یاری از روزه و نماز
یاری از روزه و نماز
حضرت رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلّم)
پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) هنگامی که از چیزی غمگین و اندوهناک می شد، با گرفتن روزه و خواندن نماز برای دفع آن یاری می جست.
منبع: مجموعه ورّام: 255.
یاری از روزه و نماز
حضرت رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلّم)
پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) هنگامی که از چیزی غمگین و اندوهناک می شد، با گرفتن روزه و خواندن نماز برای دفع آن یاری می جست.
منبع: مجموعه ورّام: 255.
رفع حاجت
حضرت رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلّم)
هرگاه رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) مشغول نماز بودند، و کسی نزد آن حضرت می رفت، نمازش را زودتر سلام می داد، و می پرسیدند: « آیا حاجتی داری؟»
و آن گاه خواسته اش را بر می آورد، و دوبار به نماز می ایستاد.
منبع: المیزانفج6،ص334
نماز ظهر، اولین نماز
حضرت رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلّم)
امام محمد باقر(علیه السّلام) فرمودند: « اولین نمازی که پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلّم) خواند، نماز ظهر بود.»
منبع: الاولیات(کلینی)، ص 168
تعلیم نماز
حضرت رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلّم)
در روایت آمده است که: (( چون رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) به پیامبری مبعوث شد، نخستین کسی که به او ایمان آورد، خدیجه بود، اندکی بعد، جبرئیل نزد پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلّم) آمد تا وجوب نماز را برای او بیان کند، جبرئیل در کنار درّه ای، چشمه ای از آب گوارا آشکار ساخت و وضو گرفت و پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلّم) هم وضو را آموخت، آن گاه دو رکعت نماز خواندند، و رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) در حالی که از این فرمان خدا بسیار خوشحال شده و شادکام بود، به خانه برگشت، و همراه خدیجه(علیه السّلام) کنار چشمه آمدند، و هر دو همان طور که جبرئیل وضو گرفته بود، وضو گرفتند، و دو رکعت نماز گزاردند، و از آن پس پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلّم) و خدیجه (علیه السّلام)، پنهانی نماز می خواندند.
منبع: دلائل النبوة، ج1، ص 268
تأثیر نماز در اینده
پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم)
روایت شده جوانی از انصار در نماز جماعت با پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) شرکت می کرد، ولی کارهای زشت را نیز مرتکب می شد. به پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلّم) خبر دادند، آن حضرت فرمودند: بالاخره نمازش روزی او را نجات خواهد داد و از کارهای زشت بازش می دارد، پس مدتی نگذشت که جوان توبه کرد.
منبع: بحارالانوار، ج 82، ص 198