آيت الله آقا مجتبي تهراني

این روایت از پیغمبراکرم است که می‏گوید: وقتی گرفتار شدی و ضرری متوجه تو شد، عصبانی نشو تا اینکه بگویی: خدایا! مرگم را برسان! اصلا و ابدا چنین چیزی نگو! برو به خدا بگو: خدایا! گره را باز کن!

آرزوی مرگ، قطع‎کننده مسیر

در اینجا به چند روایت اشاره می‏کنم؛ هرچه همه را بازگشت به یک چیز می‏کند. از پیغمبراکرم است که دارد: «رُوِی عَن رَسوُلِ‏الله(ص) لاَ یتَمَنَّینَّ أَحَدٌ مِنْکُمُ الْمَوْتَ إِمَّا مُحْسِنًا فَلَعَلَّهُ أَنْ یزْدَادَ خَیرًا وَ إِمَّا مُسِیئًا فَلَعَلَّهُ أَنْ یسْتَعْتِبَ»، هیچ‎کدام از شما درخواست و آرزوی مرگ نکند، چرا؟ چون یا از افراد نیکوکار محسوب می‏شود و چون آدم نیکوکاری است اگر در اینجا بماند، مرتّباً کار نیک می‏کند و بر نیکی‏هایش افزوده می‏شود. پس چرا بمیرد؟ نیکی کند، خوبی کند، تا به خوبی‎های خود اضافه کند، «وَ إِمَّا مُسِیئًا فَلَعَلَّهُ أَنْ یسْتَعْتِبَ»، نعوذبالله! و اگر از کسانی که نیکی کردن ملکه‏اش باشد نیست و به اصطلاح بدکاره و گناه‎کار است، در اینجا یک احتمال وجود دارد که اگر بماند می‎تواند توبه کند و برگردد. در روایتی که از پیغمبراکرم بود چند حالت را بیان فرمودند و یکی هم همین بود.

آرزوی بازگشت به دنیا

روایت دیگری از پیغمبراکرم است که: «لا تَمَنَّوُا المَوتَ فَاِنَّهُ یقطَعُ العَمَلَ وَ لا یرَدُّ الرَّجُلَ فَیستَعتِبُ»، نگاه کنید! حضرت اینجا علّت را چیز دیگری بیان می‎کنند، البتّه با آن هم‏سو است، امّا به بیان دیگر. حضرت می‏فرماید: هیچ‎کدام از شماها آرزو و تقاضای مرگ نکنید، چرا؟ چون اگر بمیری، دیگر نمی‏توانی کاری انجام دهی، «فَاِنَّهُ یقطَعُ العَمَل»، تمام شد، «وَ لا یرَدُّ الرَّجُل»، و بازگشتی هم نیست، «فَیستَعتِب»، می‎خواهی برگردی و جبران کنی، امّا دیگر راه بازگشت بسته شده است. این همان است که در آیه قرآن هم می‎آمده است که وقتی هنگام مرگ می‏رسد و حُجب کنار می‏رود، ملکات و اعمال خود را که نگاه می‏کند به وحشت می‏افتد، «رَبِّ ارْجِعُونِ* لَعَلِّی أَعْمَلُ صالِحاً فیما تَرَکْتُ». آنجا آرزوی بازگشت به دنیا می‏کند. به خدا می‏گوید: خدایا! «رَبِّ ارْجِعُونِ»، من را به دنیا برگردان. شاید عمل صالح انجام دهم. امّا جواب چه می‏آید؟ «کَلّا»، راه بازگشتی نیست. این همان است که در اینجا می‏فرماید.

آفت
اي علي! آفت سخن دروغ و آفت دانش، فراموشي و آفت پرستش، سستي و آفت بخشش، منّت نهادن و آفت شجاعت ، سركش بودن و آفت زيبايي به خود باليدن و آفت افتخار خانوادگي، فخر فروشي است. پيامبر (ص)
به راستي دروغ آفت سخن، فراموشي آفت دانستن و منّت نهادن آفت بخشش است.21 تحف پيامبر (ص)

سخنان واحاديث چهارده معصوم

قرآن
حضرت فاطمه علیهاالسلام فرمود:قرائتگر سوره حدید و واقـعه و الرّحــمن در آسمان ها و زمین، ((ساکن بهشت)) نامیده می شود.

