احادیثی درباره ی قرآن کریم

حدیث (1) رسول اكرم صلى الله عليه و آله:
اِنَّ البَيتَ اِذا كَثُرَ فيهِ تِلاوَةُ القُرآنِ كَثُرَ خَيرُهُ وَ اتَّسَعَ اَهلُهُ وَ اَضاءَ لاَهلِ السَّماءِ كَما تُضى ءُ نُجومُ السَّماءِ لاَهلِ الدُّنيا؛
خانه اى كه در آن قرآن فراوان خوانده شود، خير آن بسيار گردد و به اهل آن وسعت داده شود و براى آسمانيان بدرخشد چنان كه ستارگان آسمان براى زمينيان مى درخشند.
كافى(ط-الاسلامیه) ج2، ص610

پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و‏آله :

مَن کَـتَبَ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ فَجَوَّدَهُ تَعظیما لِلّهِ غَفَرَ اللّهُ لَهُ؛
هر کس بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم را براى بزرگداشت خداوند زیبا بنویسد، خداوند او را مى‏بخشد.
بحارالأنوار، ج ۹۲، ص ۳۵

قالَ (علیه السلام): مَنْ أنِسَ بِاللّهِ اسْتَوحَشَ مِنَ النّاسِ، وَعَلامَهُ الاُْنْسِ بِاللّهِ الْوَحْشَهُ مِنَ النّاسِ.([۲])
فرمود: کسى که با خداوند متعال مونس باشد و او را أنیس خود بداند، از مردم احساس وحشت مى کند.
و علامت و نشانه أنس با خداوند وحشت از مردم است ـ یعنى از غیر خدا نهراسیدن و از مردم احتیاط و دورى کردن ـ .

[۲] – عُدّه الداعى مرحوم راوندى: ص ۲۰۸٫

ان المسلمین یلتقیان ، فافضلهما أشدهما حبا لصاحبه .

امام جعفر صادق (ع) : از دو مسلمان که به هم برخورد می کند آن که دیگری را بیشتر دوست دارد بهتر است .
اصول کافی ، ج ۳ ، ص ۱۹۳

 امام حسن مجتبی(عليه السلام)

هرکس چهل حدیث حفظ کند، خداوند وی را فقیه محشور می‌کند

الإمامُ الحسنُ علیه ‏السلام ـ لَمّا قالَ لَهُ رجُلٌ : ما بالُنانکرَهُ الموتَ ولا نُحبُّهُ؟ ـ : لِأنّکُم أخرَبتُم آخِرَتَکُم ، وعَمّرتُم دُنیاکُم ، وأنتُم تَکرَهونَ النُّقلَهَ مِن العُمرانِ إلَى الخَرابِ .
امام حسن علیه ‏السلام ـ در جواب مردى که به او عرض کرد : چرا مرگ را ناخوش داریم و آن را دوست نداریم؟ ـ فرمود : زیرا شما آخرت خود را ویران و دنیایتان را آباد کرده‏اید و دوست ندارید از آبادانى به ویرانه منتقل شوید.
معانی الأخبار : ۳۹۰/۲۹ .