شنبه زيارت حضرت رسول صلى اللّه عليه و اله
و بعد سيّد اين حديث را بسند ديگر از قطب راوندى نقل كرده آنگاه فرمود: ذكر زيارت حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله در روز خود كه روز شنبه باشد:
اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَريكَ لَهُ وَاَشْهَدُ اَنَّكَ رَسُولُهُ وَاَنَّكَ
گواهى دهم كه معبودى جز خداى يكتا نيست كه شريكى ندارد و گواهى دهم كه تو پيامبر او هستى و تويى
مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللّهِ وَاَشْهَدُ اَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ رِسالاتِ رَبِّكَ وَنَصَحْتَ
محمد بن عبدالله و گواهى دهم كه تو رسالتهاى پروردگارت را ابلاغ كردى و
لاُِمَّتِكَ وَجاهَدْتَ فى سَبيلِ اللّهِ بِالْحِكْمَةِ وَالمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ
براى امتت خيرخواهى نمودى و در راه خدا از راه حكمت واندرز نيكو،
وَاَدَّيْتَ الَّذى عَلَيْكَ مِنَ الْحَقِّ وَاَنَّكَ قَدْ رَؤُفْتَ بِالْمُؤْمِنينَ وَغَلَظْتَ
جهاد (وكوشش ) كردى و آنچه را كه از حق بر عهده تو بود ادا كردى و براستى تو نسبت به مؤ منان مهربانى كردى
عَلَى الْكافِرينَ وَعَبَدْتَ اللّهَ مُخْلِصاً حَتّى اَتيكَ اليَقينُ فَبَلَغَ اللّهُ بِكَ
وبر كافران سخت گرفتى و خدا را با اخلاص پرستش كردى تا يقين (يعنى مرگ ) بسراغت آمد پس خداوند تو را به
اشَرَفَ مَحَلِّ الْمُكَرَّمينَ اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِى اسْتَنْقَذَنا بِكَ مِنَ الشِّرْكِ
شريف ترين مقام گراميان رسانيد ستايش خاص خدايى است كه ما را بوسيله تو از شرك
وَالضَّلالِ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاجْعَلْ صَلَواتِكَ وَصَلَواتِ
و گمراهى نجات داد خدايا درود فرست بر محمد و آلش و قرار ده درودهاى خود و درودهاى
مَلاَّئِكَتِكَ وَاَنْبِي اَّئِكَ الْمُرْسَلينَ وَعِب- ادِكَ الصّ الِحينَ وَاَهْلِ
فرشتگانت و پيمبران و رسولانت و بندگان شايسته ات و اهل
السَّمواتِ وَ الاْرَضينَ وَمَنْ سَبَّحَ لَكَ يا رَبَّ الْعالَمينَ مِنَالاْوَّلينَ
آسمانها و زمينها و هركه براى تو تسبيح كند اى پروردگار جهانيان از پيشينيان
وَالاْخِرينَ عَلى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَرَسُولِكَ وَنَبِيِّكَ وَاَمينِكَ وَنَجِيبِكَ
و پسينيان همه را براى محمد بنده ات و فرستاده و پيامبرت و امين وحيت و برگزيده
وَحَبيبِكَ وَصَفِيِّكَ وَ صِفْوَتِكَ وَخآصَّتِكَ وَخالِصَتِكَ وَخِيَرَتِكَ مِنْ
و حبيبت و صفى و پاكيزه و خاص درگاه و خالصت و انتخاب شده از
خَلْقِكَ وَاَعْطِهِ الْفَضْلَ وَ الْفَضيلَةَ وَالْوَسيلَةَ وَالدَّرَجَةَ الرَّفيعَةَ وَابْعَثْهُ
خلقت و به او عطا كن برترى و فضيلت و وسيله و درجه بلند و برآور او را
مَقاماً مَحَمْوُداً يَغْبِطُهُ بِهِ الاْوَّلُونَ وَالاْخِرُونَ اَللّهُمَّ اِنَّكَ قُلْتَ وَلَوْ
به مقام پسنديده اى كه اولين و آخرين به مقامش غبطه خورند خدايا خودت (در قرآن ) گفتى ((و اگر
اَنَّهُمْ اِذْ ظَلَمُوا اَنْفُسَهُمْ جآؤُكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ
ايشان در آن دم كه بر خويش ستم كردند پيش تو آمده و از خدا آمرزش خواسته و پيغمبر
لَوَجَدُوا اللّهَ تَوّاباً رَحيماً اِلهى فَقَدْ اَتَيْتُ نَبِيَّكَ مُسْتَغْفِراً تآئِباً مِنْ
براى آنها آمرزش خواسته بود حتما خدا را توبه پذير و مهربان مى يافتند)) خدايا من اكنون به نزد پيغمبرت آمده و آمرزش خواه
ذُنُوبى فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَ اْغِفْرها لى يا سَيِّدَنا اَتَوَجَّهُ بِكَ
و توبه كننده از گناهانم هستم پس درود فرست بر محمد وآلش و گناهانم را بيامرز اى آقاى ما (اى رسول خدا) بوسيله تو
وَبِاَهْلِ بَيْتِكَ اِلَى اللّهِ تَعالى رَبِّكَ وَرَبّى لِيَغْفِرَ لى پس سه مرتبه بگو اِنّا لِلّهِ
