ياس1
بلکه از بسیاری از روایاتِ این باب استفاده می شود به شکل مطلق مستحب است در هر حال و لو در غیر زمان خوابیدن و غیر حال بعد از
نماز.
بلکه در مقدمه بعضی از زیارات نیز وارد شده مثل زیارت حضرت فاطمه معصومه علیهاالسلام و زیارت جامعه.
حتما أفضل و برترین جزء این عبادت “سبحان الله” آن است چون با اینکه این عبادت متشکل از دیگر اذکار نیز هست با این حال نام آن در
روایات تسبیح نامیده شده نه تکبیر یا تحمید؛ البته به استثناء یک مورد که در روایتی از آن به عنوان تحمید یاد شده است.
در برخی روایات این تسبیح به عنوان مصداق ذکر کثیر إلهی مطرح شده است یعنی اگر خداوند در قرآن مومنین را دعوت به ذکر کثیر نموده
«یَأَیهُّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ اذْكُرُواْ اللَّهَ ذِكْرًا كَثِیرًا * وَ سَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَ أَصِیلاً * هُوَ الَّذِى یُصَلىِّ عَلَیْكُم …» (1)، «وَ اذْكُرُوا اللَّهَ كَثیراً لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُون» (2)،
«وَ الذَّاكِرینَ اللَّهَ كَثیراً وَ الذَّاكِرات»(3)؛ پس اگر کسی بخواهد مصداق این آیات قرآن باشد بدون هیچ سختی و انجام کار طاقت فرسایی می
تواند با گفتن این تسبیح همراه با حضور قلب به هنگام خواب و بعد از نمازها به این فضیلت دست یابد.
هر کس این تسبیح را انجام دهد مصداق آیه «فَاذْكُرُونی أَذْكُرْكُم»(4)، خواهد بود یعنی من را یاد نمایید تا من هم شما را یاد کنم. پس کسی که
موفق به انجام این تسبیح شود این لیاقت را پیدا می نماید که خداوند او را ذکر و یاد نماید!
اذان صبح: 
طلوع آفتاب: 
اذان ظهر: 
غروب آفتاب: 
اذان مغرب: 
نیمه شب شرعی: 
فرم در حال بارگذاری ...
فید نظر برای این مطلب