فاطمه بنت اسد
فاطمه بنت اسد، مادر امیرالمؤمنین (علیه‌السلام)، از قریش و از خاندان بنی‌هاشم است. چون «اسد»، فرزند عبد مناف بوده و ازاین‌رو با ابوطالب عموزاده و با رسول خدا (صلی‌الله علیه و اله و سلم) نیز از یک تیره‌اند. فاطمه از زنان سابقه‌دار در تاریخ اسلام است و به خاطر محبت‌هایی که در دوران کودکی به رسول خدا(صلی‌الله علیه و اله و سلم) کرده بود، شدیداً مورد علاقه آن حضرت بوده و پیغمبر خدا تا زنده بود از محبت‌هایی که این بانوی اسلام در کودکی به آن حضرت کرده بود، یاد می‌کرد و درباره‌اش دعای خیر می‌فرمود؛ چون فاطمه برای آن حضرت، مانند مادر مهربانی بود که او را چون عزیزان خود تربیت نموده و بزرگ نمود.
و ابن‌ابی‌الحدید در شرح نهج‌البلاغه گفته است، فاطمه نخستین زنی است که با رسول خدا (صلی‌الله علیه و اله و سلم) پس از خدیجه بیعت نمود و یازدهمین مسلمانی است که به اسلام گروید و چون هنگام مرگ او فرارسید، وصیت خود را به رسول خدا (صلی‌الله علیه و اله و سلم) کرد و آن حضرت نیز پذیرفت و بر او نماز گزارد. و چنانکه می‌دانیم سبقت در اسلام یکی از فضایل بزرگ برای هر مرد و زن مسلمانی به شمار می‌رود و فاطمه پس از خدیجه کبری، گوی سبقت را در این فضیلت از دیگران ربوده است. در مهاجرت به مدینه نیز وی از زنانی است که گوی سبقت را ربود و جزء پیشتازان این راه بود و این نیز فضیلت دیگری است که هرکس زودتر از دیگران هجرت کرده، به همان نسبت بر سایر مسلمانان فضیلت و برتری دارد و این مطلب را خداوند در سوره توبه این‌گونه بیان فرمود:
وَالسَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنْصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُمْ بِإِحْسَانٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تحت‌ها الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فی‌ها أَبَدًا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ
و آنان که سبقت به ایمان گرفتند، از مهاجر و انصار (و در دین ثابت ماندند) و آنان که به نیکی پیروی آنان کردند، خدا از آن‌ها خشنود است و آن‌ها از خدا خشنودند و خدا برای همه آن‌ها بهشت‌هایی که از زیر درختان آن‌ها نهرها جاری است، مهیا ساخته که در آن بهشت تا ابد متنعّم باشند، این به حقیقت سعادت بزرگ است.
اذان صبح: 
طلوع آفتاب: 
اذان ظهر: 
غروب آفتاب: 
اذان مغرب: 
نیمه شب شرعی: 