قدرت خداوند
خداوندا هر سرّی نزد تو آشکار و هر پنهانی نزد تو هویداست. تو خدای همیشه ای و بی پایان، وتو پایان هر چیزی، که گریزی از آن نیست.وعده گاه همه، محضر توست، و به سوی تو بازگشت هر آفریده ای است. پاک و منزهی ای خدا! چقدر بزرگ و والاست قدر و عظمت تو، و چه بزرگ است آنچه را که از خلقت تو می نگرم! و چه کوچک است هر بزرگی در برابر قدرت تو، و چه با عظمت است آنچه از ملکوت تو مشاهده می کنم، و چه ناچیز است برابر آنچه بر ما نهان است از سلطنت تو، و چه فراگیر است در این جهان نعمت های تو، و چه کوچک است نعمت های فراوان دنیا در برابر نعمت های آخرت. قسمتی از خطبه 109 نهج البلاغه

مرگ در کلام مرحوم حاج آقا مجتبی تهرانی
وقتی در شدت گرفتاری قرار گرفته‏ای، خیال می‏کنی که همه راه‏ها به‏سوی تو مسدود است. این به خاطر آن است که تو خودت محدود هستی، لذا خیال می‏کنی راه‏ها مسدود است. در حالی که این‎طور نیست. وقتی به بالا رو کنی و سراغ آن موجودی که محدود نیست و لایتناهی است بروی، خواهی دید که هیچ راهی برای او مسدود نیست.
به گزارش تعامل، آیت‌الله مجتبی تهرانی در سخنان ماه رمضان امسال ایراد کردند، درباره دعا و تقاضای نادرست مسائلی را مطرح کردند. از جمله مسائلی که توسط ایشان ذکر شد، آرزوی مرگ کردن برای خود بود. آنچه در زیر می‌خوانید سخنان ایشان در این باره است:
روایت می‏گوید: از خدا، برای خودت، درخواست مرگ نکن! این بالاترین ضرر است که بگویم: خدایا! مرگم را برسان!

البته این دعا یک وقت جنبه تعارفی دارد، که به آن کاری نداریم. در این جنبه اراده جدی‎ای نیست. در چنین افرادی اراده استعمالی وجود دارد، این‏ها هیچ‎وقت حاضر به مرگ نیستند. می‏گوید: خدایا! مرگم بده؛ اما اراده جدی ندارد، ما به این‎ها کاری نداریم. آن‎هایی که اراده‏ی جدی دارند را مطرح می‎کنم.

آرزوی مرگ نکن

«رُوِی عن رَسوُلِ‏الله(ص) قال: لا یتَمَنَینَّ أَحَدُکُمُ المَوتَ لِضُرٍّ نَزَلَ بِه»، حضرت فرمودند: هیچ‎گاه احدی از شما برای ضرر، حادثه‏ و گرفتاری‎ای که، «نَزَلَ بِه»، به‎سوی او فرود آمده درخواست و تمنا و آرزوی مرگ نکند!

تو محدودی؛ راه‎ها محدود نیست

وقتی در شدت گرفتاری قرار گرفته‏ای، خیال می‏کنی که همه راه‏ها به‏سوی تو مسدود است. این به خاطر آن است که تو خودت محدود هستی، لذا خیال می‏کنی راه‏ها مسدود است. در حالی که این‎طور نیست. وقتی به بالا رو کنی و سراغ آن موجودی که محدود نیست و لایتناهی است بروی، خواهی دید که هیچ راهی برای او مسدود نیست. به‏خصوص آن هم در شب‏های ماه مبارک رمضان که گفتم همه‏ حجاب‏ها برطرف شده است. دقت کنید!