آفتاب و ماه، كه همه با زمانِ تعيين شده در حركت هستند.
يُكَوِّرُ اللَّيْلَ عَلَي النَّهارِ وَيُكَوِّرُ النَّهارَ عَلَي اللَّيْلِ يَطْلُبُهُ حَثيثاً. قاصِمُ كُلِّ جَبَّارٍ عَنيدٍ وَمُهْلِكُ كُلِّ شَيْطانٍ مَريدٍ
شب را بر روي روز و روز را بر روي شب ميگرداند كه به سرعت در پي آن ميرود. در هم شكنندهي هر زورگوي با عناد، و هلاك كنندهي هر شيطان سر پيچ و متمرّد.
لَمْ يَكُنْ لَهُ ضِدٌّ وَلا مَعَهُ نِدٌّ أَحَدٌ صَمَدٌ لَمْيَلِدْ وَلَمْيُولَدْ وَلَمْيَكُنْ لَهُ كُفْواً أَحَدٌ
براي او ضدّي، و همراه او معارضي نبوده است. يكتا و بي نياز است. زائيده نشده و نميزايد و براي او هيچ همتايي نيست.
إِلهٌ واحِدٌ وَرَبٌّ ماجِدٌ يَشاءُ فَيُمْضي، وَيُريدُ فَيَقْضي، وَيَعْلَمُ فَيُحْصي، وَيُميتُ وَيُحْيي، وَيُفْقِرُ وَيُغْني، وَيُضْحِكُ وَيُبْكي، وَيُدْني وَيُقْصي وَيَمْنَعُ وَيُعْطي
خداي يگانه و پروردگار با عظمت. ميخواهد پس به انجام ميرساند، و اراده ميكند پس مقدّر مينمايد، و ميداند پس به شماره ميآورد. ميميراند و زنده ميكند، فقير ميكند و غني مينمايد، ميخنداند و ميگرياند، نزديك ميكند و دور مينمايد، منع ميكند و عطا مينمايد.
لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ، بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَهُوَ عَلي كُلِّ شَيْيءٍ قَديرٍ
پادشاهي از آنِ او و حمد و سپاس براي اوست. خير به دست اوست و او بر هر چيزي قادر است.
يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهارِ وَيُولِجُ النَّهارَ فِي اللَّيْلِ، لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْعَزيزُ الْغَفّارُ
شب را در روز و روز را در شب فرو ميبرد. نيست خدايي جز او كه با عزّت و آمرزنده است.
مُسْتَجيبُ الدُّعاءِ وَمُجْزِلُ الْعَطاءِ، مُحْصِي الْأَنْفاسِ ورَبُّ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ
اجابت كنندهي دعا، بسيار عطا كننده، شمارندهي نَفَسها و پروردگار جنّ و بشر
الَّذي لايُشْكِلُ عَلَيْهِ شَيْيءٌ، وَلايُضْجِرُهُ صُراخُ الْمُسْتَصْرِخينَ وَلايُبْرِمُهُ إِلْحاحُ الْمُلِحّينَ
كه هيچ امري بر او مشكل نميشود، و فرياد دادخواهان او را منضجر نميكند، و اصرار اصرار كنندگانش او را خسته نميكند.
الْعاصِمُ لِلصَّالِحينَ، وَالْمُوَفِّقُ لِلْمُفْلِحينَ، وَمَوْلَي الْمُؤْمِنينَ وَرَبُّ الْعالَمينَ
نگهدارندهي صالحين و موفّق كنندهي رستگاران و صاحب اختيار مؤمنين و پروردگار عالميان.
الَّذي اسْتَحَقَّ مِنْ كُلِّ مَنْ خَلَقَ أَنْيَشْكُرَهُ وَيَحْمَدَهُ عَلي كُلِّ حالٍ
خدايي كه از هر آنچه خلق كرده مستحق است كه او را در هر حالي شكر و سپاس گويند.
أَحْمَدُهُ كَثيراً وَأَشْكُرُهُ دائِماً عَلَي السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ وَالشِّدَّةِ وَالرَّخاءِ، وَأُومِنُ بِهِ وَبِمَلائِكَتِهِ وَ كُتُبِهِ وَرُسُلِهِ
او را سپاس بسيار ميگويم و دائماً شكر مينمايم، چه در آسايش و چه در گرفتاري، چه در حال شدت وچه در حال آرامش. و به او و ملائكهاش و كتابهايش و پيامبرانش ايمان ميآورم.
أَسْمَعُ لِأَمْرِهِ وَأُطيعُ وَأُبادِرُ إِلي كُلِّ ما يَرْضاهُ وَأَسْتَسْلِمُ لِما قَضاهُ، رَغْبَةً في طاعَتِهِ وَخَوْفاً مِنْ عُقُوبَتِهِ، لِأَنَّهُ اللَّهُ الَّذي لايُؤْمَنُ مَكْرُهُ وَلايُخافُ جَوْرُهُ
دستور او را گوش ميدهم و اطاعت مينمايم و به آنچه او را راضي ميكند مبادرت ميورزم و در مقابل مقدرات او تسليم ميشوم به عنوان رغبت در اطاعت او و ترس از عقوبت او، چرا كه اوست خدايي كه نميتوان از مكر او در امان بود و از ظلم او هم ترس نداريم (يعني ظلم نميكند).
منبع:كتاب استاد محمد باقر انصاری
فرم در حال بارگذاری ...
فید نظر برای این مطلب