و اهل بيتت بسوى خداى تعالى پروردگار تو و پروردگار خودم رو مى آورم تا مرا بيامرزد * * * * * ما از آن خداييم
وَاِنّا اِلَيْهِ راجِعُونَ پس بگو اُصِبْنا بِكَ يا حَبيبَ قُلُوبِنا فَما اَعْظَمَ
ومسلمّا بسويش بازمى گرديم * * * ما به واسطه شما مصيبت زده ايم اى محبوب دلهاى ما و راستى چه اندازه بزرگ است
الْمُصيبَةَ بِكَ حيَْثُ انْقَطَعَ عَنّا الْوَحْىُ وَحَيْثُ فَقَدْناكَ فَاِنّا لِلّهِ وَاِنّا اِلَيْهِ
مصيبت توكه بدانجهت وحى ازما منقطع گشته ومبتلا به فقدان توشديم پس ماهم ازآن خداييم و مسلما بسويش
راجِعُونَ يا سَيِّدَنا يا رَسُولَ اللّهِ صَلَواتُ اللّهِ عَلَيْكَ وَعَلى آلِ بَيْتِكَ
بازمى گرديم اى آقاى ما اى رسول خدا درود خدا بر تو و بر خاندان
الطّاهِرينَ هذا يَوْمُ السَّبْتِ وَهُوَ يَوْمُكَ وَاَنَا فيهِ ضَيْفُكَ وَجارُكَ
طاهرينت باد امروز روز شنبه است و آن روز تو است و من در اين روز مهمان تو و پناهنده به تواءم
فَاَضِفْنى وَاَجِرْنى فَاِنَّكَ كَريمٌ تُحِبُّ الضِّيافَةَ وَمَاءْمُورٌ بِالاِْجارَةِ
پس مرا پذيرايى كن و پناهم ده كه همانا تو بزرگوارى و مهمان نوازى را دوست دارى و ماءمور به پناه دادن هستى
فَاَضِفْنى وَاَحْسِنْ ضِيافَتى وَاَجِرْنا وَاَحْسِنْ اِجارَتَنا بِمَنْزِلَةِ اللّهِ
پس پذيراييم كن و نيكو پذيراييم كن و پناهم ده و نيكو پناهم ده به حق مقام و منزلت خدا
عِنْدَكَ وَعِنْدَ آلِ بَيْتِكَ وَبِمَنْزِلَتِهِمْ عِنْدَهُ وَبِما اسْتَوْدَعَكُمْ مِنْ عِلْمِهِ
در نزد تو و نزد خاندانت و به حق مقام و منزلت ايشان در پيش خدا و به حق آن علمى كه خدا به وديعت در نزد شما نهاده
فَاِنَّهُ اَكْرَمُ الاْكْرَمينَ جامع اين كتاب عبّاس قمى عُفِىَ عَنْهُ گويد كه من هرگاه خواستم
كه همانا او كريمترين كريمان است * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
زيارت كنم آنحضرت را به اين زيارت اوّل زيارت مى كنم آنحضرت را بنحويكه حضرت امام رضا عليه السلام تعليم بَزَنْطى فرموده بعد از آن اين زيارت را مى خوانم و كيفيّت آن چنان است كه روايت شده بسند صحيح كه ابن اَبى نَصْر خدمت امام رضا عليه السلام عرض كرد كه بعد از نماز چگونه صلوات و سلام بر حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَاله بايد فرستاد فرمود مى گوئى :
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا رَسُولَ اللّهِ وَرَحْمةُ اللّهِ وَبَرَكاتُهُ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا
سلام بر تو اى رسول خدا و رحمت خدا و بركاتش سلام بر تو اى
مُحَمَّدَبْنَ عَبْدِاللّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا خِيَرَةَاللّهِ اَلسَّلامُعَلَيْكَياحَبيبَاللّهِ
محمد بن عبدالله سلام بر تو اى برگزيده خدا سلام بر تو اى حبيب خدا
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا صِفْوَةَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَمينَ اللّهِ اَشْهَدُ اَنَّكَ
سلام بر تو اى انتخاب شده خدا سلام بر تو اى امين (وحى ) خدا گواهى دهم كه تو
رَسُولُ اللّهِ وَاَشْهَدُ اَنَّكَ مُحمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللّهِ وَاَشْهَدُ اَنَّكَ قَدْ نَصَحْتَ
پيامبر خدايى و گواهى دهم كه تويى محمد بن عبدالله و گواهى دهم كه براستى تو
لاُِمَّتِكَ وَجاهَدْتَ فى سَبيلِ رَبِّكِ وَعَبَدْتَهُ حَتّى اَتيكَ الْيَقينُ
براى امتت خيرخواهى كردى و در راه پروردگارت جهاد كردى و او را پرستش كردى تا يقين (يعنى مرگ ) بسراغت آمد
فَجَزاكَاللّهُ يا رَسُولَ اللّهِ اَفْضَلَ ما جَزى نَبِيّاً عَنْ اُمَّتِهِ اَللّهُمَّ صَلِّ
پس پاداشت دهد خدا اى رسول خدا بهترين پاداشى كه از طرف امتى به پيغمبرشان دهد خدايا درود فرست
عَلى مَحَمِّدٍ و آلِ مُحَمِّدٍ اَفْضَلَ ما صَلَّيْتَ عَلى اِبْراهِيمَ وَ آلِ اِبْراهيمَ
بر محمد و آل محمد بهترين درودى كه بر ابراهيم و آل ابراهيم فرستادى
اِنَّكَ حَميدٌ مَجيدٌ
كه همانا تو بسيار ستوده و بزرگوارى